მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (1)

მე ნათია ვარ ახვლედიანი 22 წლის და უკვე ყველაფერი მოვასწარი...სწავლა,ოჯახი,ქმარი,შვილი და უამრავი პრობლემა.ნიკას დავშორდი და ჩემ 4 წლის შვილთან უტასთან ერთად ცალკე ვცხოვრობ,ჩემების დაჟინებული თხოვნის მიუხედავად.მინდოდა მარტო მეცხოვრა ხოდა ასეც

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან 7თავი

წყალში გადავხტით ღმერთო ეს რა მაგარი გრძნობა იყო,მთელი ადრენალინი ყელში მომაწვა და მინდოდა მეყვირა ამიტომ როდესაც ალექსმა იყვირა მეც გავბედე და ხმა ყელიდან ამოვუშვი,სისხლი ძარღვებში მიდუღდა და ვენებში ჩქეფდა.წყალში როგორც კი ჩავხტი ალექს ხელი

- ნინ! 2

ხვალ ჩემი დაბადების დღეა, 20ის ვხდები ერთთვეში კი საბა ხდება 23 სამის ზუსტად ერთ თვეში 18 ივლისს.. პიჟამას შორტი და მაისური ჩავიცვი და ბალიშზე თავდე თავი, გარედან ისევ საბას ხარხარი ისმოდა, უკვე თორმეტი ხდება რა იქნება დაიძინონ? დედას

დაუვიწყარი (3)

ორ საათზე უყოყმანოდ გავიპარე აივნიდან.გზაჯვარედინთან შავი მანქანა დამხვდა.წინ ნინი და მისი შეყვარებული-ნიკა ისხდნენ.. საშინლად არ მომწონს ეს ბიჭი. -ვიცოდი, რომ უმაკიაჟოდ იქნებოდი. გამიღიმა ნინიმ და კაბა მომაწოდა. -აქ გამოვიცვალო? გაკვირვებულმა

მენატრები (სრულად)

- ქრისტინე გაიღვიძე...ჩამესმა ყურში დედას ნათქვამი - რაიყო დე? ჩავედით უკვე? - კი...გარეთ გაიხედე.ნახე რა ლამაზი ბუნებაა... ძალიან მიყვარდა ბაკურიანი და ზაფხულობით ჩავდიოდი ხოლმე დასასვენებლად...როგორც იქნა ჩვენს სახლამდეც მივაღწიეთ..როგორც კი

მებრძოლი (თავი მეხუთე)

დილით ადრე გაიღვიძა ლილემ და ეგრევე წყლის გადასავლებად შევარდა სააბაზანოში.ცოტა დიდი ხანი მოუწია იქ ყოფნა და განტვირთვა.აბაზანიდან გამოსვლისას კარზე ზარის ხმა გაიგონა და წამსვე მიირბინა კარის გასაღებად.ოთახში გულამოვარდნილი შემოვარდა ლუკა და სული

ხელოვნება, მე და შენ ნაწილი 1

სიყვარული არ არის დაიძინო გაიღვიძო და აღარ გიყვარდეს.სიყვარულია 23 წლისა დაქვრივდე და 90 წლისას კვლავ მისი სახელი გერქვას. ბევრი რამ გამიგია სიყვარულის შესახებ, მაგრამ არასდროს მეჯერა, რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო,ის რომ

ბაიკერი ლინდა I

ჩვენი ანრიც არ იყო მახინჯი, მეტიც ძალიან სიმპატიური იყო. შავგრემანი, ბევრი ტატუთინ სხეულზე, დაკუნთული, მოკლე აჩეჩილ თმას ატარებდა. საოცრად მიმზიდველი აღნაგობის ბიჭი იყო, აი ისეთი სკოლის მოსწავლეებიდან დაწყებული შინაბერა ქალებით დამთავრებული რომ

ვინა თქვა ვითომ მისი ტოლია?

პატარა იყო ძლიან პატარა, მამამისი იცინოდა ოთახის ბავშვიაო.ძლიერი ქარი,რომ ყოფილიყო ალბათ რომელიმე ღობეს ააფარებდა,სკოლაში, რომ მიდოდდა ჩანთა მუხლებამდე დასთრევდა.საყვარელი ბავშვი იყო, ზოგჯერ ძლიან წყაარი და ჭკვიანიზოგჯერ კი გიჯი და სულელი,რა

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 3)

მეორე დგეს ავდექი თუ არა ეგრევე დამირეკეს ტელეფონზე უცხო ნომერი იყო გამიკვირდა ნეტა ვინ რეკავს მეთქი ვიფიქრე... ავიგე თუ არა ყურმილი და ვკითხე ვინ იყო ჩემი კლასელი ნიკა აგმოჩნდა... - გისმენთ ? - ლიზა ნიკა ვარ მისმინე გუშინ ფული რო დაგვრჩა დგეს