შემიყვარდი სულელო(მეცხრამეტე თავი)

თბილისის ქუჩები 5თითივით ვიცი ამიტომ გზას გავუყევი.ვაკოზე ფიქრებმა შემომიტია ვერვხვდებოდი რატომ მტანჯავდა მას ხომ სხვა "ნაშოჩკ" ყავდა.ქუჩიდან ქუჩაზე გადავდიოდი მექანიკურად მივუყვებოდი გზებს.ამ ფიქრებიდან ვიღაცის შეხებამ გამომიყვანა.შევკრთი და

საცოლე ქირით.. (24)

ნატააა გაიღვიძე -რაა გინდა თვალებისფშვნეტით წამოწია ნატამ თავი -მე უნდა წავიდე თუგინდა აქ დარჩი თუ გინდა ტაქსს გაგაყოლებ -წადი აქ დავრჩები -კარგი 2 ზე ჩვენი კორპუსის წინრო კაფეა იქ იყავი

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(თავი მესამე)

მთელი დღე გაბრუებული დადიოდა ანდრეა თავისი გამოხტომის აზრს ვერ ჩაწვდა...ნუთუ რა ქნა? თან ამ გოგოზე ფიქრიც აეკვიატა...რაღაც ხდება მგონი მოწოს ეს "პატარა ქალბატონი",მაგრამ მის თვალებში ჩამდგარი სიცივის გახსენებისას ღრუბლებიდან მიწაზე ეშვება და მწარე

სანდროს მკვლელი ვიპოვე (4 თავი)

მითხრა თუმცა ხან მეძინა ხან მოსწავლეები მყავდა და ვერ მოხეხდა რომ მენახა,მიოხედავად იმისა რომ ძალიან მენატრებოდა , აი ყველაზე მთავარი დღეს კიდე დიმიტრი შემოვიდა დილით 1 ისთვის კოკა მოვაო და აღარ დაგეძინოსო, მეც გავუღიმე და მოვემზადე, პირველს აკლდა

შესაძლებელია მოხდეს ის რასაც არ ელი

ორშაბათი დილის ათი საათი . ლინაა ადექი გამცოდაზე დაგაგვიანდა ... (ელაა) ეს დედაჩემია ბავშვობიდან ყოველ დილას ასე მაღვიძებს თუმცა დღეს განსხვავება იმაშია რომ სკოლა არ უთქვამს გამოცდააა . უხხ როგორ მეჯავრებაა 12 კლასის გამოცდებიი, ეს ბოლო წლები

ომგამოვლილები (თავი 3)

მერე მის ბინაში აღმოვჩნდი... ხელში ამიყვანა... მერე კიდევ ბევრი დავლიეთ... შემდეგ რაღაცეებზე ვსაუბრობდით, მისი ამობურცული სქელი ტუჩები გამომწვევად მიმზერდნენ. ვისკით სავსე ჭიქა ხელში აიღო და ფანჯრისკენ წავიდა. ღამის თბილისი, ათასობით ლამპიონი,

ერთი ნახვით შემიყვარდი...

აი უკვე გათენდა. მეც ავდექი მოვემზადე. დღეს ხომ სკოლის პირველი დღეა. ძალიან მიხარია სკოლის დაწყება რადგან , მეგობრები ძალიან მომენატრა, მომენატრა ახალი თავგადასვლები და ისტორეიები, ახალი შეგრძნებები.... სულ დამავიწყდა მეთქვა მე მია ვარ

შურისძიება თუ...?!(თავი VIII)

მატყუარაა ბედნიერება,მატყუარაა.. დღეს თუ უზომოდ ბედნიერი ხარ ხვალ უკვე შესაძლოა ყველაფერი თავზე დაგექცეს. დღეს თუ თვალებ გაბრწყინებული იღიმი ხვალ უკვე ცრემლებით იხრჩობი. დღეს თუ გიხარია. ხვალ აღარაფრის თავი გაქვს.. და მაინც როგორი კატყუარაა

- შეიცვლები? -მოიცა რა !

- არ იცი რატო?- წარბაწეულმა გადმომხედა დედამ და რეზისგან შეუმჩნევლად თვალი ჩამიკრა. - კარგი საკმარისია- ფეხზე ადგა მამაჩემი იმ სახით როცა ვეღარავინ ვერაფერს ეუბნევა და ისე იქნება როგორც რეზი ამბობს- გავდივარ და ერთ საათში მზად დამხვდი, საჩუქარიც

დააფასე საკუთარი თავი (2)

ამის შემდეგ უკვე ბუნდოვნად მესმოდა.არ მახსოვს როგორ დავტოვე ჯერ საკლასო ოთახი და შემდეგ სკოლის შენობა.სკოლიდან ვარაუდით გამოვედი.მეგონა მოჩვენებები დამეწყო კარებთან მომღიმარი კოტე რომ დავინახე,რომელსაც ჩემი დანახვისთანავე დაუსერიოზულდა სახე.