ჩემო თსფლისფერთვალებავ "7"

მე ემოციებს ვერ ვმალავდი ის კი მხოლოდ მიღიმოდა. ასე ხელში აყვანილი შევედით რესტორანში. იქ ძალიან კარგი გარემო დაგვხვდა.დიდხანს ვიქეიფეთ ბევრიც დავლიეთ და ბევრიც ვიცეკვეთ ცოტახანში ცეკვით დაღლილი სკამზე დავჯექი და გვერდით სანდრო მომიჯდა

ადვოკატი (1)

სახლში საშინლად დაღლილი მოვედი... დავიძინე... საღამოს 8 საათი იყო რომ გამეღვიძა და მეგობრებთან წავედი... რა თქმა უნდა მთელი საღამო ჩვენი პროფესიის ირგვლივ ვლაპარაკობდით, თითქმის ყველა ადვოკატები ვართ... სახლში გვიან დავბრუნდი... დილით ცხრა საათზე

ვნებებზე მოთამაშე[3]

-ისე კარგი გოგო იყო-დათომ ძმაკაცს გაუბა საუბარი. -რომელი?-მხრები აიჩეჩა ზურამ და მექალთანეს თვალი ჩაუკრა. -ნიაკო ერქვა.დიდი ხნის წინ,რომ შევხვდი კინოში..-ნიაკოს დაბერილი ტუჩები გაიხსენა და ნერწყვი მოადგა.

ვამპირის სინდრომი (4)

მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭია,ძალიან მეშინოდა რომ გარდაქმნა დამეწყებოდა,მაგრამ ალექსი მარწმუნებდა რომ მხოლოდ ნაკაწრები მქონდა და ასე მალე გარდაქმნ არ დამეწყებოდა.

ოცნებას ადრეც შევხვედრილვარ (თავი 5)

დილის ათი საათისთვის ნინი მობილურის ხმამ გააღვიძა. მან თვალები ნელა გაახილა. ცოტა რომ გამოფიზდა, და მიხვდა რომ უცხო ადგილიას იყო წამოხტა და დაიყვრა. -რა ხდება, რა იყო, კარგად ხარ?_ ნიკა გიჟივით მივარდა ნინის. -რა ხდბა?? რა იყო??_ წარბშეკრული

წერეთელი.(სრულად)

3წელია გათხოვილია ლილე ფარულავა, მისი ქმარი გიორგი ბარბაქაძეა, ორი შვილი ჰყავთ, ნინა და ნიკო. თითქოს ბედნიერები არიან, თითქოს ერთმანეთი უყვართ, თუმცა სულ ჩხუბობენ, ყველაფერზე, არც ერთს აღარ შეუძლია, მაგრამ მაინც ერთად არიან, როგორც ხშირ შემთხვევაში

ბარიერი. -3-

დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა, საათს დავხედე ჯერ მხოლოდ 7 საათი იყო. -დილა მშვიდობისა, ტაისია დეიდა. -ტელეფონშიც როგორი სასიამოვნო ხმა ჰქონია, მაგრამ ეს დეიდა ბოლოს მიღებს და ჩემს ნერვულ სისტემას ანადგურებს.

მუტას ამოფარებული სექსუალური ჯიჰადი (პირველი თავი)

ზეჰრას ერთხელაც არ დაუყვირია... არ უნდოდა მეზობლებს გაეგოთ, რომ მშობიარობდა... ბოლო სამი თვე ცუდ სიზმრებს ნახულობდა და ეშინოდა ბავშვი მკვდარი ან მახინჯი არ დაბადებულყო... მხოლოდ კვნესოდა. აუტანელი ტკივილი

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{1}

ბალიშში თავჩარგულ ელის მშვიდად ეძინა.თუმცა მობილურის ზარმა ძილი დაურღვია.როგორ ვერ იტანდა როცა აღვიძებდნენ.საბნიდან ხელი გამოაცურა და საწოლის გვერდითა ტუმბოზე მობილურს გადაწვდა.ჯერ კიდევ თვალებდახუჭულმა

სკოლა ბავშვების წესებით [9]

სავარძელზე გაირინდა ელენ და ფანჯარაში გააშტერა თვალები.მანქანა გაჩერდა. გოგონა მასინღა გამოერკვა და გასწორდა. რატი ძირს გადავიდა და კარი გაუღო. ელენემ შეუბღვირა, მაგრამ არაფერი უთქვამს. რატიმ ხელი გაუწოდა ,რომ დახმარებოდა. -მე თვითონ...არ