შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეხუთე)

- ნენე, დაგვდებ პატივს და ამოიღებ ხმას? - მოთმინების ფიალა აევსო ძარღვებდაჭიმებულ ჩეჩეს, ჯერ უმცროსი დის, შემდეგ ონისეს თვალებში რომ ეძებდა პასუხებს და არ უსწორებდა ისიც ჯიუტად. - ვნახე, - ექოსავით გაისმა გაუბედავი ხმა. - ვინ ნახე? - დაეძაბა ხმა

სიმართლის ტრიუმფი. თავი 6.

ყველა ადამიანის ცხოვრებაში დგება მომენტი რომ იტიროს, რომ ცრემლით უთხრა უფალს ნანობ იქნებ გაპატიოს და შეგინდოს შენი ცოდვები

წითელი ტუჩსაცხი (თავი 1)

-ახლა რა იქნება?დავრჩი ისევ მე,ისევ ჩემს სამყაროში...მარტოდ მარტო...-ჩაიჩურჩულა და ისევ გააბოლა.წვიმამ იმატა.მაგრამ ეს ნაკლებად აინტერესებდა.პირიქით სიამოვნებდა.დანისნული თბილისი,სიგრილე,სუფთა ჰაერი და სიგარეტი.გულში უეცრად იგრძნო ტკივილი.

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 12)

-მე ერთს შევპირდი რომ ვიხსნიდი, უნდა გავიქცე, შენ გაუყევი ამ ფერდობს, დაინახავ მწვანე კარს, შემდეგ ნარინჯისფერს მიაგნებ და მასში რომ შეხვალ სრულ სიბნელეში მოგიწევს გზის გაგნება, თვალი შეეჩვევა და ყველაფერს აღიქვამ, კლდის პირზე მიხვალ, იქიდან უნდა

ქალაქური ლეგენდები "დევი" ( სულ, ისედაც ერთი ციცქნაა)

ამბავი დაფუძნებულია რეალურ მოვლენაზე, რაც ჩემს პატარა ქალაქში ლამის მუდმივად ხდება ხოლმე))))))))) ვისაც არ გჯერათ, გვესტუმრეთ და დაიჯერებთ))))

ზაქარია

-გიჟი? რატომ გაგიჟდა?-ოჯახის გარეშე დარჩა. ყველა მოუკვდა, ვინც უყვარდა და მისთვის ძვირფასი იყო.-როგორ? რანაირად?-მეუღლე და მშობლები, ხანძრის დროს დაეღუპა. ხოლო შვილი, რომელიც ძლივს გამოიყვანა სახლიდან

სიმართლის ტრიუმფი. თავი 5.

,,სიყვარული მომაჯადოებელი ყვავილია, მაგრამ საჭიროა დიდი გამბედაობა, რომ მიხვიდე და მოწყვიტო ის უფრსკულის პირას''......

ჩაკეტილი სივრცე 15 თავი

სიკვდილის არ მეშინია! სიკვდილი მაძლევს იმედს, რომ ოდესმე ეს ყველაფერი დასრულდება!

სიმართლის ტრიუმფი. თავი 4.

-ბედნიერი ვარ რომ თუნდაც რამოდენიმე თვე ნათია ჩემს გვერდით ნამდვილი ქალი იყო და ბედნიერებისგან ბრწყინავდა. რაც შენ 7 წელიწადში ვერ შეძელი მე რამოდენიმე თვეში შევძელი მისი გაბედნიერება.

მეგზური 10.

თვალის გახელას მოყვა უამრავი მედიკამენტის სუნი, თეთრი კედლებით გარშემორტყმული ოთახი, და კარს იქეთ მორბენალი ექიმები, როგორ არ უყვარდა ამ დაწესებულებაში ყოფნა, პატარა ბავშვივით ეშინოდა ექიმების, საავადმყოფოების და ნემსების, წინა ღამის მომენტები