თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 16

შემდეგი ორი თვე სწრაფად გავიდა. ამ დროის განმავლობაში მეტად ვაქცევდი ყურადღებას თეკლას, მარამ ვცდილოდი ეს სხვებს ნაკლებად შეემჩნიათ. ერთ ღამესაც ხმაურმა გამომაღვიძა, სანამ შარვალი ამოვიცვი, ეს ხმაური თეკლას საშინელ ყვირილში გადაიზარდა. დერეფანში

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 12

ცოტა ხანში ყვირილის ხმა გავიგონე, აუზის მხრიდან მოდიოდა, იქეთ გავიხედე და დავინახე რომ ბექა ვიღაცას ეჩხუბებოდა, ანი კი ყვიროდა. მაშინვე ავდექი და ქვევით ჩავედი. ანისთან მივედი და ვეცადე დამეწყნარებინა. ბექა და ის ვიღაც ძლივს გააშველეს

უკუნეთს უხდება რითმა ( მესამე თავი)

ალექსანდრემ გამიღიმა და ჩემდა უნებურად ცივი, გაოცებული მზერა მივაჩეჩე. სწრაფი ნაბიჯით გამოვბრუნდი და გზააბნეული გულისცემასი ვიგრძენი მაჯებში. არ ვიცი რა დავარქვა, ალბათ სირცხვილის გრძნობა უფრო იყო, ვიდრე სხვა რამ, თუმცა კი ისევ ამეფარკლა ლოყები.

მისი სამყარო. თავი 6-7

დილით ტელეფონის ჟრიალმა გააღვიძა, საათს რომ დახედა პირველი სრულდებოდა, ტელეფონიდან კი ირინას ყვირილმა გამოაფხიზლა, სად ჯანდაბაში ხარო, ლეკვოსთან მეძინა მოვალ მალეო, წამოიზლაზნა წელის ტკვივილით და სააბაზანოს ძებნა დაიწყო, თუმცა ბევრი ძებნა არ

ტიტანი (8)

-მაგიჟებ ანა! თავს ვერ ვაკონტროლებ! მინდიხარ და ყოველთვის მენდომები. მიყვარხარ... ჩახლეჩილი ხმით ეჩურჩულებოდა ლუკა და დროდადრო მის თმას ეფერებოდა ცხვირით.

მაინც მოგარჯულებ(2 ნაწილი)

-უჟმური(კატო) - გადაულაპარაკა დაქალს, რასაც მისი კისკისი მოყვა -კაპასი(ბექა) - გაიგო ზურგს უკან ბოხი ხმა და დაბღვერილი მიუტრიალდა. ბექამ თვალი ჩაუკრა და გზა გააგრძელა. -იდიოტი(კატო) - ჩაილაპარაკა ამჯერად თავისთვის და უხასიათოდ გააგრძელა სიარული.

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 21)

-არ მინდა.. შენი lana del rey .... -ლიზამ ჩართო dark paradise და ბოლომდე აუწია... ფეხები სკამზე შამოაწყო.. თავი მუხლებზე დაიდო და ფიქრს მიეცა..... ელენემ მუშები გააცილა... და გოგონებს გახედა.. ორივე დაღონებული იჯდა სკამებზე....და გარშემოც ასეთი

ცხოვრების გემო (24)

აფთიაქში სწრაფად შეირბინა და რამდენიმე ტესტი იყიდა,მანქანაში დაბრუნდა და ადგილს მოსწყდა,ფეთიანივით შეირბინა სააბაზანოში და ტესტი ხელების კანკალით გაიკეთა,პასუხი რომ ნახა ცოტახანს გაჩერდა უძრავად შემდეგ ფართოდ გაეღიმა და ჯერ არდაბადებულ ბავშვს

უკანასკნელი გაფრენა [3]

-რა იყო, ავადმყოფი ხარ?! - გაეცინა ბიჭს და კიდევ ერთხელ დაარტყა ღრმა ნაფაზი. ნაკანმა იგრძნო, როგორ დაემატა ნიკოტინის სუნისგან ჩამწვარ სხეულს, კიდევ სხვა რამ, რომლის ტკივილის სიძლიერესთანაც წამით ვერ მოაღწევდა კვამლისგან გამოწვეული სხეულის წვა.

ჯარის ქალი (6)

ბელა ალავიძე ძლიერი და გიჟი იყო თუმცა დამიანესთან ყოფნის დროს სისუსტეს გრძნობდა, სწორედ ეს აცოფებდა, ზუსტად ამას ვერ ეგუებოდა, არ უნდოდა სისუსტე გამოემჟღავნებია, რაც დამიანესთან არ შეეძლო, ამიტომაც ცდილობდა მასთან რაც შეიძლება ნაკლები დრო