შემოდგომის პეპელა(თავი 2)

მარჯვენა ხელი ამუშავე სიცოცხლეეე არ მოდუნდე სანამ მანდ ხარ და მერე მე ვიციიიო!! -ასე ერთი ალიაქოთით გამოვვარდით საავადმყოფოდან და უკან დადევნებულ დაცვას გავურბოდით. -ვააახხ ჩემიი!ეს რაიყო უნამუსო ვიყოო(ალექსანდრე) -აუ აბაა დაცვის სახე

ბინძური თამაშები - თავი 1 -18+

-სანდრო,არ გინდა_შეაჩერა მან-შეიძლება ვინმე შემოვიდეს,ეს ოთახი ელენესიცაა და რომ დაგვინახოს უხერხულია. -მაგრამ ძალიან მინდიხარ_ჩასჩურჩულა ყურში მამაკაცმა და შეეცადა მისთვის კაბა გაეხადა,

ბარიკადები ცხოვრებისგან I

პატარა ფანჩატურის წინ, რომელიც მთლიანად ტყეში იყო ჩაფლული... იჯდა ჯირკვზე და ოფლით დაცარულ შუბლს დაკოჟრილი ხელით იწმენდდა. თვალი გაშტერებოდა და ფიქრებში ჩძირუყო, იხსენებდა წარსულს და მის აჩრდილებს რომლებიც ასე მრავლად იყო მის ცხოვრებაში.

უცხო ქალი (თავი 9) 18+

"საშინელი შეგრძნებაა, როცა ნამდვილი ოცნებები, მხოლოდ და მხოლოდ ოცნებად რჩება."

ძველი ბიჭის გოგო(თავი1)

ღრმად ჩაისუნთქეთ... ამოისუნთქეთ... დამშვიდდით... სამამდე დაითვალეთ... 1.... 2.... 3.... დავიწყეთ... რა უსამართლოა ზოგჯერ ეს ცხოვრება, როდის გატკენ გულს და როდის გაგახარებს არავინ ვიცით. არ იცი როდის დაგორდები წინ მიმავალი ძლივს გავლილ

ის ღამე (თავი 9)

ცოტახანში სახლამდეც მივედით ანდრიამ სავარძელზე დამსვა და სამედიცინო ყუთის მოსატანად წავიდა -მალამოს წაგისმევ და გადაგიხვევ -მადლობა მაგრამ მეთვითონაც შემიძლია ამის გაკეთება

ერთი ღამის შემდეგ (VIII)

ორი კვირა გავიდა რაც ელიზაბედი არ ჩანს, მისი არანაირი კვალი არ არის და პოლიციის იმედად ყოფნა უკვე შეუძლებელია. ლილიანა ცდილობს გამოძიება არაკანონიერი გზებით დაიწყოს.

ჩემი მწვანეთვალება (სრულად)

ამდენი ხნის შემდეგ უნახავი თბილისი მოვინახულე...ტაქსის ფანჯრებიდან ვაკვირდებოდი ნაცნობ მაგრამ შეცვლილ თბილისს...მალე მივადექი ნაცნობ კორპუსს...მეშვიდეზე ავედი...ჩემი ბინის კარებზე დავაკაკუნე... -ნინუც შე ძველო კვატივით სქელო?!გამოეთრევი ჩემთან? -შენ

ოცნება უფასოა (თავი 3)

- ოოო, გიო გაიქეცი! - რა? - რა და ამოგდე ყბა , თომა შენს უკანაა გაიქეცი. - ამის თქმა და გიოს გაქცევა და აქამდე ჩუმად მოსული თომას გაკიდება ერთიდაიგივე იყო. ბევრი ირბინეს , ბავშვებმაც მაგათ შემყურე ბევრი იცინეც რატი კი უყურებდა ნიტას რომელიც უკვე

პანიკური შეტევა (თავი II)

-რომ იცოდე, ახლაც გაბრაზებული ვარ, - გაეღიმა, - თუმცა მონატრებამ რაღაც-რაღაცები გადაწონა. გავიგე აქ გადმოსვლას რომ აპირებდი და შენთან შეხვედრის შესაძლებლობა გონებას მიბინდავდა. ერთი სული მქონდა, როდის დადგებოდა ეს დღე. - მის თვალებში სითბო გაკრთა -