უსახელო ისტორია

გამოეღვიძა. საათს რომ დახედა, ჯერ მხოლოდ ოთხის ნახევარიიყო . საშინლად წვიმდა . სავსე მთვარე ოთახში ურცხვად იჭრებოდა... -ეჰ მთვარევ, მთვარევ, შენ ხომ არ იცი რა ბედნიერებაა გიყურებდე.ვინ იცი საუკუნეების წინ რამდენი რომანტიკოსი ათენებდა ღამეს შენს

მენატრები 1

- ქრისტინე გაიღვიძე..ჩამესმა ყურში დედას ნათქვამი - რაიყო დე? ჩავედით უკვე? - კი...გარეთ გაიხედე,ნახე რა ლამაზი ბუნებაა.. ძალიან მიყვარდა ბაკურიანი და ზაფხულობით ჩავდიოდი ხოლმე დასასვნებელად...როგორც იქნა ჩვენს სახლამდეც მივაღწიეთ...როგორც კი

ფრთაშესხმული ანგელოზი - 10 - დასასრული

-ოპოპ ეგეთები ოთახში ... ბავშვებს ნუ გვიფუჭებთ ! - გადაიხარხარა დათამ და ორსულ ცოლს მუცელზე წაეთამაშა ... -თორე გაგვერყვნენ შვილები მუცლიდანაც და აქედანაც - აყვა ეერეკლეც და ქეთის ოდნავ გამობერილ მუცელს ტუჩებიით შეეხო შემდეგ კი თითებით თამაშ დაუწყო

ჩემი ხარ(6)

-რა უნდა იმ ლუკას ლიკასგან -მიყვარსო იძახის მაგრამ ეგეთი სიყვარული არ ვიცი მე -რატო რამე მოხდა -თუ საჭირო გახდა თვითონ გეტყვის -კარგი მე ველაპარაკე დღეს შევხვდებით დრო და დგილი იცის შუადღისას იმ ბიჭის სანახავად წავედი ვუთხარი პირისპირ მინდა

უკვდავი იები [1]

როგორც ყოველ საღამოს ახლაც ფანჯრის რაფაზე ვიჯექი და დათოვლილ ჰორიზონტს გავჰყურებდი... თუმცა დღეს განსაკუთრებულად ემოციური საღამო იყო.. თითქოს ყველა დაგროვილმა ტკივილმა და წყენამ ერთად იჩინა თავი... ახლაც ვფიქრობ.. ეს როგორ გამიკეთა.. მე ხომ მთელი

ჩემი ახალი კლასელი (1)

ყველაზე მეტად საშიში ის ადამიანია, ვინც ბევრს ითმენს ჩუმადაა და ყოველთვის მშვიდია , ყველაზე წარმოუდგენელს ის გააკეთებს რადგან მისგან არავინ არაფერს არ ელის ცუდს , როგორც დედაჩემი იტყვის ხოლმე “დაგუბებულ წყალში ბევრი ბაქტერიებია “. და დროდადრო

სადღაც გულის სიღრმეში (15)

ვერაფერს ვგრძნობდი, თითქოს გული ამომიღეს და მის მაგივრად ქვა ჩამიდეს, მხოლოდ სიძულვილსა და ტკივილს. სასწრაფოდ გამოვედი ოთახიდან, ჩემს ოთახში შევედი კედელლს ავეყუდე და ტირილი დავიწყე, არა ამას ტირილი არერქქვა ეს იყო რაღაც სხვა უფრო მძიმე, სასწრაფოდ

თბილისში დაწყებული სიყვარული {1}

-ანაა სკოლაში დაგაგვიანდებაა - მიყვირა დედაჩემმა და მეც საწოლიდან წამოვდექი. სარკის წინ კმაყოფილმა შევათვალიერე ჩემი თავი. გრძელი სწორი თმა უკან გადავიყარე და კარადა გამოვაღე შავი მოკლემკლავიანი მაიკა წარწერით NIRVANA გადმოვიღე ჯინსის რასაცქვია

ჩემი მაშველი (9)

უკვე 3 თვეა რაც მე და ლიკა თბილისში გადავედით. დღეს ექიმთან მაქ ვიზიტი და მივდივარ მასთან.- ექიმო როგორაა ჩემი შვილი?- შევხედე გაფითრებულ ექიმს. შემეშინდა რომ ჩემ შვილს რამე სჭირდა.- იცით თინათნ... თქვენი შვილის გულის ცემა არ მესმის.- რა მომივიდა

საშიში სურვილები (1)

დღე პირველი დღე უკანასკკნელი როცა მე ქორწინებაზე თანხმობა განვაცხადე _წრმოსახვითი შეგრძნებების ზეიმი დიდი ზეიმი , ოჯახის ახოლობლების სანათესაოს ზეიმი მდიდარი ოჯახების პერსპექტიული სიმდიდრე და ისტორია სახელად სხვა ქალაქის საშიში სურვილები ..._პიჟამა