Lost Without You ( 1 )

განა შეგიძლია ამდენს გაუძლო? განა შეგიძლია თავი ისე გეჭიროს ვითომ კარგად ხარ? განა შეგიძლია სიცრუეში იცხოვრო? არა, არ შეგიძლია ! რამდენიც არ უნდა ატყუო საკუთარი თავი, რომ ეს ყველაფერი შეგიძლია, შეგიძლია სხვების გარეშე იცხოვრო და ბედნიერი იყო მაინც

სამიზნე (19 თავი)

-არაფერი მითხრა გთხოვ, მეც არ ვიცი რა მომივიდა, უბრალოდ უცებ თავი ნანოს ადგილას წარმოვიდგინე, თუ ხვდები რამდენი ქალი იყო მის მსგავსად, რომლის დასახმარებლადაც არავინ მისულა? რამდენი მოკლეს ტყუილ უბრალოდ და რომ არ ეპოვათ მათი გვამები ტყეში მგლებს

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 4)

_ვუააალა, მიდი ეხლა და ლილეს აკოცე. _ყველამ სხვა რაღაც ვიფიქრეთ და შეგვეშინდა, მაგრამ მოვიდა და ლოყაზე მაკოცა, მესიამოვნა და სახე გამიბრწყინდა.

ფიქტიური ქორწინება თავი 16

ყველაფერი ძველებურად მიდიოდა. ყველანი ჩვენს რუტინას ვაგრძელებდით. ოქტომბრის ბოლო რამოდენიმე მზიანი დღე, ნოემბრის წვიმიანმა დღეებმა შეცვალა და ხასიათი დაგვიმძიმა. მე და აბელმა ბილეთები ავიღეთ ნოემბრის ბოლისთვის.

ეკიპაჟი.! (თავი 12 )

-სიცილით დახედა კერძს და პირველი ლუკმა დააგემოვნა.. საერთოდ ასეა.. ასეა საერთოდ.. როცა გგონია ყველაფერი დამთავრდა, დაიივიწყე ან თუ არ დაივიწყე გულის ბნელ კუნჭულში მაინც გაუშვი წარსული,

სიყვარულს თან ახლავს მოულოდნელობა (III)

-როგორ გითხრა, რომ მომწონხარ? -არ არსებობს ნატა, ნიკამ ზუსტად იმ დროს გაიღვიძა, როდესაც ეს ვთქვი. ხელი სასწრაფოდ გავაშვებინე და ფანჯარაში გავიხედე. -უკვე მითხარი...-სირცხვილისგან გამეღიმა და ნიკას შევხედე. თვალები უბრწყინავდა და ძალიან საყვარლად

წარსულის კვალდაკვალ თავი 26

რა ხდება აქ?როგორ მიდის საქმეები?-ჰკითხა თორნიკემ -ჩვენსკენ კარგად.შენსკენ?-საუბრით გაუყვნენ გზას შიგნით. -როგორ და კარგად.მამაჩემმა კომპანია და მაღაზიები გადმომაბარა და ახლა მათი მიხედვა მიწევს.ძნელი ყოფილა ეს ყველაფერი.ახლა ვხვდები რატომ არ

ყველა გიჟია(დასასრული)

საავადმყოფოდან გამოვიყვანეთ მაქსი ხელი ხელ ჩაკიდებულები მოვდიოდით ყველა წყვილი ლიკაც და ვაკოც რომ ცავთვალოთ რადგან როგორც იქნა ლიკას ვაღიარებინე რომ ვაკო უყვარდა,გამოვედით და ნიას სახლისკენ დავიძარით წავედით და ახლა ყველანი ერთად ვიყავით ისევ,ისევ

ეკიპაჟი (თავი11)

აი ის წამიერ ტკივილი,ფჩხილებით დაკაცრული ზურგი, თვალებიდან ჩამოგორებული ბედნიერების ცრემლები და მე მისი ვარ. იმ მამაკაცის ვინც ჩემი არასდროს იქნება. ! ყოველმ მის მოძრაობაში ვგრძნობდი რამენად ბედნიერი იყო ჩემსავით.! გამქრალიყო ყველაფერი და დედამიწაზე

ჩვენ "არავინ " ვართ (პირველი ძარცვა) სრულად

ნიკოლასი გიჟივით უყურებს როგორ აფეთქებენ სპეცრაზმელები მუზეუმის კარებს და მზადყოფნაში დგებიან მაგრამ ამ დროს ხალხი მუზეუმიდან გიჟივიდ გამორბის, ყველას ქუდი ახურავს ამიტომ ვერ ხვდება და ხდება. შემდეგ მეორე მონიტორს უყურებს რომელდინადაც შორიდან ჩანს