გიჟის გიჟური სიყვარული - VII +18

-უნდა წავიდე- ვამბობ ჩურჩულით და ნიტას გახევებულ სახეს ვაწყდები -არა- მპასუხობს ცივად და თითებს თმებში იცურებს- საკმარისია, დავიღალე, რატომ არ გესმის ჩემი, ცხენზე შემოჯდები და კილომეტრების მოშორებით წახვალ იქ, სადაც არ იცი რა გელოდება?

შეხვედრა.(თავი 5)

-ტიტე, მისმინე. შენთვის არა, მაგრამ ჩემთვის ამ შეხვედრებმა უკვე სხვა სახე შეიძინა. არ მინდა ღრმად შევტოპო. ჩემი მხრიდან ეს არ არის სწორი საქციელი. ვხვდები რომ ყველაფერი ისე აღარ არის, როგორც თავიდან. რაღაც შეიცვალა ჩემში. დროა გავჩერდე. -ქალის

შეპყრობილი(2)

-შაბათია დღეს ღამის სმენა მაქვს.-სევდიანად მითხრა, დედაჩემი ექთანიაამიტომ შაბათს და ოთხშაბათს ღამეც სავადმყოფოში რჩება. -ააგჰ...კარგიი-ავდექი და საყვარელ დედას ლოყაზე ვაკოცე, საბააზანოში შევედი და ცხელიშხაპი მივიღე, საოცრად სასიამოვნო იყო. ოთახში

ბიჭი ფანჯრიდან (14 თავი)

მაინც გადავამოწმოთ. ბოლობოლო მამიდაა და ღმერთმა დაგვიფაროს მაგრამ რამე ცუდი რომ მოხდეს ჯობია აქედანვე იცოდეს. - რა ცუდი ბიჭო. შენ შ*გ ხომ არა გაქვს. - წარმოდგენაზეც კი სუნთქვა შეეკრა ბიჭს.

ყველა'ფერი (თავი 1)

ყველა დღე ერთი და იგივეს გავს... დილით ადგომა სკოლაში წასვლა გაკვეთილები... დილით 7:50 ოთახის კარები დედაჩემმა შემოაღო -მალე მოწესრიგდი დადაგვიანედება, მე გავდივარ. მე წამოვჯექი და დედაჩემი უფრო კარგად დავინახე და ნახევრადმძინარემ ვკითხე: -სად

გიჟის გიჟური სიყვარული - VI +18

ტკივილს ვგრძნობ, მაგრამ რა მტივა არ ვიცი, უზადო სახე დამყურებს, მიუხედავად იმისა რომ კაცია, ლაპარაკიც რომ შემეძლოს ალბათ ვერ ვილაპარაკებდი, მოწყვეტით ვეცემი იატაკზე და ფეხს ისე მაბიჯებს რომ ვერაფერს ვხვდები

"ჩვენ სიყვარულთან ბრძოლა წავაგეთ"

ნუ ატკენ ადამიანს იმ გულს რომელშიც ფეთქავ????????????

ცოდვების ხარჯზე... (სრულად)

ორი წამი როგორც კი იპოვა გაბრიელმა ჩანაწერი ორ ასლად გადმოწერა, ერთი მალხაზს შეუტანა და კარგი დამუშავება თხოვა, განსაკუთრებით მკვლელობის კადრების, მეორე დისკით ხელში კი იოანეს მიადგა.

ჩემი ახალი მეზობელი (3)

კოცნის შემდეგ ტერასაზე გავედით,თავიდან არაფერს ვეუბნებოდით ერთმანეთს,ხელი ორივეს მოაჯირზე გვედო და უბრალოდ თბილისის ხედს ვუყურებდით,სრულიად გაყინული ვიყავი,შინაგანად როცა ვღელავ ვერაფერზე ვკონცეტრირდები და ვფორიაქობ, ხელები მიკანკალებს და გული

7 წლის შემდეგ! (თავი 4)

-დუდა მე შენი ნამდვილი ცოლი არ ვარ ხომ არ დაგავიწყდა?-გაიხსენე რომ დემეტრეს გასამწარებლად გჭირდები. -ესეიგი ეგრე ქალბატონო ნუკა?-კარგი მერე არ ინანო ეგ სიტყვები..-მე გაგაფრთხილე..-იცოდე თავად თვქი რომ ჩემი ნამდვილი ცოლი არ ხარ..