მარტო'სული {7}

დამნაშავე იყო , მაგრამ მაინც აპატია , იპოვნა მიზეზი მისი გამართლებისთვის , მიზეზი რომელიც კიტას ბრალდებისას არ გამოჩნდა. განა ასეთი მარტივი იყო პატიება? და თუ იყო მაშინ კიტას რით ვერ აპატია, ამდენი წლის შემდეგ მაინც როგორ ვერ აპატია . როგორ ვერ

ერთადერთი 11

-გიო თუ თქვენ ერთმანეთის ბაგეების დასაგემოვნებლად მოდიხართ ჯობს სახში დარჩეთ - ვთქვი სერიოზულად - აუ ნინი დავაი რა - ძლივს მოწყდა ლიკა გიორგის ტუჩებს სერიოზულად თქვა და მანქანაში ჩასხდნენ - ხოო აი მე კი სიამოვნებით

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(11)

აუუ გული მერევა გააჩერე გთხოვ მანქანა.-ძლივს ამოღი ხმა მარიამა. როგორც კი მანქნა გაჩერდა ძირს გადახტა, მეც გადავყევი ბიჭებს ვაიძულე მანქნაში დარჩენილიყვნენ. -მარი რა დაგემართა უკეთ ხარ?-მარიამის წინ ჩავიცუცქე. -კი კი კარგად ვარ, ალბათ დილით კარგად

შენელებული გულისცემა (6 თავი)

-ამჯერად რაო_სკამს მიეყრდო კაცი. -თუ 12 საათში დადებითი პასუხი არ ექნებათ ყველა კონტრაქტს გავუუქმებ და ამ ზარალს არ დავჯერდებიო, ათმაგად გადავუხდი დაკარგული თანხისთვისო.

ზოი III.2

ყოველი ფიქრის უნებლიე გაელვებისა და უსასრულო რბოლის შემდეგ შეიგრძნობდა წამთა სინქრონულ სვლას, თითქოს კვლავაც მეთვრამეტე საუკუნის ბობოქარი სულისკვეთებით ასრულებდნენ ეს უკანასკნელნი "მარსელიოზას" და რევოლუციის ცეცხლში ფერფლავდნენ უსუსურ აწმყოს,

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. I )

- ერთმანეთს შევხვედრილვართ? - შეპარვით ვკითხე და მის ნაკვთებს უფრო კარგად დავაკვირდი. - ნუ გეშინია, შენ საიდუმლოს არ გავთქვამ. გამაგიჟა ამ ბიჭმა, ან რა იცოდა საიდუმლოდ რომ ვინახავდი. ტაომ ერთიანად დამაყარა სხეულზე მოულოდნელობისგან. - ალბათ,

საქორწილო კაბა (14თავი)

ლუკას სიტყვები ჩამესნოდ ყურში გაუჩერებლად, მხოლოდ ეს რამდენიმე სიტყვა, რომელმაც ერთ წამში გამანადგურა, საბოლოოდ მომიღო ბოლო და დაასრულა ჩემთვის სიტყვა ოჯახი, დედა და მამა, კიდევ ვერ ვიჯერებდი, ბოლომდე ვერ ვიაზრებდი ამ ყველაფერს, ვერ ვიჯერებდი რომ

მარტო'სული {6}

ჰქონდა გზა რომელიც კიტას დაუბრუნებდა. ის იმაზე შორს იყო ვიდრე ოდესმე და ანოს ისევ უმისობა აწუხებდა. არავინ იყო ანოს ფიქრების ობიექტი კიტა მენაბდის გარდა , თავადაც არ იცოდა რა სურდა სინამდვილეში,ან რა ხდებოდა მის თავს , მაგრამ ვერ აკონტროლებდა , არც

შეპყრობილი(7)

-სანდრო!-ვეძახდი მაგრამ მიდიოდა, მანქანა ჩაკეტა და ვერ გადავდიოდი. რა ხდებოდა არ ვიცოდი. ჯანდაბა... დაახლოები 20 წუთის შემდეგ გამოჩნდა სანდრო და მანქანაში ჩაჯდა. ღმერთო ჩემა ტუჩი გამსკდარი ქონდა ხელებიდან სისხლი მოდიოდა თვალი ჩალურჯებული იყო.

შეხვედრა. (თავი 7)

- ამ ყველაფრის შემდეგ შენ ძალიან ძლიერი ხარ.დამოუკიდებლად მიაღწიე ყველაფერს და რაც მთავარია ადამიანობა არ დაგიკარგავს. -გავუღიმე და ლოყაზე ხელი ჩამოვუსვი. ტანზე ბუსუსებმა დააყარა და გამეღიმა. უკან უნდა დამებრინებინა ხელი, რომ დამიჭირა და მთელი ძალით