ზაფხულის ერთი ლამაზი დრე იყო დ ა ს ა ს რ უ ლ ი (13)

ამ ამბიდან 4 თვე იყო გასული, ვიცოდი სალო და რატი იმ ბინაში რომ ცხოვრიდნენ მე რომ რატიმ მიმიყვანა. დედაჩემი და შეძლებისდაგვარად ვცდილობდით ნაკლებად შევხვედროდით რატის თუმცა რამოდენიმე შეხვედრა ვერ ავიცილე, ხან ლიკას აკითხავდა სკოლაში ხან კიდევ

Blue Jeans (VI ნაწილი)

-ხომ გახსოვს, გითხარი, რაც მინდა იმას იმიტომ ვაკეთებ რომ ვიცი შენც გინდა-თქო. - თქვა ბიჭმა და სახე უფრო მოუახლოვა. ცისფერთმიანი მის სუნთქვას სახეზე გრძნობდა. -ჰო და არაფერს არ გავაკეთებდი, რომ არ მცოდნოდა რომ შენ არ გინდოდა.

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{18}-{19}-{20}

-ნიკუშ,ელის დაბადების დღისთვის რა ვქნათ?-წარბი აწია კატომ. -რა დროს ელის დაბ,დღეა ჯერ-ვისკი მოსვა ნიკამ-იქამდე რამეს მოვიფიქრებთ.ხო იცი არა?!წელსაც წვეულებას მოაწყობს. -კაი,მართალი ხარ,ჯერ მართლა ადრეა..აუ ამ იდიოტს მაინც რა უნდა აქ?-გდაუჩურჩულა

არაფრისგან შექმნილი ყველაფერი

სოფო 18 წლის სტუდენტია ის ცხოვრობს ჩვეულებრივად როგორც ყველა ინდივიდი. მას ძალიან უყვარს სიღერა. მას ჰყავს და რომელიც მისგან ძალიან განსხვავლება. ელენი თავისებური გოგოა, გართობა, დალევა,ცეკვა და მას არანაირი მიზანი არ გააჩნია. ხოლო სოფოს უნდა რომ

შეზღუდული შესაძლებლობები (4)

-შვილო რამდენიმე კვირაა სახლიდან არ გასულხარ .ასე არ შეიძლება სამყაროსთან კავშირს ვერ გაწყვეტ -გინდა თქვა რომ ამ ელექტრო ეტლით ქუჩაში ვისეირნო ? არა გმადლობთ. -ასე ვერ გააგრძელებ -ალექსანდრე ოთახიდან გავიდა.ივანე კი ხელებში თავ ჩარგული ჯდა აკუთარ

შენ ჩემი გახდები.... (ნაწილი 14)

ცხოვრებაზე ამბობენ,ერთი დიდი უსასრულოობააო,მაგრამ დღეს,მხოლოდ ახლა დავფიქრდი რა წამიერი ყოფილა ცხოვრება და ამ ცხოვრებაში ბედნიერების და ტკივილის აღქმა... საშინელებაა როცა მიდიან და მიგათრევენ, სულის გარეშე გტოვებენ,ასე იყო ჩემთანაც,ზუსტად ვიცოდი

მოიისფრო [2]

გაუხარდა რომ დათანხმდა.. გეგმებიც დასახა, მომვლელს აუყვანდა. ეცდებოდა ისე მოქცეულიყო როგორც ნებისმიერი ქმარი, რომელსაც მეორე ნახევარი საკუთარ თავზე მეტად უყვარს. იცოდა რთული იქნებოდა, ძალიან რთული, მაგრამ მაინც ეცდებოდა.

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (4)

გიორგიმ მანქანა ელვის სისწრაფით დაძრა. ერთი მხარე სრულიად შემოიარა. ყველაფერს კარგად აკვირდებოდა და ფარებს ანათებდა. იმ მიდამოებზე არც ხშირი მოსახლეობა იყო და არც რამე დაწესებულება. მხოლოდ მიტოვებული ველები.

ჩემი ცხოვრება ტკივილია ( სრულად )

იყო დრო როდესაც ვიყავი სრულიად ბედნიერი. მყავდა ბევრი მეგობარი. ვხალისობდი. სადარდენელი არ ამქონდა. ვიყავი ისე როგორც სხვა ახალგაზრდები. მყავდა რამდენიმე თაყვანის მცემელიც. სამი წლის წინ, მე და ჩემი მეგობრები ბარში ვერთობოდით. რამდენიმე ბიჭი ჩვენს

რაც გინახავს, კიდევ ნახავ! (თავი 2-3)

...წამწამებს მორცხვად ვაფართხუნებ, იმის გააზრებისას რომ ეს მამაკაცი ჩემს ცხოვრებაში სრულიად მოულოდნელი შემთხვევითობით შემოიჭრა, თანაც ისე, რომ ტვინიდან მისი ამოგდება სულ ცოტა ხნითაც აღარ გამომდის...დილაუთენია მარგოს ზარმა გამაღვიძა, ჰოდა ჩვენც