პირობა

-თეჰიონ- ხმის კანკალით ვუთხარი და ხელები მკერდზე მივადე რომ გამეწია -კარგი სურნელი გაქ - ტუჩზე ენა გადაიტარა და მიკბინა წამივიკვნესე დრო იხელთა და პირში ენა შემიცურა,კოცნას ნელ ნელა აღრმავებდა ვცდილობდი მომეშორებინა მაგრამ თან არ მინდოდა შეეწყვიტა

დეკემბრის ცა'მეტი {9}

გამოდიოდა საკუთარი ცხოვრებიდან, ვერ წარმოიდგენდა ამ ამპლუაში და თავს ვერაფერს უხერხებდა, მაგრამ ისეთი ჯიუტი იყო გადაწყვეტილებას ვერ შეაცვლევინებდა. ასე დასრულდა ანდროს ცრუ განგაში და დაუბრუნდნენ ცვლილებების გარეშე ჩვეულ რუტინას

კონსტანტინოპოლი (თავი 5)

ათვალიერა ელისაბეტმა ვაჟი, წუნის პოვნა სურდა, ეწადა მისი სიმახინჯის დანახვა, სააქაოს გადმოტანა მისი სულისა, თუმცა ვერ შეძლო. შესძრა უფლისწულის მშვენებამ და მისი ხატება იმოდენ ჩაებეჭდა გონებაში თავადაც შეშინდა.

ვითომ საინტერესო ცხოვრება (ნაწილი 2)

ცხოვრება მოულოდნელობებით აღსავსეა, სწორედ ეს ხდის მას საინტერესოს. არის მომენტები რომლის დაბრუნებაც გინდა, თუმცა აცნობიერებ, რომ ეს შეუძლებელია. გინდა ისევ ვარდისფერი სათვალე გეკეთოს და არასდროს მოიხსნა, მაგრამ გადის დრო და ხვდები, რომ ვარდისფერი

ბნელი ტყე (სრულად)

- კეთილი იყოს შენი მოსვლა ნიტა ბნელი ტყის, ქალაქში - უკან სწრაფად შემოვტრიალდი ჩემს წინ კი ათი ვამპირი წითელი თვალებით მიყურებდა. სიცოცხლისა და სიკვდილის შორის მხოლოდ ერთი ნაბიჯია, გინდა სიცოცხლე? იბრძოლე ან მოკვდი მშვიდად, თუმცა ეს წითელი თვალები

გაზაფხულის სურნელი (1)

ელენემ გაუღიმა და მასთან ახლოს მისულმა ლოყაზე მიუალერსა.წამებში ჩამოისხა ღვინო და ჰაერში შემართული ღვინის ჭიქით ომახიანად წამოიძახა -მაშასადამე გაუმარჯოს ამ ქალბატონს, რომელიც ვინ იცის იქნებ გაზაფხულის სურნელსაც თან მოაყოლებს თავის ჩამოსვლას.

შემდეგ ჰელოუინამდე [1ლი ნაწილი]

უკვე ბინდდებოდა, როცა უნივერსიტეტიდან გამოვედი და მთავარ ქუჩაზე ჩასასვლელ გზას დავადექი. _ ელენე _ მომესმა ჩემი ჯგუფელის ხმა. _ ელენე _ კიდევ ერთხელ გავიგონე ჩემი სახელი, მაგრამ არ შევიმჩნიე, თავზე უზარმაზარი ჟაკეტის ქუდი წამოვიმხე და ქუჩას

კაფანდრა [25]

25_ე თავი როგორც კი თარაშმა ტელეფონი გათიშა ლოლამ უინტერესო გამომეტყველება მიიღო და ტელევიზორის ეკრანს მიაშტერდა. მერლანი ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა დივანს. ოთახში გამეფებული დუმილით შეწუხებულმა ხმამაღლა ამოიხვნეშა და ცალი თვალი ჩუმად გააპარა

ეკიპაჟი! (თავი 3.)

-ნუ გეშინია არაფერს ისეთს არ ვაპირებ-ნეტა შენ თვალეზე გავგიჯებულიყავი ლაშა, ნეტა შენ ყოფილიყავი ჩემი ფორიაქის მიზეზი.. გულდაწყვეტილი ვფიქროდი. კოცნა დამიტოვა ღიმილის კუთხეში და ოთახში შემაცილა, ვერც შევეწინააღმდეგე, გაქვავებული ვიდექი და საკუთარ

" სიყავრული და შემთხვევითობა " ( 7 თავი )

ამბავი , რომელშიც ყველაფერი რეალურია : სახელები , პერსონაჟები , ისტორია , მოქმედება ... ამბავი , რომელიც გვაჩვენებს , რომ ცხოვრება ვარდისფერ ფერებში არაა მოწყობილი და , თითოეულ ნაბიჯზე რაღაც ხდება . რაღაც ისეთი , რომელიც რაღაცას გვასწავლის და