მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. 4

მთელი დღე ველოდი რო დარეკადა ან ტელეფონს მაინც ჩართავდა, ვისაც ვიცნობდი მაგის საახლობლოდან ყველას დავურეკე, ზოგმა არ მინახავსო, ზოგმა არ ვიცი, უკვე გაგიჟებსა ვიყავი... ბოლოს გადავწყვიტე დამეძინა, სხვა ვერაფერს ვიზავდი, ყველაფერი საწოლთან მოვიმარაგე

საცოლე ქირით.. (18)

ნატა უკვე 2 დღეა სავადმყოფოდან გამოწერეს მარტო დარჩენის უფლება არავინ მისცა და კვლავ ლუკასთან დაბრუნდა ოღონთახლა მის ოთახში მოიკალათა.თავზე დაჰფოფინებდნენ ქეთით დაწყებული ლუკათი დამთავრებული ნატა კი საქორწილო კაბას არჩევდა ინტერნეტით ქეთისაც

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 7)

დილით ნიკას გვერდით გამეღვიძა.უცებ წამოვფრინდი საწოლიდან.-დაწყნარდი გოგო რა გჭირს -ნიკა-ნიკა შენთან ერთად რატო მეძინა?-მინდოდა და იმიტო-რას ქვია ბიჭო გინდოდა?დაწობილი ხო ხარ?-წესიერად მელაპარაკე რას გამიმართე ამ დილა უთენია კონცერტები დილის 7

ყვავილების გამყიდველი (ნაწინი მეთორმეტე)

პირველ რიგში მინდა გითხრათ რატომ დავაგვიანე. ორსულობა გამირთულდა და ეს ერთი კვირა ძალიან ცუდად ვიყავი . სესაბამისად წერის თავი საერთოდ არ მქონდა . ეხლაც უკვე ძალიან შერცხვენილმა დავწერე ეს თავი . შეიძლება გაბრაზებულებიც ხართ ჩემი "დაკარგვის" გამო

ვიცი წლები,ისევ შენს სიყვარულს მომთხოვს!(სრულად)

სამსახურიდან გამოსული ნელა მივუყვებოდი თბილისის თოვლიან ქუჩებს, რა საოცარი ხედი იშლება ჩემს წინ. აუჩქარებლად ავუყევი მთაწმინდის გზას აქაურობა ჩემთვის ბევრს ნიშნავს,ყოველთვის აქ მოვდივარ როცა უბრალოდ მარტო ყოფნა ან ფიქრი მჭირდება. თითები ერთმანეთში

მდიდარი მოსამსახურე [2]

-არა არაფერი, უბრალოდ იმათ იმდენი მოსამსახურე ყავთ, მიკვირს შენ რაღა უნდა დაგავალონ. იმწამსვე იგრძნო ბიჭის ხმაში შეპარული მერყეობა, ანუ ატყუებს. მთელი გზა და და ძმა აცინებდა.ბავშვობის ამბებს ყვებოდნენ და ლამისაა გაგუდოს ალისია სიცილით. მისი ძმის და

სიყვარული რომელმაც დროს გაუძლო [1]

შეეკითხეთ ნებისმიერს, თუ რა არის სიყვარული და გასაგებად ვერავინ აგიხსნით ამ სიტყვის არსს. გახშირებული გულისცემა, ციებიანივით სუნთქვა, კუნთების კანკალი, სველი ხელისგულები, აწითლებული ლოყები, უმიზეზო ღიმილი… უჩვეულოდ მოვარდნილი და ყოვლისმომცველი

ჩემი გვირილა, ანუ სულიერი ევოლუცია (3)

ასე ტირილით და სევდით ჩაატარა ერთი კვირაც.. იმ დანაკლისს ვერაფრით ინაზღაურებდა, რაც მამამისმა მიაყენა.. თენგო, ცხოვრების ერთადერთი აზრი იყო გოგონასთვის და ისიც დაკარგა.. ახლა ბებიამისი.. მას რომ რამე დაემართოს, ნამდვილად აღარ დარჩება დედამიწაზე

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 7

დღე ნელა გადიოდა.მე კი საცოდავად დავბორძიკებდი კლასიდან კლასში.ჰარი და რონი კი მეხმარებოდნენ, მაგრამ ჩემი მდგომარეობა მათაც ძალიან ახალისებდათ..... როგორც იქნა ჩემს ტანჯვას ბოლო მოეღო და ბოლო გაკვეთილის დროც დადგა

იმათზე მეტად ვაფრენ,ვისაც აცვია გიჟის ხალათი (Part 2)

ყურსასმენები გავიკეთე და გავიხსენე ის დღე... 31 დეკემბერი,ჯერ კიდევ 2012 წელი იდგა.მაშინ ჯერ კიდევ დედასთან ერთად ვცხოვრობდი და უნივერსიტეტში ვსწავლობდი.ყველაფერი არაჩვეულებრივად მიდიოდა,თან ისე არაჩვეულებრივად რომ უკვე საშიშიც იყო.მაგრამ