ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო?

"ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო?" სასიყვარულო ისტორიაა, თავგადასავლებებითა და ემოციებით დატვირთული სადაც, პერსონაჟები არ არიან გამოგონილი პირები.- რა დაგიშავე ადამიანო? ძილბურანში ამოიკვნესა ნიამ. 7 საათია , თუ არ აწევ თავს ლოგინიდან

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-4

ხელები ისე დააწყო კედელს,ვერსად წავიდოდი (მეგონა ეს შიში იყო მაგრამ არა ეს სხვა გრძნობა იყო რისი გამხელაც არ მინდოდა საკუთარი თავისთვის ან ჯერ ვერ გამეგო)_სხვა არ მჭირდება!ახლოს მოიწია და ყურში ჩამჩურჩულა "შენ ჩემი გახდები",მხოლოდ "შენ

ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 3 )

-მუშტაიდის ბაღში ზის სკამზე,მე კი ვარ შეფარებული მაგრამ ის სულ სველია,გაუნძრევლად ზის,რა გავაკეთო?-აშკარა იყო თენგო წუხდა ქალის მდდგომარეობაზე-არაფერი,ახლავე მოვდივარ-ტელეფონი გათიშა და სწრაფად მოკრიფა მისი ნივთები მაგიდაზე..-კარგი-ვთქვი და გვერდით

მე შენ შეგხვდი შეაღამისას ( თავი 10)

კეტები გავიხადე და საწოლზე მივწექი. ვარიანტები გადავაწყე. რა მაკლდა? ნდობა? ჩემი თავის თუ ლაშას ნდობა? მისი ჩემდამი სიყვარულის არ მჯეროდა? მაგრამ მე თუ შევძელი ასე მალე მისი შეყვარება, რათომ მეჩვენებოდა მისი ჩემდამი სიყვარული არარეალურად?

ბედნიერების 6 თვე

სამსახურიდან გადაღლილი დავბრუნდ. მიუხედავად მშობლების წინააღმდეგობისა თან ვმუშაობ და თან ვსწავლობ, ისინი ყოველთვის თვლიდენ, რომ მუშაობა სწავლაში ხელს შემიშლიდა და არიყო ჩემი მუშაობის აუცილებლობა რადგან ოჯახში ყველა მუშაობს. მამაჩემი დავით დანელია

მწერლის ღამეები(თავი3)

-დეიდა ვარ უკვე?-თვალები დააბრიალა ქალმა და ჩაიმუხლა-რამხელა გაზრდილხარ..-გულში ჩაიკრა ბავშვი და შემდეგ ხელში აიყვანა. -აბა,რა იქნებოდა-გაეღიმა თიკოს,რომელიც ამ ხნის განმავლობაში ჩუმად იჯდა და რაღაცას კითხულობდა..

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი''

როგორც წესი,ჯერ პერსონაჟს ვხსნი ხოლმე, მოკლედ,გოგონა სახელად ანი დარასელია,არის 16 წლის,განებივრებული,საკმაოდ ლამაზი,წაბლისფერი გრძელი თმით,დიდი ტუჩებით და დიდი შავი თვალებით,ვერც ტანს დაუწუნებ,’’შხვართია’’ და სწორედ მისი სილამაზის გამოა ასეთი,ასეთი

გზა რომელიც შენამდე მოდის

-ჯინსი მინდა და... მმ აუფ არ ვიცი.-კარადა გადმოაგდო რუსომ.-გეყოფა, ის ახალი მაისური ჩაიცვი უხდება მაგ ჯინსს და ეგაა. წავედი მე საღამოს შემეხმიანე. ვერ ვიტან რუსოს სადარბაზოს ყოველთვის ჯგუფად დგანან ბიჭები და არ მსიამოვნებს იქ გავლა.

იყავი აზარტული! 5 თავი

''რატომ მაქვს ისეთი შეგრძნება, თითქოს ვიღაც მითვალთვალებს?''-გავიფიქრე შემკრთალმა და უკან მივიხედე. არავინ არ ჩანდა! ეს სულისშემძვრელი გრძნობა კი ზურგს მიწვავდა და მეც ფეხს ავუჩქარე. -ერთი! ორი! სამი!-ჩავიჩურჩულე და უმალ უკან შევტრიალდი. დავინახე

წყევლა (2)

სიბნელიდან შავი მოსასხამები გამოფრიალდნენ დიახ ნამდვილად ასე მოხდა არ დადიოდნენ დაფრინავდნენ. წინ მათ წითელმოსასხამიანი ბიჭი უძღვებოდა.ალექსი. ზუსტად ალექსი ქვია.ვიცნობ. ყველანი იბრძოდნენ და წინ ამეფარნენ.ყველაფერი სწრაფად მოხდა ხუთ მგელს მალე