ლურჯი მოგონებები(ნაწილი მეორე, თავი II)

- ხომ არ ნერვიულობ? მარიამს დედის კითხვაზე გაეცინა და თვალები აატრიალა. - რათქმაუნდა ვნერივულობ, ეს ხომ პირველი კოლეჯია, სადაც არავინ ნაცნობი არმყავს. - წარსული უნდა უკან მოიტოვო მარიამ..

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 1)

თამთა ! თამთა დროზე გაიღვიდზე !.... ნახე ვინ მომწერა ღმერთო არ მჯერა მომწერა მართლა მომწერა თამთა -კაი რა ტასო რამ გადაგრიაა გათენდეს ჯერ -რა დროს გათენება დემემ მომწერა შეხედე(გაოცებული თვალებით მომაშტერდა გაგრეჭილ სახეზე.

მწერლის ღამეები(თავი1)

ოცდახუთი წლის გოგოა და უკვე ასეთ აშვებულ ცხოვრებას ეწევა,მაგრამ განა თვითონ უნდა! იქნებეს უბრალოდ ალტერნატივაა და მეტი არაფერი.ექვსი თვის წინ მშობლები ავტოკატასტროფაში დაკარგა,არც და ჰყავს და არც ძმა,ნათესავებთანაც არ აქვს ახლო ურთიერთობა.

სკოლა ბავშვების წესებით (30)

ელენე სახლში არც კი იყო შესული ტელეფონზე ზარი ,რომ გაისმა. დილის მერე ურეკავდა რატი მაგრამ მასთთან დალაპარაკება ვერა და ვერ მოახერხა. ხან თამუნას პრობლემა ,ხან მარის ... ალბათ გაუგებრობაში იყო და თან ძალიან ნაწყენი.

მრავალძალში ჯვარდაწერილნი [4]

–შენი პირველი კოცნა... – ტუჩი მოიკვნიტა ანკამ და დაიმალა, რათა მფრინავი ბალიში აეცილებინა. –შეგიძლია დარჩე, შენი ნერვები არ მაქვს! – შეუბღვირა ლიზამ და ჩემოდანს დასტაცა ხელი, –მოუნდა კოკასთან განმარტოვება ქალს! – გააჯავრა ანკამ და მუთაქასაც ააცილა

ღამის ზმანება (6 ნაწილი)

-ახლავე, ამწამს... ავდგეთ და გავიპაროთ სადმე... - მითხრა კიდევ და კისერში ისევ მაკოცა, შემდეგ კიდევ ერთხელ და კიდევ ერთხელ... -დემეე! - ავკისკისდი მხიარულად, თუმცა ამავდროულად ვიგრძენი როგორ ამეწვა თითოეული ნაკოცნი ადგილი კისერში. -მართალი ხარ, ჯერ

მაპატიე თავი 6 ; 7 ))

მა.რი დიდხანს ფიქრობდა. მე კი ნერვები მეშლებოდა რადგან ნებისყოფა უკვე აღარ მყოფნიდა. -იტყვი თუ არ იტყვი??-მოუთმენლად ვკითხე. -ხოო... ვიტყვი ვიტყვი...-ანერვიულებული იყო... -მოკლედ გეტყვი რააა... დიდი შესავლები არ მინდა..

მალე მოგირჯულებ გპირდები (22)

-კაი (ლევანი) ოთახში ავედი და გამოვიცვალე ჩამოსულს სანდროც დაბლა დამხვდა, ლევანის ხელი ვტაცე და ჰაერში ავაფრიალე, მერე კი აუზისკენ წავედით გავექანე და მაშინვე ჩავხტი, მოკლედ გავერთეთ, საღამოს თაწმინდის პარკში წავედით და იქაც გავერთეთ დღემ კარგად

იყავი აზარტული! 3

-თქვენ რამდენს ჩამოხვალთ?-ავხედე რიგით პირველ მამაკაცს და სიტყყვა პირზე შემაცივდა. ის იყო! ნამდვილად არ ვცდებოდი! დიკაპრიო... ლეონარდო დიკაპრიო... აბა, ერეკლე დადიანიო?...-ეს როგორ შეძელი?-თვალები შუბლზე აუვიდა თათას. -რას გულისხმობ?-უდარდელად

სწორედ იმ ღამით (დასასრული)

წერილში კი ეწერა "შეგიძლია ჩემზე აღარ იფიქრო" ანა_ეს ჩემი დაწერილია არა თემო, მამაჩემის დაწერილია_ვიცანი მისი კალიგრაფია, _ესეიგი მამაშენი ღებულობდა ჩემ წერილებს ანა?_მე ერთი წერილი მივიღე, მაშინ როცა ლუკა დაიბადა, _შენ ჩვენი ფიცი გატეხე ანა