პირადი მცველი [12]

ქალი ჯერ კიდევ ვერ მოსულიყო აზრზე,მამაკაცის ხელს გრძნობდა,თუმცა უჭირდა მისი აღქმა.ჯერ კიდევ კანკალებდა მთლიანად და საშინელ თავბრუს ხვევას გრძნობდა.დვალს გულმკრედზე ჰყავდა მიკრული და ისე ჩასვა მანქანაში.თვითონ იმწუთას არ ჩამჯდარა,რამოდენიმე ღერი

ფრთაშესხმული ანგელოზი - 9

-წამო წყალში ... -მეზარება - ხელი ავიქნიე და თვალები ისევ დავხუჭე ...-წამო წყალში ...არა არ ეტყობა ახლა ამას სვანი როა ? ... -მეზარება ...-კარგი ... მხრები აიჩეჩა მე კი ისევ თვალები დავხუჭე ...მეგონა მიდისთქო თავი ჰაერში რომ ამოვყავი ... მოიცა მე

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (7)

თანხმობის ნიშნად გავუცინე და გზას გავუყევით... შესვლისთანავე ჩემი ყურთასმენა გამაყრუებელმა როკის სიმღერამ მოიცვა... ცხვირი თამბაქოს სუნით ამეწვა... უამრავი ხალხი ირეოდა, გზა ბარისკენ გავიკვლიე და თავისუფალ ადგილას დავჯექი.. ლიზიკო ბექას ელოდებიდა

ტკბილო,მწარეს შეუყვარდი!(3)

ერთი ღრმა ნაფასი დაარტყა ტუჩის კუთხე ჩატეხა და გზა გააგრძელა... -იყიდეთ?_როგორც კი ოთახში შევიდა,მაშინვე ეს კითხვა დასვა -იქნებ ჯერ მოგვიკითხო?(საბა) -იყიდეთ?_გაბრაზებულმა გაიმეროა კითვა გადრანმა და მდივანზე

ეშმაკი და ანგელოზი-მესამე თავი

მალე კლასში მასწავლებელიც შემოვიდა და ზარიც დაირეკა,ყველანი მერხებს მივუსხედით და წიგნები გადავშალეთ. მე ამ ამბის გამო სახეგაბრწყინებული ვიჯექი და ფიქრებში დავფრინავდი.-ვიღაც კარგ ხასიათზეაოო. მასწავლებელმა ეშმაკურად გადმომხედა და თბილად გამიღიმა.მე

იძულებით გადადგმული ნაბიჯი (სრულად)

-აუ, აზრზე ხარ? ზუსტად 1 თვეში, ვაბშე ყველაზე მაგარი ცოლი მეყოლები მთელ თბილისში! -შენ თუ ხარ აზრზე, შოშიაშვილი? ზუსტად ერთ თვეში ვაბშე ყველაზე მაგარი ქმარი მეყოლები მთელ თბილისში! - ხატატომ ზუსტად რატის ხმის ტემბრით გაიმეორა მისივე სიტყვები,

მე და ის... ჩვენ (9)

-აბა დამიჭირე-გავიქეცი და მივრბოდი, ლევანიც გამომეკიდა, მივრბოდით და მეგონა რომ მხოლოდ ჩვენ ორი ვიყაით მთელს სამყაროში, მხოლოდ ჩვენ და წვიმა.-დაგიჭირე-ხელები მომხვია და მაგრად მომიჭირა, მეც გრძნობებს ავყევი, შევტრიალდი და ჩავეხუტე, ვეხუტებოდი და არ

დამიბრუნდი ძვირფასო, მე შენ ისევ მიყვარხარ!

კლასიდან სიცილით გამოვდიოდით მე, ნინო და ანა, თუმცა ეს ღიმილი მაშინ მიმეყინა სახეზე, როცა ჩემსკენ მომავალი დათო შევნიშნე, სახეზე ფერი აღარ ედო, თუმცა კარგად ჩანდა ამ სახის მიღმა კმაყოფილება, სევდა და შური. -ჩამოვიდა სალი, ის ჩამოვიდა-თქვა თუ არა

მე, ლექტორი 5

ანათებდა და ოთახში სასიამოვნო აურას ქმნიდა, ოთახი პატარა იყო თუმცა ავეჯის განლაგებით მშვენიერ კონსტრასტს ქმნიდა. გიჟივით ვაცეცებდი თვალებს, ოთახში უამრავი სახატავი ტილოები ეკიდა, ამის დამხატავი უდაოდ ნიჭიერი ადამიანი იყო. მხოლოდ ერთ ტილოს ჰქონდა

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 12

ოთახში მადონა დამხვდა. ცარიელ ჭიქას შეხედა და მკითხა-დალიე?-დავიბენი-შენ საიდან იცი?-ნინომ მითხრა. ბავშვის მამა მათეა, ხო ასეა?-გაკვირვებული მივაშტერდი.-კარგი რა თეკლა, მე ფსიქოლოგი ვარ და თქვენ ორივე ჩემი პაციენტები ხართ. მითხარი წამალი