არა'ჩვეულებრივი{სრულად}

-ახლა დედას ჩავკიდოთ ყველამ ხელები და სანამ არ ჩამოვალთ ჩავეხუტოთ კარგი?- ბავშვები დახტოდნენ, ხედებს უყურებდნენ და აღფრთოვანებას გამოხატავდნენ, საკუთარი სახლი იპოვნეს გახარებულები კისკისებდნენ. თადა კი ევას ეხვეოდა და წლების შემდეგაც ისევ ფანტავდა

განთიადი (მეცხრე თავი)

-მადლობა, რომ ხარ ჩემთან ლუკა. -კოცნის შემდეგ, მადლობა გაგახსენდა მხოლოდ? -კარგი რა… მორიდებულად გაიხედა გვერდით გოგონამ, ვერ გაუსწორა თვალი, გულით საყვარელს. -შენ თვალს მარიდებ გოგო? არ თქვა, რომ შეგრცხვა. -არ ვიტყვი. -რა ლამაზი ხარ, დეკა.

ზოგჯერ წინ გვყავს ის ვისაც მთელი ცხოვრებაა ველით (10)

– ნუ ღელავ უკვე აქ ვარ.- ურეაქციოდ მივუგე. – რა გჭირს? რა სახე გაქვს ან შუბლზე რა დაგემართა ავარიაში მოყევი? – კი.-მოკლედ ვპასუხობ.

მე - ორი [ სრულად ]

- უამრავ ფოტოს გადაგიღებ! - არ მინდა! - მე მაინც გაგაგიღებ! - არ მინდა-მეთქი, ღლაპო! - მაინც ვერ გამექცევი შენი ბებერი ძვლებით, დეი! - ნიკოლოზ! - ნიკელოზ!

ბიჭი წარსულიდან (2თავი)

- არ ვაპირებ შენ გიხსნაა მე რატო წავედი და რატო არა შემეშვი მაქსიმე შემეშვი, გთხოვ წადი. - კარგი ჩაჯექი მანქანაში სახლში წაგიყვან.- გაბრაზებული იყო ვიცოდი მაგრამ ახსნის თავი არ მქონდა.

Bleseed are The dead

-როგორი მშვიდია, ეგ დაინახე? -კი, დავინახე. -ლინდა, ცრემლებიც დავინახე, გეფიცები. -მჯერა, ტას...მჯერა.

ბიჭი წარსულიდან (1 თავი)

-ნინნ ის ვნახე ცუდად ვარ არ შემიძლია ამდენი წლის მერე რატო გამოჩნდა როცა თითქმის და დავივიწყე.- თან ვტიროდი და თაან ვუყვებოდი ჩემი ტირილის მიზეზს. -ვინ ის ანამარია, მაქსიმე ნახე? აქ რა უნდა ? -არვიცი მაგრამ ვნახე, საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთი

უსასრულობაში დაკარგული (თავი 6)

მალევე მიუახლოვდა , თავის ბოლოდ დროს ჩვეულ ადგილს. მანქანა გააჩერა და აღარც გადმოსულა. ფიქრები ორ ფრონტზე იბრძოდნენ , ცალკე იყო მასზე უზომოდ შეყვარებული თათა... მეორე ფონზე კი კატო, და როგორ სურდა კატოს გაცნობა უფრო ღრმად, მის თვალებში ჩახედვა და

განთიადი (მერვე თავი)

-იყავი, მე გავალ ტაქსით. -კარგი მართლა კიარ მოგიტაცებ, აი ნახე, შენით გამომყვები. -დემეტრე გეყოფა, აღარ მეცინება უკვე. -მეყოფა, თორემ მცეემ?! -მოგიწევს, ვატყობ.

ზოგჯერ წინ გვყავს ის ვისაც მთელი ცხოვრებაა ველით(9)

– მადლობა.- მივუგე მე. – რისთვის მიხდი მადლობას? – ყველაფრისთვის მადლობა, რომ ჩემ გვერდით იყავი და ბოლო წუთებში დედას ბედნიერება მიანიჭე სხვათა შორის გამიკვირდა. – აბა, რა მექნა მომაკვდავ ადამინს გულს ვერ დავწყვეტდით თანაც მას შენი ბედნიერება