გოგონა სალამანდრას ტატუთი -9-

არადოდეს ვსვამდი ზედმეტს,არა ზოგადად არ ვსვამდი მაგრამ გუშინ რადამემართა არვიცი.სისუსტე გამოვიჩინე და ეს აშკარაა,ეს ოდესმე მაინც მოხდებოდა არვამბობ რომ ვნანობ მაგრამ....მაგრამ არვიცი...არეული ვარ,ქაოდურად მოძრაობს ფიქრები და

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(3)

გათენდა თუ არა მაშინვე დავადექი სვანეთის გზას..მესტიაში გვაქვს დაჩა.ბავშვობაში ვგიჟდებოდი იქ ყოფნაზე,ყველაფერს მერჩივნა ჩემს ბავშვებთან ერთად ქოფნა.ამ სახლთან უამრავი მოგენება მაკავშირებდა.ბავშვობის მეგობრები რომელებთან თამაშიც მთელი დღე არ

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი7)

-ზურა რა გინდა? -კითხა ნათიამ ქმარს და სამზარეულოსკენ გაბრუნდა. ზურაც უკან გაჰყვა ნათიას. -ვინმემ აგიკრძალა სიყვარული შეენ? - არ ეშვებოდა ნათიას ზურა.-პატარაა რადროს მაგის შეყვარებულებია?! -ტონს უწია ნათიამ და ქმარს თვალები დაუქაჩა.-ხმას დაუწიეეე!

საბედისწერო გასროლა (1თავი)

-გადამირჩინეთ, -ამოვიხრიალე. თავადაც გამიკვირდა, თუ რატომ მივისაკუთრე იგი. ან როგორ შევძელი ეს სიტყვა მაინც მეთქვა. მაჯაზე ორი თითი მივადე. მისი გულის ცემა რომ ვიგრძენი საკუთარი თითის ბალიშებზე, ოდნავ ამოვისუნთქე.

სახლი ლილიამებთან

რქო , შე ლაწირაკო დაიწყევლოს ის დღე როცა შენ გაჩნდი და მოგიყვანა მამაშენმა ლილიამი ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ხოლო მაია აგრძელებდა მის ცემას , ამ დროს რეზიმ გაიგონა ყველაფერი შევარდა დედინაცვალი იქით გააგდო ლილი გულში ჩაიკრა და დაბლა ჩავიდა ბავშვი ტიროდა

ჩვენ ყველას გვჭირდება ერთი გაქცევა !!! (2)

- ერთი კოლოფი სობრანიე მომეცით. უთხრა გამყიდველს და ფული გადაუხადა, დაელოდა თავის შეკვეთას როდისმიიღებდა.. ( რას აკეთებ ელენეე !!!)) შეუღრინა გონებამ.. - მადლობთ.. სობრანიე აიღო და გამოვიდა..

მხოლოდ შენთვის ვსუნთქავ!! 8

გაბრაზებული მივდიოდი უმისამართოდ ტყეში და სალანძღავ სიტყვებს არ ვიშურებდი -იდიოტი დამპალი კრეტინი თვითკმაყოფილი იდიოტი არა როგორ გაბედა მერე როგორ მიყურებს ხოლმე დამპალი ფუ მძულს კრეტინი არა მოვკლავ დავახჩობ არ ვაცოცხლებ

პატარა გოგოს დიდი განსაცდელი (თავი 1)

აღარ მინდა სიცოცხლე ამს ჩემნაირი პატარა გოგო არ უნდა ამბობდეს მე ამ ცხოვრებაში ბევრი ვნახე ცუსი მშობლები რომ დავკარგე 15 წლის ვიყავი ახლა 17 წლი ვარ 15 წლის ასაკში ძნელი იყო სამუშაოს დაწყება მაგრამ დავიწყე და იქაც არ მიღებდნენ ჩემი ასაკის გამო ჩემი

დაუვიწყარი (33)

მთელს ხმაზე დავიყვირე, იმდენად ძლიერად, რომ ყელი ამეწვა.. ტირილს უფრო და უფრო ვუმატებდი, მთელს ხმაზე მოვთქვამდი და მუცელს ხელს არ ვაშორებდი.. მთელი სხეული დაბუჟებული მქონდა, კანი მეწიწკნებოდა, თითები მეყინებოდა ვხვდებოდი, რომ ცოტაც და გავითიშებოდი.

მომავლის იმედი (2)

დილით როგორც ყოველთვის ადრე გამეღვიძა. ცოტა ვირბინე შხაპი მივიღე და ტელევიზორს შემოვუჯექი, როგორც იქნა დრო გავიყვანე, 4 საათია წასვლა მინდა მაგრამ ჯერ ერთი საათით ადრეა. სრულიად მომზადებული ვდგავარ მისაღებში და წამებს