დაბრუნება (1 თავი)

"ყოველთვის ასეთი სიყვარული ვიცოდი, გავნადგურდებოდი და იმ ადამიანთან ყოფნა მაინც მენდომებოდა, მეტკინებოდა და მალევე დამავიწყდებოდა, ეს იყო ჩემი სიყვარული, ხშირად, საკუთარი თავის "მსხვერპლად შეწირვა", მე არ შემეძლო მის გარეშე ყოფნა ყველაფრის

შეუძლებელი (ნაწილი 2)

ორი დღე მდგომარეობიდან გამოსვლას მოანდომა. მართალია ადრეც ყოფილა მორიგე და ღამეც უთენებია, მაგრამ ახლა განსაკუთრებით დაღლილი იყო. ცდილობდა შვილთან დიდი დრო გაეტარებინა. პარკში გაისეირნა მასთან ერთად და ლუკას დიდი ხნის ხვეწნის შემდეგ ჰამბურგერებიც

მგონი შემიყვარდა (თავი 5)

დილით მაღვიძარა მანამ დარეკავდა გამეღვიძაა, ავდექი და დილის პროცედურები ჩავიტარე. შემდეგ დახეული ჯინსი და ტოპი ჩავიცვი, ფეხზე თეთრი ბოტასები მოვირგე და დაბლა ჩავედი. ჩემდა გასაკვირად ირაკლისა და ნიკასაც ეღვიძათ და საუზმობდნენ მეც მათ შევუერთდი და

ამილახვარი (თავი 10)

-ეს წაიყვანეთ და მოკალით. ჩემს ქალიშვილს კი თავად მივხედავ. ერეკლემ ბოლოს რაც იგრძნო კეფაში ძლიერად ჩარტყმული ცივი საგანი იყო. შემდეგ კი ყველაფერი შავმა ფერმა დაფარა.

ნევერლენდი(დასაწყისი)

ისტორია ჩემი ოჯახის აღწერით მინდა დავიწყო,დავიბადე და გავიზარდე ქართულ ტრადიციულ ოჯახში,ბებია ექიმი,ბაბუა ინჟინერი,მამა ადვოკატი,დედა მასწავლებელი.ერთადერთი შვილი და შვილიშვილი ვარ ანჯაფარიძეების ოჯახში და ალბათ წარმოიდგინეთ როგო მანებივრებდნენ და

არჩევანი თავი 6

 -ნიკა მეშინია ვერ წამოვალ ვერ შევხედავ არ მინდა გთხოვ , გთხოვ აქ ვიქნები -მარიამო ჩემო პატარავ უნდა დაემშვიდობო არ შეიძლება,,, მომე ხელი და წავედით.....

შენ ჩემში ხარ-9

სიყვარული ამ ცხოვრების საწყისია....როცა გიყვარს ყველაფერი შენი გგონია.... ყველაფერს მიწვდები და ყველაფერს დაიპყრობ...ერთი სიტყვით ეს ყველაფერი შენია და შენ ამ ყველაფერეში ხარ.

"თვითმკვლელის დღიურები" {1}

იცით რას იტყვიან როცა გამიხსენებენ?კარგი გოგო იყო,მაგრამ ზედმეტად ემოციურიო და სწორედ ამიტომაც შეეწირა ტანჯულ სიყვარულსო. მე თვითმკვლელი ვარ და თქვენ ჩემს დღიურში მოხვდით,რომელიც ჩემს კვალს დატოვებს ჩემი სიკვდილის მერე,მარტო ეს ფურცლები თუ

განსხვავებულნი (12)

როგორც იქნა ჩაიარა ყოველმა ცუდმა დღემ,ყველაფერი თავის კალაპოტში ჩადგა..რამდენი ცუდი დღე,დამცირება,ზურგის შექცევა,ღალატი და გაჭირვება გამოვიარეთ მე და დევდარიანმა ერთად..და მაინც არასდროს არავინ იცოდა რა ხდებოდა ჩვენში,რადგან თავს არასდროს ვხრით და

Du gehörst nur mir (1)

დილის 6 საათზე მარიამის ტელეფონა ატეხა რეკვა. პირველ ზარს არ უპასუხა, არც მეორეს, არც მესამეს მაგრამ მეოთხე ზარზე უკვე მოუწია ყურმილის აღება. -რა ჯანდაბა ხდება ქვეყანა ხომ არ დაინგრა.-ტელეფონზე არც კი დაუხედავს ისე უპასუხა.