ისტორია N4 (5)

მანქანაში ჩავსხედით. ნახევარი საათი მაინც ვიარეთ. ჩემთვის უცხო ადგილას გავჩერდით, მდინარის ხმა მესმოდა, უახლოესი დასახლებული პუნქტისგანაც კი საკმაოდ მოშორებით ვიყავით. განათება შევნიშნე და მერე პატარა, მყუდრო ხის სახლიც გამოიკვეთა. უკან ტყე იყო,

სამყაროს სიყვარული მართავს(თავიIII)

დილით საშინელი თავის ტკივილით გავიღვიძე..საათს ავხედე 2სრულდებოდა,ოთახს თვალი მოვავლე ანი ვერსად დავინახე ამიტომ მისი ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში გავედი. -როგორ გეძინა?_მომესმა ზურგს უკან ალექსანდრეს ხმა და მისი მწვავე მზერა ვიგრძენი ის კი ვერ

რაჭა ჩემო სიყვარულო 9

ზეცისკენ აპყრობილი ხელები და უდიდესი შვება. მხოლოდ ახლა გავუსინჯე სრულყოფილ ბედნიერებას გემო. საღამომდე დრო როგორ იწელება... მივჩერებივარ საათს და ეს დიდი ისარი მაინც არ ინძრევა. ბოლოს და ბოლოს პალატაში შესვლის უფლებას მაძლევენ. ვუყურებ მის უღონო

ბაიკერი ლინდა IX

გოგონამ ხელით ანიშნა გამომყევიო, შუქნიშანზე მწვანე ფერი აინთო და მოტოციკლი ადგილს მოწყდა. არანაკლებ სპორტული მანქანაც თან მიჰყვა. დიდი ხნის ძებნის შემდეგ ძლივს იპოვეს წყნარი თავისუფალი ადგილი სალაპარაკოდ. ლინდამ მოტოციკლი მიაყენა, მანქანის მძღოლმაც

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -10-

წამწამები რამდენჯერე დავახამხამე,არმესმოდა არაფერი ყურთასმენა დახშული მქონდა აგონიაში ვვარდებოდი.გოგონამ შემამჩნია და ნაბიჯებს უმატა გონს მოვეგე და სწრაფად დავიძარი მისკენ,მანაც რომ ნახა მიკენ მივდიოდი გაიქცა აღელვებული უკან მივსდევდი ცრემლები

ENDI(4)

ხელი ძლიერად ვკარი და სილა გავარტყი!გეყოფა ამდენი ტყული უკვე მეტისმეტია არაფერი არ მითხრა მივდივარ.ხელი მაგარდ მომკიდა თეძოებზე და თავისკენ მიმიწია,ტუჩებში ჩამაფრინდახელებს გულ_მკერდზე ვუბრახუნებდი თავის გასანთავისუფლებლად, მაგრამ აზრი არ ქონდა

მალე მოგირჯულებ გპირდები (18)

-არ მინდა (მე) ფეხზე ძალით ამაყენა, და თანამშრომელს რაღაცა გასძახა, უცბად კი ჩემთვის ნაცნობი სიმღერა ჩაირთო led zeppelin- going to california, ძალით ვიცეკვე, ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა ზემოდან და როგორ იღრიჭებოდა, მე კი ვდილობდი თავი ამერიდებინა

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა (2)

გიორგი? ლიზის ძალიან გაუკვირდა გიორგისაგან ასეთი მესიჯის მიღება, ის ხომ მისი ერთ-ერთი კარგი მეგობარია. იფიქრა ალბათ ხუმრობსო, მაგრამ ამაში სახუმაროს ვერაფერს ხედავდა. თან გიოც ისე იქცეოდა ბოლო ხანებში თითქოს მოსწონსო. რამდენიმე ტვის შემდეგ ლიზისაც

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 2)

დროის მსვლელობის აღქმა მიჭირდა... ვიცოდი, რომ შენობაში უნდა შევსულიყავი, მაგრამ ვერ ვდგებოდი. მხოლოდ ის შემეძლო რომ დროდადრო ხელს ვწევდი და კარზე უძალოდ ვაკაკუნებდი... ძალა გამოცლილი, მხოლოდ ტირილს ვახერხებდი. ვგრძნობდი სიცივეს, მაგრამ მაინც, ცივ

სკოლა ბავშვების წესებით (24)

წყვილს კოცნა მეტისმეტად დიდხანს გაუგრძელდა,მაგრამ ამჯერად არც ერთს არ შეუკავებია თავი. იცოდნენ ახლა მათთვის არავის ეცალა. რატი მთელი არსებით ეხვეოდა და ამჯერად კისერშიც კოცნიდა.