ძმები (თავი 28)

-კი, რა თქმა უნდა_გამოფხიზლებულმა გამოხედა ბიჭს და მაშინვე წამოდგა -შენ გეზარება მე კი თუ ეს ჭუჭყი არ მოვიცილე რა დამასვენებს_სააბაზანოსკენ წავიდა და გაბრიელის დასანახად ტუჩი მოიკვნიტა.

ამილახვარი (თავი 3)

-თუ არ იცით, ბატონო კაპიტანო, გეტყვით, რომ ოჯახი ყველაზე წმინდაა და თუნდაც ლუციფერი რომ ყოფილიყო მამაჩემი და მეორედ მოსვლა გამოეწვია, მაინც მის მხარეს დავიჭერდი. ოჯახს არასდროს ღალატობენ და მათ ისეთებად იღებენ, როგორებიც არიან. მნიშვნელობა არ აქვს

მე, უშენოდ... (ნაწილი 14)

-რომ მოგიტაცა იმ დილით დათა იყო მოსული ჩემთან და ყველაფერი მომიყვა. მითხრა რომ პირველივე დანახვისას მოეწონე და ახლა სიგიჟემდე უყვარხარ. და შენს გამო კრიმინალსაც კი ჩაიდენს ოღონდ მის გვერდით იყო. მერე მთხოვა რომ შენი მეჯვარე ვყოფილიყავი ქორწილში.

მე შენამდე ( ნაწილი მესამე )

გიორგი ნელ-ნელა კიბის საფეხურებს აუყვა,უკან კი აღარ მოუხედია.მე ცალ თვალს მისკენ ვაპარებ თან ვფიქრობ "ნეტავ არ გამოიხედოს და არ დამინახოს,ამ მდგომარეობაში რომ ვარ" ნეტავ ჩემი თავი 2 წუთით მაინც დაგანახათ,იმ მომენტში რა მჭირდა.სახე კვლავინდებურად

დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 3)

სულ რაღაც 2 დღე გავიდა რაც მე და ანჩომ ერთმანეთს სახალხოდ ვაკოცეთ, რა თქმა უნდა სულ არ მინდოდა მაგრამ ისეთ გაბრაზებული ვიყავი რომ აღარ შემეძლო მაშო რაღაცნაირი თვალებით რომ მიყურებდა ალბათ გაბრაზებულია ჩემზე და ამიტომაც არც ვუნახივარ ეს 2 დღე. დათო

განსხვავებულნი (8)

გოგას წასვლის მერე ვერ მოვისვენე,ძილის სურვილიც გამიქრა..დილით ადრე ავდექი,აბაზანა მივიღე და ბარში გავედი..არავინ არ დამხვდა,ყავა შევუკვეთე კრუასანთან ერთად და გოგოებთან დავრეკე..გოგას წასვლის მერე ვერ მოვისვენე,ძილის სურვილიც

არ წახვიდე (ნაწილი3)

"წლებს გადაივლი ადამიანთან ერთად, საიდუმლოსაც ეტყვი და მეტსაც , არავის რომ არ აინტერესებს იმასაც მოუთხრობ, თუმცა უცაბედად შეხვდები ადამიანს, რომელმაც შენზე ერთი აბზაციც კი არ იცისს,მაგრამ მთლიანად გიცნობს და ისიც იცის, რაც ჯერ სულაც არ მომხდარა,

მიზიდულობა მინისტრთან (სრულად)

სამსახურიდან დაღლილი მივედი სახლში, როგორ მძულს ჩემი ცხოვრება. დილით ვდგები მაგრამ არ მაქვს გაღვიძების სურვილი, მივდივარ სამსახურში რომელისთვისაც ბევრი რამ შევწირე და მაინც არ დავნებდი, ვაკეთებ საქმეს რომელიც ზედმიწევნით კარგად ვიცი, საღამოს

ამილახვარი (თავი 2)

-რთულია იმ ადამიანის შეშინება, რომელსაც დასაკარგი აღარაფერი აქვს. არ მეთანხმებით, თავადო? - თვალი თვალში გაუყარა ერეკლემ ამილახვარს, - და თუ გგონიათ, რომ თქვენი სიტყვებით რომელიმე ჩემს მეზღვაურს შიშს ჩაუნერგავთ, ძალიან ცდებით. შიშს დიდი თვალები

მხოლოდ შენ

შემოდგომის წვიმიანი დღე იყო, ფანჯარასთან ყავით ხელში ვიჯექი და ფერადი ფოთლების ცვენას ვუყურებდი, მალევე ტელეფონზე ესემესი მოვიდა და ჩემს სახეზე ღიმილი გადაეფინა, რათქმუნდა ეს იყო დათო. -რას შვები? -რავი ყავას ვსვავ,შენ? -არაფერს, დღეს სადმე გავიდეთ