უდედობა უბედობაა (ნაწილი 1)

მ საშინელი დღიდან,უკვე 15 წელი გავიდა თვალებს რომ დავხუჭავ გუშინდელი დღესავით, გამოუტოვებელ კადრებად, გამივლის გონებაში ეს დღე, ისევ ახლიდან და ისევ ახლიდან იწყება ღია ჭრილობიდან სისხლდენა,

განყოფილება N14(1)

-ნორა გამოდი სწრაფად, უკვე ნახევარი საათია გიცდი.-მისაღებიდან მდინაზე ნახევრად ჩაიძუნებული გავკივივარ.-მოვდივარ.-სამზარეულოდან პირ გამოტენილი ნორა მესახება წინ.-შენ სულ როგორ უნდა ჭამდე, თანაც არც

“მოდი ვითამაშოთ” (დასასრული)

დიდხანს ეძინა ჩემს მუხლებზე. მე კი მის სუნთქვას ვიზეპირდები. ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს მის გულის ცემას მეც ვგრძნობდი. მისი სურნელი მაგიჟებდა, საფეთქლებს მიწვავდა და მაიძულებდა დამევიწყებინა გარშემო ყველა

დაგისაკუთრე ანგელოზო(თავი8)

მეგონა წამოდგომას აპირებდა და ჩემს მარტო დატოვებას და გულმა ძგერა დამიწყო-არ წახვიდე რა, ჩემთან დარჩი-არა სესო, შენგან ვარ, არსად ვაპირებდი წასვლას პრინცესა უფრო ჩამეხუტა და თბილ და საყვარელი სხეულის

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (11 თავი)

ნანა გავაფრთხილე, რომ ცოთახნით სახლში არ ვიქნებოდი. ჩემს მშობლებთან იმერეთში წავედი. რიკოთის გვირაბს, რომ გასცდები სულ სხვანაირად შენია იქაურობა. საქათველოში, ქართველისთვის ყველა კუთხე–კუნჭული ხომ მშობლიური და სანუკვარია, მაგრამ იქ, სადაც

თუ ზამთარს ავირჩევ (თუ გაზაფხული მოვა-ნაწილი 2)

როგორ არ უნდოდა, ისევ მისი ნახვა. მერე რა, რომ მის რაღაც ნაწილს ლუკასთან საუბარი უნდოდა, მეორე ნაწილი ამის წინააღმდეგი იყო და თუნდაც ეს წინააღმდეგობა ძალიან პატარა ყოფილიყო, ზოგჯერ ადამიანს საკუთარი თავი უწესებს საზღვრებს და არა-სხვისი აზრები, ახლა

აკრძალული ხილი (2)

ვინ იცის,რამდენ ტკივილსა და სიმძიმეს უძლებს ადამიანის გული? ვინ იცის რა ხდება სხვების სულებში? ყველაფერი ისეთი მარტივი,ისეთი უცოდველი მოჩანს , ზოგჯერ ადამიანს გგონია, სულ ერთი წამით გგონია,რომ ცხ

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-6.

-კარგი,მაგრამ ხომ იცი რომ ამას ასე ვერ დვტოვებთ არაა? მე ეჭვი მეპარება რომ ის მძარცველი ყოფილიყო. ეს რომ თქვა სულ ამიხურდა სახე. -აბა...აბა ვინ? ვიკითხე ხმის კანკალით.

უკქნასკნელი კოცნა (12 თავი)

ვუყურებდი სახე წაშლილ თორნიკეს და ვერაფრით ვხსნიდი მის ამ უცნაურ საქციელს, თაᲕში ათასი კითხვა მიტიალებდა მაᲒრამ ხმის ამოღებას ვერ ვბედავდი

კორონა და კოშმარი

კადრი კი, საშინელი იყო, ჩეემს წინ გასიებული, დიდ ღიპიანი, თავაკრული, კაცი იდგა, ხელში სისხლიანი ცული ეჭირა და ძალიან ნელა ,მოდიოდა ჩემსკენ,