მე მაპატიე...დავაშავე,რომ შემიყვარდი!

წვიმდა, ისეთი ამინდი იყო როგორც განწყობა ...უშენო დღეებს დავათრევდი და უკანასკნელს ვიკრებდი ძალას...სადღაც ჩემს ირგვლის,ჯერ არ გადაფრენილ მერცხლებს სციოდათ.ისევ წვიმდა,და ყველაფერი შენ იყავი,სულ შენ...სულ ყველა.

დუბლი პირველი

_გულწფელობა , ხო ხო გულწფელობა მაინდამაინც მორცხვი ღიმილით უნდა დავმჯდარიყავი შაბლონურად გამეცა კითხვებზე პასუხი და წავსულიყავი , მე რასაც ვგრძნობ ვფირობ იმას ვამბობ და სწორედ ამით გჯობნით ყველას , აი მაგალითად შენ ჩვეულებრივად რუტინულად

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (3)

თი-თხუთმეტ წუთში უკან დაბრუნდა. -რამე ხო არ გითხრა გოგო -სახელი მაქვს მე,და არა ისეთი არაფერი -რა გქვია -ანი -სასიამოვნოა, მე ცოტნე (ჩაღიმება) -ჩემთვისაც,რა უთხარი?

ბედნიერება გაზიარებით (36)

ვინ არის მაგის შვილი? - უხასიათობა დაეტყო ხმაში სვანს. _ერეკლე. - მოკლედ მოუჭრა გვანცამ. _ერეკლე? - ორაზროვნად იკითხა კაცმა. _ხო ერეკლე! _და ვინ არის ეს ერეკლე? - სახელი გაწელილად და ირონიით წარმოსთქვა ავალიანმა.

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა(დასასრული)

-არა. არა. არა. არ მჯერა ღმერთო. ზურა შენ ამას არ გააკეთებდი. ეს სიმართლე არ არის, გთხოვ მითხარი რომ ეს სიმართლე არაა. გთხოვ მითხარი. იმედი მქონდა ყოველთვის ერთად ვიქნებოდით, მაგრამ შენ... უშენოდ სიცოცხლეს რა აზრი აქვს? არადა მეუბნებოდი რომ

ჯულიეტა (სრულად)

-"მასწ, მასწ"-სწრაფად ავიწიე ხელი და მასწავლებელს სწერვა სახით გავხედე -რაგინდა?-უხეშად მკითხა დამრიგებელმა და მათემატიკის მასწავლებელმა ნანამ -"მასწ" ახალი მოსწავლე გადმოდისო და ხომ შემირდით თქვენ გვერდით დავსვავო?-ირონიულად გავუღიმე მე

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-5

_ამ სახლში დავიჯერო სხვა ოთახი არ მოიძებნება რომ დაიძინო? _ნწ მე ჩემს ოთახში მიყვარს ძილი. _კაი მაშინ მე ვიპოვი სხვა ოთახს ვთქვი და გასვლას ვაპირებდი,როცა გაბრიელმა ხელი მტაცა და თავისკენ მიმიზიდა. _უკვე გითხარი რო" ულამაზესი ხარ"?

ბედნიერება გაზიარებით (35)

_ჰოდა მაგული ვნახე გუშინ, პირდაპირ ვერ მითხრა, მარა მიმახვედრა, რძლად მოსწონს გვანცა. - თქვა მანანამ თითქმის ჩურჩულით. _სერიოზულად? _სერიოზულად! _ვიფიქროთ მაგაზე, კარგი ბიჭია ნამეტანი ეს ერეკლე. - კმაყოფილი

უცნობის და ცნობილის ისტორია {4 თავი }

გამარჯობა, მე კატო მქვია ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ რომელიც სწავლობს ინსტიტუტში და დამოუკიდებლად ცხოვრობს. როგორც კი გავაცილე ჩემი ოჯახი საზღვარ გარეთ, ჩემს ცხოვრებაში ახალი პერსონაჟი შემოიჭრა, რომელმაც ჩემი მთელი ცხოვრება გადაატრიალა

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს