მრბოლელი.2

ხალხის დიდი ჯგუფი თავხედურად გავარღვიე და სირბილი გავაგრძელე.იქვე მყოფ ქუჩას გავუყევი,უკან მოუხედავად მივრბოდი,მინდოდა დამენახა მომდევდა თუ არა მაგრამ მისკენ გახედვის მეშინოდა.მეშინოდა იქ რომ ყოფილიყო და მისთვის ისევ შემეხედა,მისი თვალების და სახის

სიყვარული სიცოცხლის ფასად 3

-რამოდენიმე საათია..სადაცაა გათენდება, მაგრამ ამას ეხლა არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს (გამომხედა) შეგიძლია წახვიდე, საკმარისზე დიდხანს იყავი აქ- მითხრა ცივი ხმით და მზერით გამბურღა. მის ამ პასუხზე გული შემეკუმშა, როგორ შეიძლებოდა ასეთი უგულო

შენ ცხოვრობ, მე კი ვეღარ ვძლებ (2)

იმ საღამომ ძალიან ჩვეულებრივად ჩაირა, ძალიან მოწყენილი ვიყავი იმიტომ რომ სალომე სამუდამოდ დავკარგე, 20-ჯერ დავურეკე და სულ მითიშავდა ბოლოს ჩემი ნომერი დაბლოკა და ზარი აღარც გადიოდა..თორნიკეს ძალიან ნერვები მოეშალა და მიყვირა -მომისმინე! გითხარი

ღრუბლებში [სრულად]

''ლილეკო შენ თუ ამას კითხულობ,ესე იგი ჩვენს სახლში ხარ.იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე შენ წარმოგიდგენია.ახლა ზუსტად ვიცი,რომ ტირი,მაგრამ სატირალი არაფერი გაქვს.რა მნიშვნელობა აქვს მანძილს ან დროს,როდესაც სიყვარულია.სადაც არ უნდა ვიყო ხო იცი,რომ თქვენ ორი

მინდა გიყვარდე სამუდამოდ(2)

დილით უჩვეულოდ ადრე გავიღვიძე და თათას დავურეკე. -გოგო რაიყოო? ასე ადრე რამ გაგაღვიძაა(მითხრა ძილისგან დაბოხებული ხმით) -ოო რავიცი რავიცი..მისმინე მიდი ეხლა შენ უცბად მარის დაურეკე და წამოდით ჩემთან(ვუთხარი სიცილით) -ჰაა? გოგო საათს შეხედე!! ჯერ 7

დაბრუნება(25 დასასრული)

-მეეც-ტელეფონი გავუთიშე და სახლში შევედი.ყვავილები მართლაც მომეწონა სულ ვარდები იყო წითელი სისხლის ფერი ვარდები.ყვეაფერი თავის ადგილას მოათავსეს მოსამსახურეებმა. ნატაც მალე მოვიდა ისეთი ლამაზი იყო რომ ვერ ავღწერ.ძალიან უხდებოდა კრემისფერი მუხლს ცოტა

თბილისში დაწყებული სიყვარული {8}

-დარწმუნებული ხარ? - მკითხა საბამ რომელიც უყურებდა სტილისტს რომელიც ცდილობდა თმა ჩემთვის ლამაზად გაეკეთებინა და არაფერი შეშლოდა რადგან ეს ხომ ჩემი ქორწილი იყო -საბაა გთხოვ გაჩუმდი - ვუთხარი მობეზრებულმა და თვალები გადავატრიალე შემდეგ კი გავუღიმე და

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 34)

გიყვარდეს ქალი-სასჯელია, არ გიყვარდეს-დანაშაული! მისი ეს თავშეკავება მაკვირვებდა, ვერ გამეგო როგორ შეეძლო ასე უბრალოდ შესცვლობა განწყობა, გუშინ ისეთი გაბრაზებული იყო, რატომღაც დარწმუნებული ვიყავი იმაში რომ ბარათელს მოკლავდა, მაგრამ სანდრომ გაჩერა,

მუხის ძირას ( ნაწილი მეორე / თავი I )

ნაწილი წ თავი 1 მეორე დღეს გვიან გამეღვიძა,უკვე შუადღის 3 იყო დაწყებული,ვიცოდი ბაბუაჩემი ძალიან გაბრაზდებოდა - ახალგაზრდა გოგოეს ესე გვიანობამდე როგორ უნდა ეძინოს,დღის ყველაზე კარგი საათები უკვე გასულიაო იტყოდა. ამიტომ უცებ გადავივლე წყალი,ჩავიცვი

ეგოისტი ..26..

–ლიზი ტელეფონი მომაწოდე რა–უკან სავარძელზე მჯდომ ლიზის გაუწოდა ხელი გიომ ისე რომ გზისთვის თვალი არ მოუშორებია––ლიზი ჩაჩუა, იცი ექვსი თვით მივდივარ–ბოლო ხმაზე იღრიალა ლუკამ და ლიზის თვალებში ჩახედა ჯობდა არ დაენახა იქ რაც დაინახა. ეს მისი ლიზის