წყეული ღამეები[7]

იმ მომენტში, ძნელი იყო მაიას სახის აღქმა,ისეთი აღშფოთებული და აკანკალებული იყო,რომ მისი მდგომარეობა ადამიანურ განცდებს აღემატებოდა.შერცხვენილი სახეთა და უმწეო გამოხედვით უსუსურ ნუკრს მოგაგონებდათ.თმები სახეზე წაეფარებინა ხელებით და თითები

მოიისფრო [6]

იმავე საღამოს დაბრუნდნენ შინ. გახარებული შეეგება ნელი დეიდა. არც ელო და დემნა გაუშვეს სახლებში, ყველამ ერთად ივახშმა და მხოლოდ ამის შემდეგ წავიდნენ. დედას ელაპარაკა ბაიას, შეუთანხმდა რომ ხვალ ნახავდა.

უბრალოდ მიმტანი (1 თავი)

ჩემი ისტორია სახალისოდ არ იწყება. მე ელი გაგნიძე ვარ, 18 წლის. მშობლები 2 წლის წინ გარდამეცვალა ავტოავარიაში. მას შემდეგ ვცხოვრობდი დეიდასთან და ბიძიასთან.. მშობლებისგან დამრჩა სახლი და ცოტაოდენი დანაზოგი. ჩემს სახლში გადასვლას სტუდენტობამდე და

ნაბიჯი წინ (თავი 7)

-ნინა ნატა ვარ,გამოდი რა დღეს ჩემთან-ტელეფონს მიღმა ნატას მოწყენილი ხმა გაისმა. -დღეს არ წამოვედი სახლში?-გაკვირვებულმა ვკითხე და სკამზე ჩამოვჯექი. -ნინაა-გაწელა და დავიფიცებ ზუსტად ის სახე მიიღო,რომელსაც ვერ ვიტან. -ხო მშვიდობაა?-ავფორიაქდი მე.

ბარიერი. -15-

-როგორც ვხედავ, დროს უქმად არ კარგავ. - კარებს ზურგით მიეყრდნო, ხელები გადაიჯვარედინა და ირონიული მზერით ამათვალიერა.

როდესაც ძმაკაცი გიყვარდება

ისტორია ეხება ანასტასიას რომელიც საკმაოდ მხიარული თინეიჯერი გოგონაა. ის ჯერკიდევ 14 წლისიყო როდესაც საცხოვრებლად ლ.ა ში (ლოსანჯელესში) გადავიდა დედამისთან საცხოვრებლად,რადგან მისი მშობლები განქორწილდნენ და მას დედამისთან მოუწია ამ დროის გატარება.

გაფერადებული არსებობა(სრულად)

მშობლები არ მყავს. დედამ პატარა ასაკში მიმატოვა და ჩემი თავი მამას დაუტოვა. მასთან და ბებიასთან ერთად ვიზრდებოდი,მაგრამ განგებამ ეს ბედნიერებაც არ შემარგო. 10 წლის ვიყავი მამა რომ სიმსივნით გარდამეცვალა. ბებიაჩემი კი დარდს გადაყვა და 2 წელიწადში

ჩემი გულის და ობიექტივის მთავარი სამიზნე ხარ (3)

აღარ ვიცოდი რა მექნა, წავსულიყავი თუ არა სკვერში ? რა მოხდება თუ ამ ფოტოს საზოგადოებას წარუდგენს ? არც არაფერი. საათს გავხედე, 5 სრულდებოდა. სკვერამდე მისასვლელად ფეხით ნახევარი საათი დამჭირდებოდა. გამოვიცვალე და მისაღებში გავედი.

შავი თვალები (5)

პარასკევი იყო ღამის 2 საათი ხდებოდა საშინლად წვიმდა ვგიჟდებოდი ასეთ ამინდზე ვერ დავიძინე სულ ნიკაზე მეფიქრებოდა თვალი ვერ მოვხუჭე გვერდით ტუმბოზე დადებული ტელეფონი აწკრიალდა ნიკუშა იყო ნიკუშა ჟღენტი

დამპალი ქალი

თუ ფლირტში ვინმეს აჰყევი,მერე უკან დახევა რთული იქნება,ისე გაგიტაცებს ვერც კი გააცნობიერებ,ისე ჩაეფლობი ამ ჭაობში,გონს რომ მოხვალ გვიან იქნება.გათხოვილი ქალი ამას არ უნდავა ვაკეთებდე გონებით ეს ყველაფერი ვიცი,პატარაც არ ვარ რომ ვერ გავარჩიო ცუდი და