ჯადოსნობა შობის ღამეს (სრულად)

ფილტვებში ხარბად გადაუშვა მიტოვებული ქალაქის ჰაერი. ვერ იშორებდა წყეული ყვავილების სურნელს ცხვირის ნესტოებთან რომ ეთამაშებოდნენ ეშმაკურად. არადა ყვავილი არსად ჩანდა, მათი სეზონი კარგა ხანია გაფრენილიყო. ან როგორ შეიძლებოდა? მიდთაუნის მიწას ფერადი

ესპანელი მაფიოზები 3

ბნელ დერეფანში მივრბივარ და ძირს ვეცემი.ხელებს იმდენად ძლიერად ვურტყამ ბეტონის იატაკს რომ სისხლი იწყებს დენას გაფხაჭნილი კანიდან. თითქოს შავი კედლებიც კი სარკაზმითა და დაუნდობლონითაა გაჟღენთილი და ყველა ჩემს ქცევას ირონიულად აკვირდება.

ცრემლების პრინცესა (მეათე თავი)

- არა, მოიცადე. - შეაწყვეტინა თათიამ. - ჩემი და შენი სიტუაცია სხვა არის... მე ალბათ სირცხვილით მოვკვდები, ამ ღამეზე რომ რამე მიმანიშნო. არ ვნანობ, მაგრამ ალბათ მთლად სწორიც არ არის. არ მინდა ამაზე ფიქრი. ახლა ასე მგონია, ქუჩაში რომ გავიდე შუბლზე

ჩემი მეკვლე

-მე გავაღებ-კარისკენ წავედი,გავაღე და ჰოი საოცრებავ ჩემს წინ ნატო დეიდას ნაცვლად მაღალი და თვალწარმტაცი ბიჭი იდგა,კანფეტები შემოყარა,ზედმეტად მოხერხებულმა თავშიც კი გამარტყა,გილოცავთ ახალ წელსო იჭექა და უცებ ჩვენთან ერთად ისიც გაშრა.

ბრძოლა (1)

არსებობს რაღაცეები, რასაც ადამიანები უბრალოდ ვერ ვეჩვევით, ან გვაქვს განცდა რომ ვერასდროს შევეჩვევით. ეს ის გრძნობაა, რომელიც სიცოცხლის ხალისს საბოლოოდ გიკლავს, სანამ ის წერტილი არ გამოჩნდება, რითიც შეძლევ ძველებური ეშხი დაიბრუნო, მისწრაფე ბები,

წითელი ალ-ფრედი 1

ოთახში მდგარი ყავისფერი ტყავის დივნიდან ალფრედი ცდილობდა მის წინ შავ მაგიდაზე დაყრილი თეთრი ფხვნილი, ცხვირის ნესტოთი შეესუნთქა, თავი გადაეგდო...

წარსულის ირონია (თავი 1)

დილით ჯერ კიდევ ბურანში მყოფს თავზე ძვირფასი ლიზა მახტება, რომელიც სიხარულით მამცნობს თავისი საყვარელი ბიძაშვილის საფრანგეთიდან დაბრუნებას, არ ვუსმენ, უფრო ვერ ვუსმენ,

ნაცნობ უცნობს... /5/

ამ ამბის შემდეგ თითქმის ერთი წელი გავიდა . ირაკლისგან არც არაფერი მსმენია მხოლოდ ის ვიცოდი რომ კარგად იყო . სანდრო არაფერს მეუბნებოდა. დიდი ხვეწნა მუდარის შემდეგ გავიგე რომ უბრალოდ ირაკლი იყო და ყველგან კარგად იქნებოდა ....

ცრემლების პრინცესა +18 (მეათე თავი)

ალბათ შენი დამოკიდებულებაც ერთმა წუთმა განაპირობა. სწორედ იმ ერთ წუთში გჭირდებოდა ვიღაც და მე აღმოვჩნდი. არ ვიცი, ეს კარგია თუ ცუდი... მაგრამ ერთი რამ ვიცი და ეს შენც იცოდე: არასოდეს, არავის მივცემ იმის უფლებას რომ გაწყენინოს ან გული გატკინოს.

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(13)

და მაშინ მე რო გთხოვდი დამშვიდებას რატო არ წყნარდებოდი, რა გონია ის ყველაფერი ასე ადვილად დავივიწყე? შენ არ გგავარ ყველაფერი ფეხევზე რო დავიკიდო, იმ დღის შემდეგ როგორ ვიყავი არც კი გიკითხავს, მაგრამ ყველაფერი წარსულში დარჩა, მასეთ შეცდომას მეორეთ