შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
მაინც მოგარჯულებ(7 ნაწილი)
ისტორია

მაინც მოგარჯულებ(7 ნაწილი)

27-06-2015, 14:35
ავტორი
6 963
13
+
იმ დღეს აღარსად არ წასულან. კატო მთელი დღე თავის ოთახში იყო და ქვემოთ არ ჩადიოდა. ნამდვილად არ უნდოდა ბექას ნახვა. საღამოს მარი გაახსენდა. თავისი გიჟი დაქალი... მაშინვე ტელეფონი აიღო და დაურეკა: -ოჰჰ, ეს ვის გავახსენდი!!!(მარი) - ჩასძახა დაქალმა
ჯარის ქალი (11)
ისტორია

ჯარის ქალი (11)

27-06-2015, 13:58
ავტორი
3 967
5
+
დამიანის ჩანაწერებიდან. ავღანეთი/25 ნოემბერი/2014წ. დღეს 10 ჯარისკაცი დავკარგეთ საშინელი სიტუაციაა, ყოველ წამს ველოდებით ბაზაზე თავდასხმას. ვერც ვერავის ვეხმიანები, უბრალოდ კომუნიკაციის საშუალებები არ გვაქვს გარდა რაციებისა. არავინ იცის ცოცხალი
ისტორია

"სიყვარული სიცოცხლის ფასად"(დასასრული)

27-06-2015, 13:10
ავტორი
2 581
2
+
ჩვენთვის, ადამიანებისთვის უამრავი "რადიკალური", განსაცდელის შეგრძნება არსებობს, რომელიც გამოწვეულია ან ღალატით, ტყუილით, რაიმე საფრთხის შეგრძნებით ან თუნდაც დაკარგვით..ადამიანების დაკარგვით..უკანასკნელს განსაკუთრებით გამოვყოფ მისი სიმძაფრის გამო..
მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 16
ისტორია

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 16

27-06-2015, 12:20
ავტორი
4 242
4
+
დილით ვიღაც კაცმა გამაღვიძა -გოგონა, აქ ყოფნა არ შეიძლება, თუ შეიძლება გადით და მალე დაგიძახებთ. მე არაფერი მითქვამს. დივნიდან ავდექი, დიტოს ერთხელ შევხედე და გარეთ გავედი. ბატონი კახა და ლია დეიდა ისევ აქ იყვნენ. ლია დეიდა მომიახლოვდა
ორმაგი ტკივილი - {9}
ისტორია

ორმაგი ტკივილი - {9}

27-06-2015, 10:40
ავტორი
2 405
0
+
- ცოტნეე. - ჰაა - ვკითხე როდესაც სახლის ეზოში, ხის ქვეშ გაშხლართული ვიწექი და ეზოს საოცარ სიმწვანეს მივშტერებოდით. - ასე მალე როგორ შეგიყვარდი? ნუ თუ მართლა გიყვარვარ. – გაბრაზებულმა შემომხედა.
ვერეს მსხვერპლი(თავი7)
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი

ვერეს მსხვერპლი(თავი7)

27-06-2015, 10:38
ავტორი
2 546
2
+
-მართლა? შემოდი,გაგამხიარულებ. -დავიღალე.დასვენება მჭირდება. ქალს გაუკვირდა,მაგრამ არ შეწინაღმდეგებია ირაკლის: -კარგი,ჯერ გაკოცებ. -არ ვარ ხასიათზე-სწრაფად გააღო კარი და გარეთ გავიდა.
მარიამი (თავი 1)
ისტორია

მარიამი (თავი 1)

27-06-2015, 01:26
ავტორი
2 467
11
+
მოკლედ,ვცხოვრობ თბილისში.21 ვარ.ასე მგონია ტო,ბავშვი ვარ ისევ,მაგრამ აი ვალდებულელებზე და რამე რო დამიწყებენ ხოლმე მაგრად მაბეზრებენ თავს.აი დედაჩემი პროსტა რაა.აი სულ ტო,“ნიკუშ მაგის დრო აღარ გაქვს“,“მალე მოდი“,“შეეშვი ტიპობას“ და მსგავსი ი
ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 4)
ისტორია

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 4)

27-06-2015, 00:43
ავტორი
3 378
5
+
მთელი გზა დაძაბული ვიჯექი, ვერ ვისვენებდი, მე ფანჯარას თვალს არ ვაშორებდი, ის-მე... -როგორ ხარ?!-მისმა კითხვამ გამაკვირვა. -კარგად-გამეცინა. -რატომ იცინი?! -ახლა რომ მეკითხები მაგას მაგიტომ. -რომ გნახე დამავიწყდა და...-თავი იმართლა ვაჟბატონმა.
მაინც მოგარჯულებ(6 ნაწილი)
ისტორია

მაინც მოგარჯულებ(6 ნაწილი)

26-06-2015, 22:25
ავტორი
6 941
12
+
ოჰოო... აი ლონდონიც ამას ჰქვია. ძალიან მაღალ შენობაში შევიდნენ და მიმღებში დაცვას მიესალმნენ. კატო აქ პირველად იყო. ბექა, როგორც ჩანდა, ყველას იცნობდა. მისი კაბინეტი მე-7 სართულზე იყო. ლიფტში უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა. საბედნიეროდ მალე ავიდნენ და
მომავლის იმედი (10)
ისტორია

მომავლის იმედი (10)

26-06-2015, 21:34
ავტორი
2 379
1
+
რა არის ცხოვრება? -რა არის ცხოვრება?ზოგისთვის წიგნის ფურცელია რომელსაც ზოგი ავსებს, ზოგიც ვერა.....ზოგისთვის ერთი წამია რომელშიც ყველაფერი უნდა მოასწროს და გააკეთოს, ეს ცხოვრება სპექტაკლია,რომელიც სავსეა დრამატული ტრაგიკული და ბედნიერი