ოცნება უფასოა (თავი 11 )

- ფუ რა საშინლად გამოყურება სიტყვა ცოლი, გულის ამრევად - დაიჭყანა ნიტა. - ხარ და რას ვიზამთ. - თქვა და კარი გაიხურა.

მეწამედი (სრულად)

მცხუნვარება შესუსტებული მზე დასავლეთის კიდისაკენ მიცურავდა ღრუბლების გულის გავლით.შორეულ ჰორიზონტად განფენილი ცის ზოლი ისე იყო შეფერადებული თითქოს ნარინჯისფერი ნიაღვრები ეშვებოდა იმ მხარეს,მიმობნეული წითელი ფთილების ნაგლეჯები კი სისხლისფერი ვარდების

და ამად ღირდა (სრულად)

არის წუთები ოდესაც ყველაფერი თავზე გექცევა, გინდა მიწა გასკდეს და შიგ ჩაგიტანოს, მაგრამ ეს სურვილი სურვილად რჩება, ისევე როგორც სხვა შენი ნატვრა რომელიც აქამდე გინატრია. ესე მოხდა ლიზას ცხოვრებაში, მაგრამ უკვე მეორედ..

დასჯილნი?!

ფეხსაცმელს კარებთან უმისამართოდ ვისვრი, იქვე ვაგდებ საღამოს კაბას, ალექსანდრეს პერანგს ვიღებ წითელ ღვინოსთან ერთად და აივანზე გავდივარ. ხმაურიან ქალაქსა და მშვიდ, უსასრულოდ მშვიდ ცას შევყურებ და ვცდილობ გავიხსენო საიდან სად მოვედით,მე და

ვითომ შემთხვევით (მეშვიდე ნაწილი)

- არ ვიცი, მგონია რომ ზედმეტად ახლო ურთიერთობა გვაქვს და არ მომწონს - და რატომ არ მოგწონს ? - ანუ ნაჩქარევი არ ვარგა - ეგ არაფერ შუაშია, მითხარი რატომ ფრთხილობ, რისი გეშინია, ან იქნებ მანამდე მოხდა რამე - არა არაფერი, და არც არაფრის მეშინია -

ტაი-გერი

ვის უყვარს საცხოვრებელი ადგილის შეცვლა? მე ნამდვილად არა, მაგრამ დედაჩემს როგორც ყოველთვის ეგოისტური შემოტევები აწუხებს ხოლმე, ის ხო მხატვარია ხან პიესებს წერს, ხანაც მსახიობობს და იღლება ამ ერთფეროვნებით აი მე კი არასდროს შევუწუხებივარ სურვილს

ჩემი ედემი./1/

სამშობიარო ბლოკში დედის სხეულს მოშორებული ჩვილის სიჩუმე კლავდა ყველას. გარეთ საკუთარი გადაწყვეტილებით, განადგურებული ბავშვის მამის ცრემლები სიკვდილსაც კი აშინებდა. ახალგაზრდა ცოლ-ქმრის ბედი ალბათ ზეცაში იყო დაწერილი. იქ მჯდარმა თეთრ წვერიანმა სულაც

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 4)

დილით, ეკა, ნია, თომა და ნიკა, სახლში არ არიან, მხოლოდ რეზია, დიდი ალბათობით. ოთახიდან გავედი და რეზიკიას ძებნა დავუწყე, მაგრამ რად გინდა? არსად არ აის, ალბათ სახლში წავიდა. ჩემს ოთახში შევედი თვი მოვიწესრიგე და მუხლამდე ყვავილებიანი კაბა ჩავიცვი.

მაინც წახვალ? #2

-მოდი ჩემო კეთილის მსურველო იდიოტო სკამის მეზოველი ,გთხოვ შენი საღი აზროვნება სანამ არ ჩამიხშვია გაჩუმდი და ჭკუას ნუ მარიგებ მეორე კლასის ოროსანი მოსწავლესავით.-გაბრაზება შეეტყო. -კარგი ,კარგი ,-ჩაეცინა მოურიდებლად და უკუღმა დახურული ქუდი მოიხანა ,

მხოლოდ სამნი (სრულად +18)

გაფრთხილება: სიყვარულის ელემენტები არ არის ამ ისტორიაში. ვისაც გიყვართ ჰორორი და საშიში ისტორიები შეუძლია მან წაიკითხოს ეს ისტორია. იმედია მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ. ველოდები შეფასებებს... "- სულ რაღაც შვიდი წლის ვიქნებოდი ჩემმა მშობლებმა