მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული (ბოლო)

სესილიმაც ძალიან ბევრი იფიქრა. მთელი საღამო ეზოში იჯდა და ბიჭის სიტყვებზე ფიქრობდა. იმ მომენტში თითქოს ვერც გაიაზრა ამირანის სიტყვები, მგრამ მერე რომ გაიხსენა, ძალიან დაიბნა. ამირანმა ასე უბრალოდ განაცხადა, რომ სესილი მოსწონდა, თანაც ძალიან.

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(7)

მისით შემთხვევით, ხომ არ მოგწონს?- დაეკრიჭა. – არა, რა სისულელეა უბრალოდ დამაინტერესა..ფეხზე წამოდგა. – კარგი, წავალ დავიძინებ.

საჩუქარი დაქალებისგან ( წერტილზე ოდნავდიდი ისტორია)

_რა დამაბერებს თქვენ ხელში?!_ გავუღიმე ჩემთვის ყველაზე ძვირფასებს..

ჩრდილად ქცეული (თავი I)

მთავარი პერსონაჟი თავის ცხოცრების ისტორიას გვიამბობს. პირველად ჩრდილი მასთან 7 წლის ასაკში გამოჩნდა და მთავარი პერსონაჟის განუყრელ ნაწილად იქცა.

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული თავი 10

მშობლებმა სესილის მოპატიჟება გადასცეს. გოგოს უარის თქმა არ უნდოდა, მაგრამ მეგობრებსაც ვერ აწყენინებდა. ბევრი ფიქრის შემდეგ გამოსავალი მონახა. გოგონები თავისთან დაპატიჟა კახეთში რამდენიმე დღით

იასამნის თვე (სრულად)

მზის სხივები გადაევლო ადრეული გაზაფხულით შეყინულ ქალაქს, თუმცა დიდი ხანია უკვე იმ სახლის დიასახლისი, რომლის ფანჯრებშიც სინათლე ასე შეუპოვრად ცდილობდა შეჭრას, გათენებამდე ახელდა ათასი დარდით ფერგამოცლილ თვალებს.

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(6)

– ასეა, შენ ზუსტად ასე ფიქრობ ჩემზე, ფიქრობ, რომ გრძნობები არ გამაჩნია, მაგრამ იცი რა მინდა გითხრა, რომ ძალიან ცდები მეც ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ და მეც გამაჩნია, გრძნობები.- გულმოსულმა მიახალა და გაეცალა იქაურობას.- გოგონამ კი დამწუხრებული

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული თავი 10

სესილი გამზადებას შეუდგა.  ათი იყო დაწყებული, სტუმრები რესტორანში ოთხზე მოვიდოდნენ.  კაბა მოირგო და შემდეგ მსუბუქი მაკიაჟიც გაიკეთა.  თმა გაიშალა და ოდნავ დაიხვია. 

მიშგუ დოშდულ (თავი მერვე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

მისი ქალიშვილი (მეცხრე)

ვუყურებდი და მსურდა ის სიტყვა მეთქვა, წლების მანძილზე რომ მაწამებდა. ყოველღამ რომ ვჩურჩულებდი სიცარიელეში და ოცნებასაც ვეღარ ვბედავდი, რომ ოდესმე ადრესატი გაიგონებდა. ტუჩებზე მადგა, მაგრამ თქმას ვერ ვბედავდი.