ოცნებას აგიხდენ [სრულად]

ყველაზე აუტანელი ტკივილი მონატრებაა, ნელა გიძვრება სხეულში და ისე გტკენს თითქოს, ყველანაირი ანესთეზიის გარეშე გჭრიან, გჭრიან უმოწყალოდ და თან სათითაო ჭრილობაზე მარილს გაყრიან...

უხილავი კავშირი (თავი 4)

-სხვანაირი მეგონე-ღიმილით ვუთხარი. -როგორი? -ავარდნილი და დეგენერატი. -ახლა როგორი გგონივარ? -ახლა?-დავფიქრდი,არ ვიცოდი რა მეთქვა-ახლა შენი ნამდვილი სახე დავინახე. -კარგია-მოკლედ მომიჭრა.

წარსულის კვალდაკვალ თავი 2

ცოტა გვერდით იდგნენ მათი შვილები და მეგობრებთან ერთად და ერთ დიდ ხმაურიან ჯგუფს ქმნიდნენ,სოფომ მათ გადახედა და სიამაყე იგრძნო.მშობლების ღირსეულ მემკვიდრეებს თავს ევლებოდნენ მაღალი საზოგადოების სხვა ცნობილი ახალგაზრდები,

ტკივილი (სრულად)

და ის მართლა მოკვდა. არ მომხდარა არანაირი სასწაული, არც ფერია გამოჩენილა და არც ჯადოსნური წამალი გამოუგონებია ვინმეს. ის უბრალოდ მოკვდა. იყო და არა იყო რა. მართლაც ლამაზი სიზმარივით დაიწყო და კოშმარით დასრულდა ჩვენი ამბავი.

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 10)

სანდრა მომწონხარ, მართლა, თანაც ძალიან.- თვალებში მიყურებდა და ისე მეუბნებოდა. გავოცდი გავოგნდი. ვიცი ვიცი, დარწმუნებული ვარ იმაში, რომ მეც მომწონს.

დემონის პატარა ანგელოზი [9]

-ლილე, მასაც აწყობდა შენთან ხელჩაკიდული სიარული. არ იცი, შენნაირი დაუცველი პატარა ანგელოზები როგორ აგრძნობინებენ კაცს თავს. მას სიამაყეს უღვივებდი, თავი ძლიერი ეგონა, მოსწონდა მისგარდა არავის, რომ ხედავდი. ამით სიამოვნებას იღებდა, პატარა სულელო

ჯაშუში (თავი 9)

-მაშინ, როდესაც შენ იმ დგომარეობაში დაგინახე მანქანიდან ვერ გადმოვედი. ალბარდ არც...მინდოდა ბოლომდე დახარჯულიყავი. ვიცოდი, რომ ამის მიზეზი ქალი იყო და გამიკვირდა, იცი..მართლა გამიკვირდა. ვერასდროს წარმომედგინა,

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 13)

ტუჩზე მოწყვეტით აკოცა და ტერიტორია დატოვა. ანასტასია ჯერ კიდევ იჯდა და ვერ ინძრეოდა,ერთ ჭიქას მეორეს აყოლებდა,არასდროს მონდომებია სასმელი ცხოვრებაში ასე ძალიან.

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 15)

ამოიოხრა, წამით ელენეს თვალებს მიაპყრო მზერა, თითქოს ქვაში გაიარა და გააცოცხლა დედის თვალები.. ბოლოს ძალა არ ეყო და მისი საფლავის გვერდზე ერთი კაცისთვის დატოვებულ ცარიელ ადგილზე დაეშვა.

ბოლო რეისი-მეხუთე თავი (გახსენება) ...დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

გიორგი იდგა და თვალს არ აშორებდა მოხუც ქალს და გონებით უბრძანებდა,რომ დაეტოვებინა მისი სახლი.ქალი საზარლად ხარხარებდა.ირგვლივ ყველაფერი ზანზარებდა.მის სიცილის ხმა კი იზიდავდა დაკარგულ სულებს,რომლებიც მიწიდან ამოდიოდნენ და გიორგის ჩათრევას ცდილობდნენ