ორმაგი თამაში..! (ნაწილი III)

ვუთხარი და ბურტყინით ზემოთ ავყევი. თხუთმეტ წუთში ყველაფერი მზად მქონდა, ბარგითურთ ქვემოთ ჩავედი, ყველას გამოვემშვიდობე და მატარებლის საგზურისკენ წავედით მე, მერი გიო და ერეკლე. ნახევარ საათში მატარებელიც გავიდა და თბილის მივაშურე. გზაში კარგად

დაგივიწყებდი მაგრამ ვერ ვასწრებ...

ალბათ იფიქრებთ რაიმე სულელური ამბავია რომლის წაკითხვაც არ ღირს, დიდი წარმოდგენა აქვს დამწყებ მწერალს თავის თავზე და გადმოსცემს ნაბოდვარ ტყუილსო..ჰმმ მინდა გითხრათ, რომ ცდებით რათქმაუნდა მკითხველის გადასაწყვეტია წაიკითხავს თუ არა ისტორიას, მაგრამ

ეკლესია მაცოცხლებელი ძალა(4)

მე და ანდრე ჩვენ-ჩვენ ადგილს დავუბრუნდით. კაროლინამ თავისი მანტო და პრადას ხელჩანთა შემოსასვლელში მდგარ კარადაში დადო. კაროლინა ნამდვილი კლასიკა იყო. ყოველთვის ძვირადღირებულ მაღაზიებში დადიოდა და ასევე ძვირადღირებული იყო სულითაც. მე და ანდრე

ოდესმე გიყვარდი? -ალბად კი! (თავი 6)

1 კვირაში საშინელი ტკივილი დამეწყო და საავამდყოფოში წამიყვანეს.. ლიკამ რათქმაუნდა ეს იცოდა მაგრამ არც კი მოვუკითხივარ.. საბა კი ცდილობდა სითბო ეგრძნობინებინა, ყოველთვის მიკვირდა მისი სითბოსი და სიყვარულის, მშურდა რომ ასეთი არვიყავი.. მაიმედებდა

ჩემს მინდას მიგაჩვევ! (1-4,5 გაგრძელება)

ნამდვილად ნაჩქარევი იყო მისი გადაწყვეტილება. გვიან მიხვდა, თამუნასთვის ეს დიდი ტკივილი რომ იქნებოდა რამდენიმე კვირის,თვის ან დღის შემდეგ. უფრო ღრმად შეტოპვის უფლებას თავის თავს არ მისცემდა. თამუნას გულისტკივილს ვერ გაუძლებდა. მითუმეტეს, მაშინ

მე-10 კლასელი (4)

ერთი კვირის შემდეგ პალატაში გავიღვიძე თითქოს მეძინა ვერაფერი გავიგე რა მოხდა უცებ ბოხი ხმა მომესმა: -დიახ ახლა ყველაფერი მასზეა დამოკიდებული მისი მდგომარეობა სტაბილურია იმედია მალე გამოვა კომიდან -ჩემი პატარა გოგონა! თქვა ატირებულმა დედამ

დამთხვევა

ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი გოგონა იყო მარიამი, მაგრამ თავისი თანატოლები სულ სხვანაირად უყურებდნენ. არავინ არ ემეგობრებოდა კლასიდან ყველა დასცინოდა. მარი არ იყო მაღალი, გრძელფეხება, "შხვართი", არ გამოირჩეოდა მდიდრული ტანსაცმლით, მოკრძალებული და

ყველაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი)

ნიცა: გოგონა რომელმაც ბევრი გამოიარა მის ასაკტან სჰედარებიტ ბევრი იტანჯა ყველას როდი შეუძლია 16წლის ასაკში გადაიტანოს დედის დაკარგვა ცოტა ხნის შემდეგ მამაც დაასაფლავა ცოლზე დარდმა შეიწირა დარცჰა ნიცა თინა ბებოსთან მარტოდ მარტო ქუთაისის ერტ–ერთ

ავარდნილი დასასრული

თვალები რო გავახილე უკვე თბილიში ვიყავი გუში თითქოს რაღაც ჩამწყდა მინდოდა გავქცეულიყავი ისევ იქ სადიანაც მოვედი. რამდენჯერმე დავაპირე კიდეც თუმცა გადავიფიქრე მაპატიე ნიკა! სახლის კიბეები ავირბინე და ჩემი ოთახისკენ გავიქეცი თავით დავემხე საწოლზე

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 6)

სახლში მალევე დავბრუნდით. დღეები ჩვეულებრივად მიდიოდა.ბიჭებიც ჩვენთან იყვნენ.კარგად ვერთობოდით. 1-2ჯერ ნიკამაც ჩამომაკითხა.ამ ბოლო დროს რაღაცნაირად იქცევა.საშინლად ეჭვიანია და მკაცრი.სულ რაღაც ერთი თვე დარჩა და დავშორდები.მეც დავისვენებ და