მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 2)

-ლილე, მოპირდაპირე მხარეს ვიტრინიდან ვიღაც ტიპი გიყურებს -მე?!- გამიკვირდა, გრძელ მრავალ დასაჯდომიან სკამზე ვისხედით ერთმანეთს პირისპირდა მე ვიტრინას ვერ ვხედავდი. -ხო.. მემგონი დაევასე- გაიცინა ქეთამ - ღადაობ?!..ამ ფორმაში თუ ვინმეს დავევასე ალბათ

არ შეგიყვარებ. 3თავი

-ახლა კარგად მისმინე შე ცინგლიანო. აკოსთან მიახლოებას კაირა მისთვის თვალის გაყოლებასაც ვერ დამიშლი. მასზე ფიქრსაც ვერ ამიკრძალავ გასაგებია! საერთოდ ვინ მიგდიხარ! ვინ ჯანდაბა ხარ აკოსთან ურთიერთობას რომ მიკრძალავ?

მე შენ და ცხოვრება (თავი 6)

ბათას ხელი მოვკიდე და ოთახში შევათრიე. -რახდება ნაკანო?-უკვე საძინებელშიც მეპატიჟები? ყურები ვცქვიტე და თვალები ლამის გადმომცვივდა. -ოცნებას კაცი არ მოუკლავს ყიფიანო

თავდავიწყებით შემიყვარდი (თავი 12)

ნიკა კი ჩემს ზემოდან ექცევა და თვალებით კონტაქტს არ წყვეტს. ამ მწვანე ფერში ღრმად ვიძირები. ნიკა თავს უფრო და უფრო მიახლოვებს. ის ისაა უნდა მაკოცოს, რომ მკერდზე ხელს მსუქად ვადებ და ჩემგან შორს ვწევ. მისი კლანჭებიდან თავდახსნილი ამაყად ვდგები და

მექანიკურად!(2 თავი)

-გაფიცებ,რანაირად მოახერხე?-შეწუხებული ეკითხებოდა კატო და თან მალამოს ეძებდა კარადაში-აჰა,ეს წაისვი და იმდენად აღარ აგეწვება-იპოვა რასაც ეძება -შენი ძმა შემოვიდა და ხმამაღლა დაიძახა,უცებ ისე შემეშინდა,თავი ვერ შევიკავე და გამივარდა-უხასიათოდ

სიცარიელე {3}

რომ ვეღარ იგრძნო ზურგის წვა მაგ დროს შებრუნდა თავდახრილი ქალისკენ და ზედმეტი ფიქრის, თუ სიტყვის გარეშე მიაკრო ტუჩები ქალის რბილ ბაგეებს. ხელი დუტის ქვეშ წვრილ წელზე მოხვია,

დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი5)

პირველ საათზე ვიღვიძებ და ადგომას ვაპირებ რომ საწოლში, გვერდზე ვარდების თაიგული მხვდება, პატარა კონვერტთან ერთად "პატარავ არ გამიჭედო ხოლმე რა ასე უაზროდ, თორემ უფრო მაგრად შემომეჭმევი და მერე უფრო გაბრაზდები.

შენ სულ სხვა ხარ ( თავი 5)

ყველანი ერთად წავლენ რესტორანში და დამთვრალ ანას სანდრო წაიყვანს სახლში მაგრამ გზად გაჩერდებიან და წვიმაში სანდრო სიმამაცის 20 წამის დახმარებით ანას აკოცებს.

Je t'aime (თავი 10)

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძეს. ჩემს წინ ალექსანდრე იჯდა, წელსზევით შიშველი, წინ კი მოლბერტი ედგა და რაღაცას ხატავდა. -დილამშვიდობის ძილისგუდა -დილამშვიდობის

დარაბებს მიღმა (თავი 4)

წითელი სარაფანი ეცვა, თეთრი კოპლებით დამშვენებული. თმა დაწნული, ცალ მხარეს გადაგდებული, მხარზე შავი ჩანთა გადაეკიდა და სწრაფი ნაბიჯებით მიდიოდა მზეს, რომ გაქცეოდა.