მე შენ სიზმარში შემიყვარდი. 11

სახლში მარტოდ დარჩენილი ელენი, მოუსვენრად იყო. ღელავდა, რადგან არ იცოდა ლუკას მშობლებს რა რეაქცია ექნებოდათ მის გაცნობაზე. ან თვითონ, როგორ მიიღებდა მათ. თითქმის მთელი ღამე ფიქრებში გაატარა. დილით, ცუდ ხასიათზე გაეღვიძა.-როდის უნდა წახვიდე? კითხა

მამაკაცი მეტროდან (ნაწილი პირველი)

-დილა მშვიდობისა ! -ცივი, უხეში ხმა მოხვდა ჩემს ყურთასმენას და ადგილზე გამყინა. -შენ არ მომესალმები? -ისევ უხეში და ზედმეტად ცივი იყო მამაკაცის ხმა. ისეთივე ცივი, როგორიც მისი გამოხედვა. ნელა მივტრიალდი მისკენ და ისევ შიშმა დამიარა მთელ სხეულში

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მეოთხე

- ტუჩი მოვიკვნიტე და ვიგრძენი როგორ დამეცა წვიმის წვეთი მაჯაზე-წვიმას იწყებს წავიდეთ - მითხრა თუმცა ვიჯექი ფეხები მოკეცილი მქონდა ნახევრად და თავი მუხლებზე მედო-წასვლას არ ვაპირებ მიყვარს წვიმა შენ თუ გინდა წადი - ვუთხარი და თმები წელზე გადავიყარე

შენმა სიკვდილმა გამაძლიერა! (დასასრული)

სწრაფად განვლო ამ სამმა კვირამ, ქორწილი მოახლოვდა, ოთახში თეთრკაბაში გამოწყობილი ლიკა შემოვიდა და ხელში თაიგული ეჭირა, მისი სილამაზე ყველა ყვავილის სილამაზეს ფარავდა.. მისი მეჯვარე ნინი (ლიკას მეგობარი) ხოლო ჩემი სანდრო იყო.. ხელი იუსტიციის სახლში

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 11)

-რა მოხდა მითხარი? სად ვარ? თოჯინა? და ხელს დახედა.... ხელზე სრულებით არაფერი არ სჭირდა.... დიდი ხანი უყურებდა... შემდეგ ისევ რატის შეხედა, რომლელიც დუმდა... -გეფიცები ეს გაჭრილი მქონდა? სად ვართ? აქ როგორ აღმოვჩნდი? რა ხდება ვინმე ამიხსნის?

მოგონებების ზღვაში (2)

ძნელი გამოსაცნობი არიყო თუ ვინ შეიძლება ყოფილიყო შეტყობინების ავტორი. არვიცი რატომ მაგრამ რაღაცნაირად გულს გაუხარდა.. ლაშა შესაშური გარეგნობისაა.. ლამაზი სახის ნაკვთები, დიდრონი მწვანე თვალები, ნავარჯიშები სხეული..მმმმ.... დიდიხანი ვფიქრობდი მასზე,

უსახელო გრძნობა (1)

გაკვეთილები ნორმალურად ჩატარდა. ბიჭები რაღაც საქმეზე წავიდნენ. კატო და ნინა კი თავიანთ გზაზე. აღოჩნდა რომ ერთ უბანში ცხოვრობდნენ. გზასი ბევრი ისაუბრეს და ბევრი საერთო აღმოაჩინეს. საკონტაქტო ნომრები გაცვალეს და დაემშვიდობნენ.სახლში ასული დაიკოს და

მაღლა მთაში, ანგელოზი დავინახე!(11)

უცბად შეეხო მისი ცხელი ტუჩები და წამით სხვაგან გაუფრინდა გონება.სხეული გაუთბა და მამაკაცის ძლიერ მკლავებში მოქცეულმა ყველაზე დაცულად იგრძნო თავი.არასოდეს დაუფლებია ის გრძნობა,რომელიც ახლა დაეუფლა.სასიამოვნოდ გააჟრჟოლა და მთელი სახე აუწითლდა.მაინც

ლევან ხაჩიშვილი (8)

ორშაბათს კი როგორც ყოველთვის სკოლასთან დავინახეთ ბიჭები.რატომღაც ძალიან გამიხარდა მათი დანახვა ჯერ მათ ნახვაზე ასე არ ავმჩატებულვარ და მოვშვებულვარ.რა მომივიდა მე თქვითონაც ვერ გავიგე.-პრივეტ.-ვთქვი მე და ბიჭები გადავკოცნე.-პრივეტ.-მითხრა

ვერსად გამექცევი 27

როცა გონს მოვედი თვალები ოდნავ გავახილეე... ჩემს ოთახში ვიყავი... კრესლოში საბა იჯდა თავ ჩაღუნული და აშკარად ღემა ფიქრებში იყო წასული.. ვერცკი შეამჩნია ჩემი გონზე მოსვლა და მეც მასთან საუბრის სურვილი არ მქონდა ამიტომ თვალები დავხუჭე და ველოდებოდი