მომავლის იმედი (9)

_ჯანდაბა ეს ხომ უბრალოდ ნაშებია მისთვის! გულში საკუთარ თავს ვეუბნები და მაგრად ვეხუტები.ვიცი რო ბექასაც იგივე უნდოდა და უფრო მაგრად ვეხუტები, მთელი სხეულით მიკრებული ვარ მასზე და მოულოდნელად მობილური მირეკავს.უკანა ჯიბიდან

თეთრი მთვარე [1]

ჯიბიდან "მოცეკვავე" ტელეფონი ამოიღო. გაოცდა, როდესაც ნომერს დახედა. - გისმენ. - აკანკალებული ხმით უპასუხა. - გამარჯობა. - ხმაზე ნერვიულობა ეტყობოდა. - რ-როგორ ხარ? - კარგად. რაღაცის სათქმელად დაგირეკე. - ყოყმანი დაიწყო. - ჩემს პირობას ვერ

დაკარგული დრო (1)

მ ქვეყნად ყველაფერს აქვს დასასრული...ტკივილსაც - სევდასაც სიხარულსაც - ცრემლსაც - იმასაც კი...რასაც დასაწყისი არ ჰქონია... განსაკუთრებით ხანმოკლე ბედნიერებაა - სულ ერთ წამს გრძელდება... სწორედ ამ წამს უნდა მიუსწრო - დაიჭირო და მაგრად ჩაებღაუჭო "...

ტრიუმფალური თაღი (ნაწილი II )

ნელა ჩაუყვა ბაია პარიზის ქუჩებს და ბოლოს თავის კორპუსთან შეჩერდა. კიბეებს აუყვა, ჩანთაში გასაღები მოძებნა და ბინაში შევიდა. რთულია სტუდენტური ცხოვრება. წარმოიდგინეთ ძალიან პატარა ბინა. არანაირი მატერიალური და მორალური დახმარება ოჯახიდან. სრულიად

მაინც მოგარჯულებ (3 ნაწილი)

ეს მართლაც ასე იყო. ვერ აპატია თავის თავს კატოს ცრემლები, ნერვები მოეშალა. კლუბში წავიდა, დალია და ცოტა გაერთო. უნდოდა კატო თავიდან ამოეგდო, მაგრამ არ გამოსდიოდა. ეს პატარა ჯიუტი გოგო მისთვის უკვე ძალიან ძვირფასი გამხდარიყო. ის არ გავდა სხვებს,

რთული გზა

სადღც წამიკითხავს, ზუსტად არ მახსოვს სად თუმცა დარწმუნებული ვარ ასე ეწერა:ბავშვების 97% 7 წლამდე ლიდერობისაკენ მიისწრაფის, შემდეგ კი ეს რიცხვი კლებულობს საბოლოოდ კი 5%_მდე იკლებს თუმცა თქვენი აზრით ამ 5%_დან რამდენი ხდება ლიდერიი...? ალბათ 1% იც კი

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 2)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!

ბიჭი მდინარიდან [5] დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

ცუდად ვიყავი ,ჩემთვის აღარაფერს აღარ ჰქონდა მნიშვნელობა...დავცარიელდი თითქოს ყველაფერმა აზრი დაკარგა,რობოტივით ვიყავი ვეღარავინ ვეღარ მცნობდა უბრალოდ მკვდარი ვიყავი,მენატრებოდა ყველა წამი თორნიკესთან გატარებული.

ვერეს მსხვერპლი(თავი3)

-რამ სიმაღლლეზეა.. -ალბათ,ბიჭებმა აჩუქეს სიმაღლე-გაიხუმრა გოგონამ და ცალი ფეხი კინის საფეხურზე დადგა. -ჯერ იქნებ სხვა ვინმე ასილიყო.. -პირველი მე უნდა ვნახო-ნატალია შუაში იდგა.

უკანასკნელი გაფრენა [4]

–ვცდილობ დავინახო, რომ არც ისეთი უკანასკნელი ხარ, როგორც თავს მაჩვენებ. – გულწრფელად გაუღიმა ნაკანმა და საბამ იგრძნო, როგორ მიაღწია ნინამ ჰუმანურობის პიკს. მაზოხისტურად უნდოდა, რომ საკადრისი პასუხი მიეღო ნინასგან .. უჩვეულო სიმშვიდით აგრძნობინებდა