სიგიჟემდე შეყვარებული 1თავი

- ამ საღამოს რას აკეთებ? - ბატონო? - ამ საღამოს რას აკეთებ? - კომბალი უნდა გამოვთალო.

ბარიკადები ცხოვრებისგან lV

ცხოვრება კლდეზე ცოცვას გავს, ავდივართ ვცდილობთ სიძნელეები დავძიოთ და ბოლომდე ავიდეთ უმაღლეს წერტილამდე, მწვერვალამდე. თითქოს აი ავედით კიდეც და უცბათ უკან ისეთი ძალით ვენარცხებით, რომ გვეხსნება ძველი ჭრილობები და ემატება ახალი.

ხელახლა (ნაწილი IV)

აგვისტოს შუა რიცხვებში ბექას შვებულება და ჩემი არდადეგები ერთმანეთს დაემთხვა. ბათუმში, სანაპიროსთან ახლოს მდებარე სასტუმროში ვიყავით გაჩერებულები. ერთ დილით მე აბაზანაში ვიყავი შესული ბექას გაოცებული, დაბნეული და ნამძინარევი ხმით დაძახებული თათა

აკრძალული ფორთოხალი 3

მეც იმ ნაწილს შევუერთდი, რომელიც გადათელავს, ზედ გადაუვლის ადამიანს და არც კი დაფიქრდება რამდენად დიდ ტრამვას აყენებს თავისი ბინძური სიტყვით, პირში ვერდატეული გესლით და კუჭის წვენივით მწარე შეფასებებით.

ტყუილი მილიონ დოლარად *1*

ალივით თვალები შეანათა გოგონას ღამისფერებს,წამწამების ჯარიდან მალულად რომ იცქირებოდა..შემდეგ თვალები ცხვირზე და ღაწვებზე გააცოცა,ბოლოს კი -ლამაზად გამოყვანილ ტუჩებზე,თითქოს ისიც ხელოვნების ნიმუში ყოფილიყო,მწიფე ალუბალივით სავსეს და ხასხასას რომ

ვითომ შემთხვევით ( მერვე ნაწილი)

- ჭკუიდან გადამიყვანა, აღარ შემიძლია, რა დავაშავე ასეთი , აი რატომ , რატომ შემიყვარდა , მილიარდი გოგოა ამ ჩათლახ დედამიწაზე, რაღა ეს, ყველამ მე უნდა დამაწყვიტოს ნერვები - რაო რა თქვა ამან, ვისკის ჭიქით მიუჯდა ირაკლი, შემიყვარდაო , ბიჭებს გაეცინათ -

შენ ხარ მიზეზი (7) დასასრული

უამრავი ხალხი ირეოდა ახალგაზრდა მხატვრის გამოფენაზე.აქ იყვნენ ჩემთვის ნაცნობი პოლიტიკოსები,მწერლები,მხატვრები,. ნახატები და ფოტოები ისეთივე უცნაური იყო,როგორც თვითონ მხატვარი.თვალიერებით გართულები,ვერც მივხვდით ისე დავეჯახეთ. გემოვნებით

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 6)

მაგრამ დამიანე და სალომე ერთმანეთს წინაშე უძლურები ხდებოდნენ. ორივეს გულში ქარიშხალი იყო და ვერცერთი ვერ ხვდებოდა, როგორ ძლიერ უყვარდათ ერთანეთი. ყოველდღე როდესაც დამიანე და სალომე ერთნეთშ ვერ ნაახავდნენ, ან ერთნეთის ხმას ვერ გაიგონებდნენ, დილიდან

სად მიფრინავენ ჩიტები?!

მზე ისევ მთვარემ ჩაანაცვლა, ჩემი და იმ თეთრკანიანი ბიჭის გვამები მორგში მოათავსეს, ვერავინ ამოგვიცნო, ვერავინ მიხვდა რომ ჩვენ ვერგაფრენილი ჩიტები ვიყავით....

ცხოვრება ტკივილთან ერთად.თავი 7.

-შენ წამიერი გაელვება ხარ,რომელიც წარსულში დარჩა. -წამიერი გაელვება? ხმა ჩაუწყდა,ჰაერი არ ჰყოფნიდა და უკვე მისგან შორს წასულ მის წარსულს ცრემლებით აცილებდა.