მთებშია თავისუფლება (2) ნაბადი

თვალი,რომ გავახილე უკვე ღამე იყო თავი ნერსეს მკერდზე მედო და ისევ ცხენით მივდიოდით. რათქმაუნდა დამიჭერდა მე ხო უკანასკნელი უძლური ადამიანივით დავკარგე გონება მის წინ. –სად მივდივართ?–თავი წამოვწიე და ნერსეს ავხედე,წარბშეუხრელად გაჰყურებდა გზას და

ძმები (თავი 1)

-ახლა კი მინდა სცენასთან დღევანდელი დღის გმირები, ძმები ყიფიანები მოვიწვიო. მათი ასაკის მიუხედავად ვიცით რამდენი წარმატებული საქმეა მათ სახელზე და არც დღევანდელი დღეა გამონაკლისი, ერთ-ერთი ყველაზე ჩახლართული საქმის წარმატებით დაგვირგვინებისთვის მათ

შენამდე! (I თავი)

-რა მოხდა?-წარბ აწეული ვეკითხები.მინდა თვალებში ვუყურო მაგრამ არ გამომდის.ქვედა ტუჩს გამუდმებით კბილებით აწვალებს და ჩემს ყურადღებას იქცევს.მხოლოდ ახლა ვამჩნევ,ბიუსჰალტერი არ აცვია,მაისური სრულად აქვს ტანზე მაგრამ მაინც ვხვდები,

სიჩუმის სიბნელე (8)

-გაგიჟდი ? მოხდა რამე ? ... -ჯერ კიდევ ნახევრად სიზმრების სამყაროში დარჩენილი ვერ ვათვიცნობიერებ ეს ნამდვლად ისაა თუ მე მეშლება ვინმეში. -გაინტერესებს წილი რატომ არ მინდა? ხოდა ადექი,სანამ ყველა გაიღვიძებს უკან დაბრუნება უნდა მოვასწროთ !

შემდეგ...(7)

სწრაფად შევხსენი კიროვას კაბინეტის კარი და ანალიზებს აუღელვებლად მოვაშორე თვალი, ნანახისგან ადგილზე გავიყინე, იმ წამს სუნთქვაც კი დამავიწყდა იმდენად მოულოდნელი იყო ჩემ წინ გადაშლილი სცენა. კიროვას ხელი შემოეხვია მისი მხრისთვის და თბილი მზერით

სიკვდილი იღიმის-1

-სიცოცხლის ბოლომდე ვინანებდი ახლა შენთან რომ არ ვყოფილიყავი, იცი?- თქვა ბიჭმა და მირეის შარვლის ღილს მოკიდა ხელი, თან გოგონას ტუჩებს არ წყდებოდა. მაგრამ მირეიმ მოულოდნელად გააჩერა და უკან გაწია.

მთებშია თავისუფლება (1) ვერ გამექცევი!

ხშირად მიფიქრია გათხოვებაზე,წარმოვიდგენდი როგორ მეცვა თეთრი ლამაზი კაბა,როგორ შეეხებოდა ფატა ჩემს მხრებს და როგორ მივაბიჯებდი ნელი ნაბიჯებით ეკლესიაში იმ იმედით,რომ გათხოვების შემდეგ ოჯახი მეყოლებოდა,ოჯახი,რომელსაც ვეყვარებოდი

ტკივილი გაძლიერებს სრულად

ვინმეს რომ ჩემთვის ეთქვა, შენი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვლებაო სიცილით იქვე მოვკვდებოდი. უზრუნველი ცხოვრება მქონდა. მყავდა დედა რომელიც ძალიან მიყვარდა, ასევე მამა

მიყვარს?! (1)

მესამე დღე სამუშაოზე წავედი დილიდანვე არ მინდოდა დამეგვიანა სოფიამ შემომთავაზა რომ კაბას მათხოვებდა სამსახურის შემდეგ კი საყიდლებზე წავსულიყავით, მგონი ძალია გავშინაურდი.

ბედისწერა -1

სამყარო ისე არ არის მოწყობილი, როგორც გვინდა რომ იყოს, ჩვენდა საუბედუროდ ყველაფერი პირიქით მიდის. როც ხელს ჩაიქნევ ცხოვრებაზე, ის ფეხზე მერე გაყენებს. რა რთულია, ასეთი სამყაროს ნაწილი იყო ? მე არასდროს არავინ არ მყვარებია,