როცა გიყვარს, ცა სულ სხვა ფერია (ნაწილი 5)

სიყვარული უცნაური რამ არის, ვერ გაუგებ, ვერ მიხვდები ძლიერ დარტყმას, როდის მოგაყენებს... თითქოს არეული ფიქრებიდან სწორი ფიქრების ჯაჭვს იპოვი, მის გზას გაჰყვები და რა ხდება? ის მიდის, მიფრინავს და ისევ გაურკვევლ

მზისფერი {სრულად}

თითები შეახო ოქროსფერი ასოებით ამოტვიფრულ სათაურს „მზისფერი,ლენა“ -ჩვენი გზა დიდია , მათაც გადავეყრებით ჩემო მზისფერო ! -შენ ჩემი სულის ყველაზე ნათელი ფერი გაქვს ქალღმერთო მოგონებებით სავსე მანქანა დიდხანს მიუყვებოდა გზას , წიგნი კი პირველ

როცა გიყვარს, ცა სულ სხვა ფერია ( ნაწილი 4)

შეირგე, ეს ცხოვრება დაო, შეირგე. მიეცი თავს უფლება, რომ გაიხსნა, დატკბე ურთიერთობებით, არ გამოვა, არაუშავს. - მართალია, კესანე, სარა. - ხელი ხელზე მოუჭირა მეგობარს, - გთხოვ, ყველაფერზე ნუ იძაბები, იქნებ არაფერია, ჩვენ გველანდება და მას მხოლოდ

“მოდი ვითამაშოთ” 2 თავი

-ნუ ნერვიულობ ყველაფერს მოვაგვარებთ, მცირედ ინფორმაციას ხომ მაიმც მიიღებ. -არ მინდა მცირედი, თუ საჭირო იქნება თვითონაც დავიწყებ თამაშს. სიცოცხლის ფასად რომ დამიჯდეს მაინც გავარკვევ ყველაფერს... ხმა ისე მიკანკალებდა სიტყვებს ძლივს ვაბამდი ერთმანეთს.

სასრულეთი (თავი VIII)

კაცობრიობის მარტივი საყოფაცხოვრებო გამოგონებებიდან თუ რაიმეა აღსანიშნავი, ეს პირველ რიგში შხაპის ყურმილია. მეტისმეტადაც კი კარგი გამოგონებაა შხაპის ჭავლი. ერთნაირად შეგიძლია გაუზიარო, როგორც ბედნიერი ემოციები, ასევე დარდი და წუხილი. როგორც სიმღერის

როცა გიყვარს, ცა სულ სხვა ფერია (ნაწილი 3)

ხოვრება ბევრ იმედგაცრუებას გვპირდება ხოლმე, როცა გგონია მწვერვალს იპყრობ, ერთი არასწორი ნაბიჯი და მთელი ძალით ძირს ენარცხები. დამარცხება, იმედგაცრუება დიდი ტკივილია, მაგრამ თუ ძლიერი ხარ, ამაყად, წამოდგები და სვლას წარმატებისკენ ისევ დაიწყებ,

“მოდი ვითამაშოთ” 1 თავი

შემოდგომა და საშინელი, უჟმური, ცივი ამიმდები სამყაროში ყველაზე მეტად მაღიზიანებს. თავისუფლად შემიძლია ვთქვა, რომ სიცივე ჩემი ერთ-ერთი უსუსტესი მხარეა, როცა მცივა, უკონტროლოდ პანიკური და არაადეკვატური ვხდები.

როცა გიყვარს, ცა სულ სხვა ფერია ( ნაწილი 2)

ზაფხულის, პირველი დღე, წვიმიანი გათენდა. ისეთი, თავსხმა წვიმა იყო, სახლის სახურავებს ხმაური გაუდიოდათ, გახურებულ მიწას კი წვიმის შხეფები აგრილებდა და ირგვლივ, მიწის და წყლის ნაერთის, სასიამოვნო სურნელი ტრიალებდა.

მკვლელი ანგელოზები. (11)

ვერ ხვდებოდა თავიდან რა უნდა ეგრძნო...მრისხანება რომ ამდენის უფლება მისცა უბრალო მოკვდავ ადამიანს ,რომლის მოკვლის შანსიც ათასჯერ ჰქონდა თუ სევდა რომ საკუთარმა შვილმა უღალატა და ამისთვის გაწირა საკუთარი მამა! მისთვის ერთი შამსიც კი არ მიუცია რომ

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი XIII)

- შემოდი... რა დაგემართა? - ისეთი მოტეხილი ჩანს, გვერდით ვუდგები და დივანზე დაჯდომაში ვეხმარები და მეც გვერდით ვუჯდები. - დავიღალე. - ამბობს ჩუმად და კალთაში მიდებს თავს.