დაბრუნება (თავი 3)
დილით ლიას სიცილი მაღვიძებს, წამოვდექი, მისაღებში გავედი და რას ვხედავ? ნინი, ვაჩე და ლუკა ბებიაჩემთან ერთად ყავას მიირთმევენ. ვაკო არ იყო და ცოტა გამიკვირდა. ის ხომ სულ ვაჩესთან და ლუკასთან ერთად არის.გოგონა ვარდისფერი პუანტებით (სრულად)
დროებით გაწყვეტილი დედა-შვილობა და ურთიერთობაში გაჩენილი ოთხწლიანი ბზარი. შეძლებენ თუ არა წლების შემდეგ შეხვედრილი ნათია და ლიზა ერთმანეთის დაბრუნებას ან ხელმეორედ პოვნას?ტირანის მახეში #4
ეს კაცი შენია ლილე,ამ წამს ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ...წარმოდგენა,რომ მის სხეულს სხვა ქალის თითები ეხებოდნენ,ან ის ეხებოდა სხვისას ჭკუიდან მშლის,ნუთუ ეს ნორმალურია?!არც ის მეგონა,ასეთი ეჭვიანობა თუ შემეძლო,არ მეგონა ასეთი მესაკუთრე თუ ვიყავი..დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი1)
წარმოუდგენელია, რაღაცები ძვლივს გვახსოვს რაღაცები კი არასდროს გვავიწყდება. მრავალი წლის შემდეგ პირველად მოვარგე კარს გასაღები და საკეტიც უხმაუროდ გადავატრიალე. კარი გავაღე თუარა მზის შუქზე გამოჩნდა მტვრის ნაწილაკები რომელიც სახლში დაფრინავდამგზავრები
საფრანგეთის საემიგრაციო ბანაკის მიმართულებით, რომელიც ნახევრად გადაქცეული იყო მოხუცთა თავშესაფრად, მიემართებოდა ავტობუსი. რომელსაც წინ დიდი,მოსაწყენი და მთიანი გზა ელოდებოდა. ავტობუსში იმყოფებოდნენ მგზავრები და მისი დაძვრიდან რამდენიმე საათი თითქმისსაყვარელი ვენები. დასაწყისი.
დაიკიდე და შედი, ეგ ოთახი ხომ შენიცაა. ვეუბნები საკუთარ თავს და შედედებულსისხლისფერ ტუჩის საცხს ყოყმანით ვაგდებ ხელჩანთაში. ვითომ, დამჭირდება? რაღაც არა მგონია, მაინც და მაინც დღეს გადავეყარო შავ მუსტანგზე ამხედრებულ პრინცს, რომელსაც გონებასსხვისი შვილები (IV)
აი იმ სავარძელზე იჯდა, ალექსანდრეს რომ დაპირდა აღარ დავჯდებიო და მოაჯირზე შემოეწყო ფეხები. პირველი დღისგან განსხვავებით დღეს რიკულების დათვლის სურვილიც არ ჰქონდა. ვერ გაიგო როგორ მიუახლოვდა დემეტრე, პატარა ბავშვივით რომ მიეფერა თმაზე მაშინღასულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.ნაწილი მეორე თავი 11.
-გამარჯობა,ექიმო ხომ არ გაგიკვირდათ ჩემი აქ ხილვა? თუ იმას ფიქრობთ რომ დავაგვიანე აქ მოსვლა და პასუხის მოთხოვნა რაღაც მნიშვნელოვან საკითხებზე.თქვენ მართალი ხართ,ექიმო მე მთელი 25 წლით დავაგვიანე აქ მოსვლა.როგორ შემიყვარდა კრიმინალი IX თავი (ნაწილი II)
მეორე დილით მეტრეველი მთელი გზა გაუჩერებლად რეკავდა სანიკიძის ტელეფონზე. - რა უნდა? - მისკენ გაუხედავად ჰკითხა ლუკამ, რომელიც სიმშვიდეს ინარჩუნებდა , მაგრამ ეტყობოდა ცოტაღა აკლდა აფეთქებამდეგანგსტერების სამოთხე (34)
უცბად შენიშნა,რომ უკან ვიღაც მიყვებოდა და სარკეში გაიხედა..აბა ვნახოთ რაგინდა..გზატკეცილიდან გადაუხვია და საპირისპირო გზას გაუყვა..მშვენიერია ჩამისაფრდნენ! მას უნდა გავუმკლავდე-დაამთქნარა-ახლა არა! რა ჯანდაბა მჭირს?!ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.