პროვინციელი (4)
ნიკას და გაბოს გაოცებული სახეები დავაიგნორე და ჩემს ოთახში შევვარდი , ერად მომაწვა ამ დღეების ნაგროვები და ერტიანად ამოხეთქა , ხელის ტკივილი ემატებოდა ამ ყველაფერს და უარესს მიშვრებოდა , თვალები დავხუჭე თუ არა დემეტრეს სახე წარმომიდგა თვალწინდავერსად გამექცევი 24
თვალები როცა გავახილე ჩემთვის უცხო ოთახში ტახტზე ვიწექი... საბა ფანჯარასთან იიდგა და სიგარეტს ეწეოდა..როცა დამინახა გაღვიძებული მაშინვე ჩემსკენ წამოვიდა... - როგორ ხარ? ... მკითხა და თმაზე ჩამომისვა ხელი - რატომ დაბრუნდი?... დაავაიგნორე მისი"შენ არავინ გგავს!"
ბედნიერება, როდესაც გარშემო გყავს ისეთი ადამიანები, რომლებთანაც თავს ლაღად, ხალისიანად გრძნობ და გულში დაბუდრბულ მწუხარებას ზღურბლს იქით ტოვებ... ზოგჯერ წუთებით, ზოგჯერ საათობით ხანაც კვირეებითაც კი... ღმერთმა მე ბევრი ასეთი ადამიანი მისახსოვრა დაის, რაც შეუძლებელი მეგონა!!! (სრულად)
-ალექსანდრა, ადექი!დილა როგორც ყოველთვის ამ სიტყვებით იწყება ჩემს სახლში. -კაიიი დეე, ეხლავე.(მე)ავდექი, თავი მოვიწესრიგე და პირველ სართულზე ჩავედი. ცოტა წავიხემსე ჩემებს დავემშვიდობე და დაბლა ჩავედი სადაც სალო მელოდებოდა. -ბუბუ, როგორ მომენატრეშემთხვევითი ქმარი [თავი 4]
სახლში შევიდა,თუ არა თვალში დივანზე მძინარე სალომე მოხვდა.ტუჩის კუთხე სასიამოვნოდ ჩატეხა.ფრთხილი ნაბიჯებით წავიდა მისკენ და და ზედ დააშტერდა,მუქი გრძელი თმა მხრებზე ეყარა,თვალები დაეხუჭა და ტუჩები გამოებურცა,თან აცმაცუნებდა.სახლში შევიდა,თუ არამეზობლობიდან ერთ ოჯახამდე თავი მესამე
თათბირი დასრულდა. ის იყო გასვლას ვაპირებდი უკვე ჩემმა ყოფილმა უფროსმა დამიძახა. -ელიზაბედ თუ შეიძლება ორი წუთი მოიცადე. -გისმენთ ბატონო გიორგი - ეს შენი ახალი უფროსია ბატონი სანდრო. - სასიამ... - ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს- ჩაილაპარაკასამეფო კარზე [7]
უკვე ერთი თვე გავიდა რაც ამ ოჯახშია. ხშირად ანებივრებდა ოჯახს თავისი „სიცელქეებით“. მაგრამ იყო გამონაკლისი დღეებიც, როცა არაფერი ხდებოდა და მშვიდობიანად აღამებდა. უკვე შეეჩვია ამ სახლს, მასში მაცხოვრებლებს.მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) 5
მთელი საღამო ვსვავდით და ვცეკვავდით სასინლად გავითიშე, არასდროს მომსვლია ასე არ ვიცი რა დამამართა, არად ის დოზა დავლიე რასაც ადრე ვსვავდი, თუმცა რა ვიცი... რაც ბოლოს მახსოვს იმას დავწერ დათოსთან ერთად მივდიოდი მანქანით მთელი მგზავრობაBad girl (9)
მაიას ჩხუბისთვის ყურადღება არ მიგვიქეცევია... დიდხანს ვიარეთ მოტოციკლით, ბოლოს ერთ მიტოვებულ ადგილას მიმიყვანა, სადაც უამრავი მოტოციკლი იყო.. -მათე აქ რაა გვინდა? გაოცება ვერ დავმალე და პირდაღებული ვუყურებდი აქაურობას.. -ანამარია.. ეს ჩემი ცხოვრებისარარაობიდან სიყვარულის ძალით დავბრუნდი (მესამე ნაწილი)
-ალხა მართლა პიკს მიაღწია ჩემმა მოთმინებამ. ყველაფერი ერთად მომაწვა და ამომიტივტივდა თავში ყველა მისი გულის მომკვლელი სიტყვები . გავქვავდი თუმცა ბრაზმა ბოლომდე დამიმონა დაა გაცეცხლებული თვალებით მის წინ ავესვეტე, თვითონ კი შეკრთატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.