,,ჯარისქალი'' (6)

დავითმა ანას მკლავში მოკიდა ხელი და ოთახიდან გაიყვანა. დერეფანს გაუყვნენ კიბეებამდე მიულები არიყვნენ ანამ ხმა ამოიღო-ქართველი ხარ და მტერს ეხმარები?-პასუხი არ ყოფილა-ამას რატომ აკეთებ. შენ ხომ შეგიძლია შენ ქვეყანას ემსახურო.-არც ახლა ყოფილა

X factor და სიყვარული (სრულად)

-ჩავაბარე, ჩავაბარე, ჩავაბარე, ჩავაბარე-სიცილით შემოხტა ოთახში ნინი და მძინარე ძმას თავზე დაახტა.-მმმმმ-ამოიზმუილა ლაშამ და გვერძე გადაბრუნდა-რა გინდა??-შენ ხომ დამპირდი თუ გამოცდებს ჩააბარებ სურვილს აგისრულებო-ხო მერე??-აშკარად არ მოეწონა ლაშას

ტრიალი წრის გარშემო [10]

-გაგუშ, ეს პატარა ელენეა, გაიცანი-პატარა არ ვარ - დაუბღვირა დათოს და გაგას ხელი ჩამოართვა-შემოდით - შეიპაჟა სახლში. ელენეს გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა, როცა უამრავი ბუშტი, ალაფუშეტი და უზარმაზარი წარწერა „გილოცავ“ დაინახა.-ეს..ეს...რა არის? - ძლივს

ერთად.(3)

–იცი მაინც რას მეუბნები? ვაპატიო ის რომ 15წელი მაგის ჩხუბის გარდა არაფერი მესმოდა? ვაპატიო ის რომ დედაჩემი მაგისგამო საათობით ტიროდა? კარგი რა! არასდროს არაფერი გაუკეთებია ოჯახისთვის, ყოველთვის თავის თავზე ფიქრობდა და მარტო ჩემგან და ნატასგან

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[14]

უბრალოდ არ მესმოდა,რა იყო ეს და საერთოდ თუ არსებობდა სიყვარული ან რა იყო ვნება...პასუხი თავადაც ვიცოდი გულის სიღრმეში,მაგრამ თავს ვისულელებდი და ვცდილობდი ნანიზე არ მეფიქრა,ნანისა და თენგოს საბედისწერო სიყვარულზე.არ ვციი,რამდენნაირად შეამკობდა ამ

ცნობადი სახე და მექალთანე (7, დასასრული)

ელოდა ფეიერვერკს, ხალხის ჟრიამულს, მააგრამ არ ელოდა ყველაზე მთავარს... –ვინმეს ელოდებით? – მამაკაცის ხმამ თითქოს დააფრთხო. არ მოტრიალებულა, ნაცნობობა რომ გაიაზრა, გაიღმა, გაბედნიერდა, აივსო... –კი, შენ, – ცრემლმორეულმა ჩაილაპარაკა და მის წინ მდგარ,

გაგიხსენებ,გპირდები (3)

-მიყვარხარ, - ჩუმად ვუთხარი და სამზარეულოში გავედი. ყავა დავისხი და სიგარეტის მოწევა დავიწყე. უცებ კისერზე სალომეს ნაზი ხელები შემომეხვივნენ, ისე რომ სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევდნენ. -იკა, დიდი მადლობა, ულამაზესია, ძალიან მომწონს, მიყვარხარ, -

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-5 თავი)

ცუდი ემოციები ახლა მონატრებული მშობლბისთვის გამეზიარებინა. მშობლები, რომლებიც ამ დროის მანძილზე იბრძოდნენ ლეიკემიის დასამარცხებლად და გამოუვიდათ კიდევაც. დღესდღეობით მამაჩემი სრულიად გამოჯანმთელებულია, რაც ძალიან მიხარია. ეს ყველფერი კი ბიძაჩემის

გადამარჩინე... (ნაწილი 4)

-იმიტომ რომ, შენში ძალიან ბევრი ფული გადავიხადე... - ყურთან ძალიან ახლოს დაიხარა - გიყიდე, გესმის?... ხოდა ეხლა ჩემი საკუთრება ხარ... და აი, ზუსტად ამიტომ დარჩები აქ... მანამ სანამ მე არ მომინდება გაგიშვა.წელში გასწორდა და კარებისკენ გაემართა.

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 25

დილით ადრე ავდექი.მიხაროდა იმ დღეს გოლიათთან ერთად რომ გავატარებდი.ეს უზარმაზარი არსება ყოველთვის დადებით განცდებს იწვევდა ჩემში.როგორც ყოველთვის ჩიკოც მალევე შემომიერთდა.თამამად შემიძლია ვთქვა წუთს არ ატარებდა ჩემს გარეშე.ძალიან თბილი,მზრუნველი და