ნაცნობ უცნობს... /5/

ამ ამბის შემდეგ თითქმის ერთი წელი გავიდა . ირაკლისგან არც არაფერი მსმენია მხოლოდ ის ვიცოდი რომ კარგად იყო . სანდრო არაფერს მეუბნებოდა. დიდი ხვეწნა მუდარის შემდეგ გავიგე რომ უბრალოდ ირაკლი იყო და ყველგან კარგად იქნებოდა ....

ცრემლების პრინცესა +18 (მეათე თავი)

ალბათ შენი დამოკიდებულებაც ერთმა წუთმა განაპირობა. სწორედ იმ ერთ წუთში გჭირდებოდა ვიღაც და მე აღმოვჩნდი. არ ვიცი, ეს კარგია თუ ცუდი... მაგრამ ერთი რამ ვიცი და ეს შენც იცოდე: არასოდეს, არავის მივცემ იმის უფლებას რომ გაწყენინოს ან გული გატკინოს.

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(13)

და მაშინ მე რო გთხოვდი დამშვიდებას რატო არ წყნარდებოდი, რა გონია ის ყველაფერი ასე ადვილად დავივიწყე? შენ არ გგავარ ყველაფერი ფეხევზე რო დავიკიდო, იმ დღის შემდეგ როგორ ვიყავი არც კი გიკითხავს, მაგრამ ყველაფერი წარსულში დარჩა, მასეთ შეცდომას მეორეთ

შენელებული გულისცემა (20 თავი)

-ახლა მეტყვი შენს გამოო, რა ჩემს გამო? უნდა აგვეფეთქებინა მთელი სოფლები? შენ ცოცხალს დაგტოვებდნენ? შენი აზრით როგორ ვიგრძნობდი თავს როცა გავიგებდი, რომ ჩემს გამო ამდენი უდანაშაულო ადამიანი მოკვდებოდა და პირველ რიგში შენ,

მთაწმინდის მთვარე {14}

-არ გითქვამს. - მხარზე აკოცა, შემდეგ ისევ ყელზე გადაინაცვლა და ცხვირიც იქვე ჩარგო. გრძნობდა როგორ უვლიდა ჟრუანტელი ქალს, სიამოვნებისგან თვითონაც ბრუვდებოდა.

ჩემი სასჯელი ხარ (3 თავი)

ალექსანდრემ მანქანის კარი ძლივს გააღო და წვალებით დააწვინა უკანა სავარძლებზე გონდაკარგული გოგონაკარი გაბრაზებულმა მიახეთქა და მკლავზე წაივლო ხელი, მხოლოდ ახლა იგრძნო აუტანელი ტკივილი

ქარების ხმები (I )

ქარები… ზოგიერთს სიხარული მოაქვს ადამიანებისთვის, ზოგიერთს კი – უბედურება და ზარალი. ქარი ერთადერთი ბუნებრივი მოვლენაა, რომელსაც ადამიანებმა სახელები დაარქვეს

ცრემლების პრინცესა (მეცხრე თავი)

გუგას შეეცოდა თათია, ფრთხილად აიყვანა ხელში და საძინებელში გაიყვანა. ცალი ხელით გადაშალა საწოლი და დააწვინა. ფრთხილი მოძრაობებით გახადა ხალათი. გუგას მაისური სხეულის გარკვეულ ნაწილებს უფარავდა, მაგრამ მისი შიშველი ფეხების დანახვაზე მაინც მოერია

ნათელო წერტილო...

როგორ მინდოდა! მინდოდა,რომ ერთი დღით მაინც ყოფილიყო ის ჩემი.ყოფილიყო ჩემი ნაწილი,ყოფილიყო ისევ და ისევ ჩემი და მხოლოდ ჩემი! მინდოდა შემეგრძნო მისი სუნი,მაგრამ არა!

მთვარის წითელი სონატა (ნაწ. XIV)

-როცა მინდოდა, საკუთარ ქმართან ჩემს ტკივილებზე მესაუბრა, ყოველთვის შენ მახსენდებოდი..-ხმის კანკალით, თითქმის სლუკუნით და ჩურჩულით ვუთხარი. უფრო ახლოს მოიწია. უკვე მის სუნთქვას ჩემს სახეზე ვგრძნობდი. - გთხოვ, არ მაკოცო…