პანდა(ნაწილი2)დასასრული

- ქეთი გაემზადე - პასუხის გაცემა აღარ მაცალა ისე გამითიშა...ფეხზე წამოვიზლაზნე და ოთახში შევედი, წყალი გადავივლე, კაბა კარადიდან გამოვიღე და ტანზე მოვირგე, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე, თმა მაღლა ავიწიე და თათიას სმს დაველოდე....ცოტახანში ტელფონიც

ჩემი აკო (3)

მეწყინა რომ ჩვენ დაგვტოვა და თიკასთან წავიდა, თან მაგის გამო მე მეჩხუბა, მახსოვს პატარა რომ ვიყავი ასე 14 წლის მე და თიკას გვიყვარდა ერთი ბიჭი დაჩი, და დაჩიმ მე ამიხსნა სიყვარული, სულ ერთად ვიყავით თიკა კი ყველაფერს აკეთებდა რომ დავეშორებინეთ და

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (7)

ხუთი დღე გავიდა მას შემდეგ რაც სოფელში ჩამოვედი.. აქ დრო მშვენივრად გამყავს: დილით ბებიასთან და პაპასთან ერთად ვარ, შუადღით მძინავს, საღამოთი ეგრედწოდებულ ‘’ბირჟაზე’’ გავდივარ და ღამე ისევ მძინავს.მე და ნიამ დრო დავთქვით-საღამოს შვიდ საათზე ვრთავ

ამბები#14 (4)

_ნუცუბიძე იმ დღეს, ზედმეტად დუმდა, ზედმეტად უშენდა და ცა იკლაკნებოდა , ქუჩაში არავინ იყო არავინ ჭორაობა იოსელიანზე და ახლახან დაბრუნებულ დუდუ დადიანზე , ხო გაიგო ნუცუბიძემ დადიანი დაბრუნებულაო მამასთან ერთადო , დადიანი დაბრუნებულა და ეკატერინე

ეგოისტი ..23..

-ღმერთო როდემდე უნდა მიხეთქავდეს ეს გოგო მე გულს?–გაიფიქრა ნინიმ და მაშინვე გასასვლელისკენ გაიქცა იქ მისულმა კი ლამის ნინი ცემა, თუმცა ისე გაუხარდა ცოტაც და თავადაც კივილს დაიწყებდა. იცით რა იყო? –ყველაზე უმშვენიერეს რძალს მსოფლიოში–და დიტოს

მიგაცილებ სახლამდე

-მიგაცილებ სახლამდე, დაბრძანდი (ჩემს წინ შეჩერდა მანქანა) -მადლობთ არ მინდა, ტაქსს დაველოდები. (მე) -არამგონია ეხლა რამემ გამოიაროს,თან წვიმა უფრო იმატებს დაბრძანდი ნუ გეშინია -მეშინია? სულაც არა(მანქანაში ჩავჯექი)

Bad Boys. (თავი 11)

გათენდა, დილით ძალიან ადრე გაიღვიძა ტაისიამ, ადგომა და სხვა ოთახში გასვლა უნდოდა მაგრამ ამის უფლება არ მივეცი, არც ის აღარ ახსოვდა რა მოხდა წინა ღამეს, მისი გათიშვის შემდეგ, ისედაც სუსტი და თეთრი სხეული ბოლომდე გათეთრებოდა, თვალები სიცხისგან

ნატალი (12)

შენთნ ერთდ რატომ უნდა დავიძნინო?ლიკამ თავი წამოყო და გაკვირვებულმა დატყეჭილი თვალებით ახედა დიტოს.დიტო უპასუხოდ ადგა, ლიკასთვის არც უკითხავს ისე აიყვანა ხელში და საძინებლისკენ წაიყვანა,ბიჭები ისევ გაოგნებულები უყურებდნენ ,მაგრამ არაფერი შეუმჩნევიათ

ნაცნობი (დასასრული)

მე მჯერა მოულოდნელი ბედნიერების. არ შეიძლება, ყველაფერს ბრძოლა ჭირდებოდეს, რაღაც თავისითაც მოდის, თუკი ღირსი ხარ. ერთხელაც მიხვდები, რომ ყველაფერი დამთავრდა. და ეს იქნება დასაწყისი.

ევა სიცოცხლის მომტანი? მგონი პირიქით (2)

ახლა კი ვზივარ სრულიად მარტო ამ ოთხ თეთრ კედელში მოქცეული, სადაც ამ სველი ფურცლებისა და კალმების მეტი არაფერია... საჭმელი? ან წყალი? არა მე აქ ვაპირებ დავემშვიდობო სიცოცხლეს ამიტომ არაფერი არ მჭირდება მეტი... ჩემივე ცრემლებში თუ არ ჩავიხრჩობი