ისტორია(სრულად)

საბა:ძამიკო ადექი რა სკოლაში წამიყვანელუკა:აუ საბა მაცადე რა ცოტა ხნითსაბა:სკოლაში რომ დამაგვიანდება მერე განახებ მე შენ ცოტა ხანს ლუკა:კაი ხო ავდგები,აუ რა ძილს არ გაცლისსაბა:ძამიკო ისე შენ რატო რა დადიხარ სკოლაში,რატო რა სწავლობ,თუ ბევრი

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{4}

ის წინ წამოიწია. ტუჩები ჩემს ტუჩს შეახო და მაკოცა. ეს იყო ჩვენი პირველი კოცნა და დასამახსოვრებელი. ამ რამდენიმე წამს სიყვარულმა ზენიტს მივაღწია. -წამოდი, მომზადებას შევუდგეთ-მან გამიღიმა.-შენც იცი, რომ ასეა(ნინი)

უსათაურო (სრულიად)

ერთი ჩვეულებრივი ისტორია არც სიყვარულზე არც გრძნობებზე არც სიძულვილზე ან ყველაფერზე ერთად არვიცი თქვენ გადაწყვიტეთ თქვენ დაარქვით სახელი.ვინაიდან მიყვარს ღამე, შემოდგომის მიწურულს ფანჯარა ღია მქონდა და შორს ძალიან შორს ვიყურებოდი და ვფიქრობდი

ჭავჭავაძე(თავი1)

ელე ალექსანდრე ნიკა ლუკა საბა მარი გიგა!ადამიანები რომლებიც მთავარია ამ ისტორიაში,ადამიანები რომლებსაც ყოველთვის წაიკითხავთ აქ.მკფრთხილად მიჰყავს მანქანა.ცდილობს გზა გაიკვალოს თოვლში.ხშირად სარკიდან გამოანათებს ხოლმე მის ლურჯ თვალებს

საცოლე ქირით.. (7)

ლუკამ მძინარე ნინი დატოვა და გამთენისას სახლში ქურდივიტ შეიპარა მაგრამ როგორშეიძლება რამე არ დამართნოდა მაგიდას მიერტყა და მასზე დადგმული ვაზა პირდაპირ ნატას ოთახის წინ დაეცა თუმცა მისდა გასაკვირად ნატა არ გამოჩენილა სუნთქვა შეკრული თითისწვერებზე

პირველი სიყვარული

ბავშვებო ეს ისტორია არის ნამდვილი.კომენტარები დაწერეთ და თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ. -თამარ ადექი,სკოლაში დაგაგვიანდება.დილით დედის თბილმა ხმამ გააღვიძა თამარი. -აუ დედიკო არ მინდა სკოლაში,გარეთ სიცივეა,შემცივდება.დედის

გამომძიებელი 2

სირენების ხმაზე, გამომუშავებული რეფლექსით წამოვდექი და გარეთ გავიხედე. პოლიციის მანქანიდან ჩემი უფროსი გადმოვიდა და სახლისკენ წამოვიდა. მე შეშინებული ჩავედი ქვემოთ. ჯერ ლიზის გავხედე კითხვის ნინშიანი თვალებით მან კიდე თვალი ვერ გამისწორა. ესე იგი

უეცარი ბედნიერება 6

სამზარეულოში შევედი და სკამზე კომფორტულად მოკალათებული სანდრო დავინახე, შევევედი ტუ არა მაშინცე შემეომხედა მე კი თვალი ავარიდ -რატო არ გძდინავს ? თუ ფიქრებმა ძილის საშუალებას არ მოგცეს?-მითხრა და ჩემკენ წამოვიდა -უბრალოდ წყალი მინოდოდა,-ვუთხარი

Давай за жизнь (5)

ტასო მთელი დღე უაზროდ იღიმოდა,ბევრჯერ გაუკეთა სხვებსაც მსგავსი,მაგრამ ამ წამს სხვა გძრნობა იპყრობდა და ძალიან მსოოწნდა ეს გრძნობა...მასაც შეიძლება გავუგოთ მთელი ცხოვრება მამიკოს ბიჭები „ეჩალიჩებოდნენ“და არცერთს არ გაუკეტებია ისეთი რამ რაც მას

დემონი დედამიწაზე(3)

კარებს ფრთხილად ვხურავ,რომ არ გაჯახუნდეს და მის სიტყვებს უკეთესად ვიაზრებ რაც დაახლოებით ასე ითარგმნება "თუ მეტს არ გადაიხდი შენს საწოლს მალე ახალ პატრონს მოვუძებნი", გამოდის რომ საძინებლისთვის უნდა გადავიხადო და აქამდეც ვიხდიდი. არავითარი