შიშის ნოტები! (ნაწილი მეხუთე)

სუფთა ჰაერსაც ვერ მოყავდა გონზე, იმდენად სულის შემძვრელი იყო ეს ყველაფერი.._ანდრონიკე, მხარზე შეეხო გიორგი.. _ექსპერტიზამ დაადგინა, რომ გოგონა 3 თვის ორსული იყო..ანდრონიკე ადგილს შეეყინა, ამხელა ემოციას ვერ ერეოდა...გაქვავებული სახით შეხედა გიორგის

უსახელო გრძნობა (2)

თითქოს უკვე შეეგუა ამათ. მათთან თავს კარგად გრძნობს. მარა მაინც ემატრება იქაური სკოლა და კიდევ რაღაცეები. განსაკუთრებით კი რეზი ენატრება მისი შეყვარებული. ნუ შეყვარებული რა მოსწონს და რეზისაც. მაგრამ ახლა სადღაც კაფეში ზის და უყურებს მომცინარ

"გპირდები" - (7)

მივადექით ერთ უზარმაზარ კერძო ორსართულიან სახლს. სანდრომ მანქანა მის ეზოში გააჩერა და მანქანიდან გადავიდა. მე არ გადავდიოდი, ვეუბნებოდი წამიყვანე თქო, საშინლად ვეჯიუტებოდი, ბოლოს ისევ ამიყვანა და ძლივს-ძლივობით გამომათრია მანქანიდან.

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (20)

როგორ მომნატრებია აქაურობა... ეზოში შესვლისთანავე ვიგრძენი მანანას საჭმელების სუნი და კუჭმა შემახსენა თავი....-ხო გითხარი ჭამე მეთქი... კაი მოდი შევიდეთ...კარებზე დააკაკუბა და მომღიმარი სახით დაელოდა კარის გაღებას..მანანამაც არ დააყოვნა და კარები

ლევან ხაჩიშვილი (10)

-მიყვარხარ!-მითხრა ლევანმა და ძალიან,ძალიან ჩამეხუტა.აი იმ წუთიდან ლევანი კიდევ უფრო შემიყვარდა,რაღაც საოცრება ბიჭია,ჩემ ცხოვრებაში ახლა მას უდიდესი ნაწილი უკავია.რაც მე ლევენი გავიცანი იმ დღიდან მოყოლებული ვგიჟდები მასზე,მაგრამ დღეს სულ სხვა

სანდრო ბაგრატიონი შემიყვარდა! (თავი 1)

ჩემი ისტორია დაიწყო 13 აპრილს როდესაც ეკლესიაში წირვაზე შევედი, ამ დროს საოცარ სულიერ სიმშვიდესთან ერთად გულის ძლიერი ცემაც ვიგრძენი, ამ დროს დავინახე ბიჭი რომელიც ერთი შეხედვით, მკარცი და ბრაზიანი ხოლო მეორე შეხედვით უსაყვარლესი, სიმპატიური და

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 12)

-რატი გთხოვ ხელები გამიშვი.... და ხელები მის ხელებს შეახო.. ისე ახლოს იყო მასთან.. უფრო მეტიც რომ არ შეიძლებოდა... თბილი ჰაერის სიახლოვე იგრძნო.. მაგრამ ეს გრძნობაც წამიერი იყო... მალევე გაქრა და ცივმა ნიავმა დაუბერა.. რატიმ ხელები გაუშვა... -რატი

მაღლა მთაში, ანგელოზი დავინახე!(12)

მაშინვე მოათავსა ულამაზესი თაიგული განკუთვნილ ადგილას,თვითონ კი ისევ თავის ფუმფულა საწოლზე მოკალათდა და ძილი განაგრძო.ნუ ეს რა ძილი იყო, ერთ საათში ისევ უნივერსიტეტში მიდიოდა,მაგრამ ეს ერთი საათიც მნიშვნელოვანი იყო ახლა მისთვის.თვალები დახუჭა და

"გპირდები" - (6)

მაკდონალდსში საშინელი ხალხმრავლობა იყო. სანდრომ გადმომხედა და მკითხა: - აქ დავჯდეთ თუ სადმე მშვიდ ადგილას წავიდეთ? - რავი როგორც შენ გინდა. - კარგი მაშინ მე წასვლას ვამჯობინებ სადმე ჩუმ ადგილას დავჯდეთ - ხო მეც ეგრე მირჩევნია.

სიყვარული სიცოცხლის ფასად 9

ვეღარ გადავწყვიტე რა გამეკეთებინა..ცოტახანს კიდევ მოვიცადე და როცა მესამედ დაიზუზუნა კარის ზარმა, ფეხზე დამფრთხალი წამოვდექი და ნელი ნაბიჯებით გავედი მისაღებში, ნათურა ავანთე, კარებს მივუახლოვდი და ნელი მოძრაობით გამოვაღე. სადარბაზოში განათება