თავხედი ქმარი(11 თავი)

მთელი სხეული მიკანკალებს.არ ვიცი რა ვთქვა,როგორ მოვიქცე.ყველაფერს ჯობია ავუხსნა,მაგრამ მომისმენს?ნუ მე მაინც ვცდი. -დემეტრე ყველაფერს აგიხსნი ოღონდ მომისმინე კარგი? -გისმენ!

ყველაფერი ისევ შენთვის (8)

მე მინდოდა ოჯახი. ქმარი რომელსაც ყველაზე მეტად ვუყვარვარ, შვილი რომელსაც ყოველ ორ წუთში ერთხელ არ მართმევენ.

მოგონებები

ჩემი მოგონებები სად წავიდა? სად გაქრა? ვეკითხებოდი ჩემს თავს, მეგონა გადამავიწყდა თუმცა არა, ისინი მე თავად ამოვშალე. გადავწყვიტე რომ არ მჭირდებოდა ის რაც ტკივილს მაყენებდა. გადავწყვიტე ძველი წამები და წუთები მომეშორებინა და უკან აღარ გამეხედა,

იასამნისფერი (თავი მესამე)

იმაზე ფიქრი რომ დემეტრე შეიძლება ორი კვირა ვერ ვნახო მოსვენებას არ მაძლევს. საღამოს კაფეში წავედი. ირენე როგოროც ყოელთვის თბილად შემხვდა. ისევ ყავა შევუვეთე და წიგნის კითხვა დავიწყე. რამდენიმმე წუთში ჩემს წინ ვიღაც დაჯა. შეხედვა არ დამჭირვებია,

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.(2)

მშვიდად ჩაიარა ყველაფერმა . მოვაწერეთ ხელი და დავიძარით რესტორნისკენ. ალექსანდრეს ძმაკაცები არ მშორდებოდნენ, აი იცით როგორი საყვარლები იყვნენ? ძალიან! ვხვდები, რომ უკვე ხშირად მომიწევს მათთან შეხვედრა ამიტომ ვემზადები. ვცდილობ უკეთ გავიცნო ყველა და

Loving A Bad Boy (ნაწილი 10)

სიყვარული უცნაური გრძნობაა. მას ვერ ვხედავთ, არც სუნი აქვს, არც ფერი, არც ფორმა. მაგრამ მას ვგრძნობთ. ის ჩვენ სხეულში აღწევს და მთლიან სულს თავის ტავში ახვევს. ის ჩვენ გვაბედიერებს და ამავე დროს გვაუბედურებს. სიყვარული უცნაური გრძნობაა, ემოცია

მოძალადის აღსარება

არ მინდა თავი მოგაწყინოთ ჩემს უაზრო ცხოვრებაზე საუბრით, მაგრამ რა გავაკეთო, როდესაც ფურცელი და კალამი ჩემს საუკეთესო მეგობრად იქცა . მე მხოლოდ აქ შემიძლია ვიყო თავისუფალი. ვიყვირო ისე , რომ არავინ შევაწუხო. ვიტირო ისე, რომ არავინ დამინახოს.

* * *

ლამაზ ფერების უბრალოებამ ჩვენ ხალხს მოგვიგდო წუთისოფელი. და მოგვაძახა, მოუარეთო! ის კი არ გვითხრა?! ყველაფერ ცუდ აზრს, ერთად ადგილი მოუყარეთო. მან დაგვიტოვა დედამიწა ცუდად მყოფელი. და ხალხის ფიქრად გადაიქცა,

მოგიწევს გააკეთო არჩევანი თავი 3

ერთ დღეს ავდექი და თითქოს 4 წლის მანძილზე პირველად სულ პირველად ვიყავი კარგ ხასიათზე.ამ კარგ ხასიათს კიდევ ემატებოდა უფრო და უფრო კარგი ამინდი..ქალაქში გავედი. ჩემს მეგობარს რომელიც ლილეს შემდეგ გავიცანი და კარგად დავუმეგობრდი დაბადების დღე ჰქონდა

მ.ი.(თავი 13)

ისევ ისე დახტოდნენ შენს თვალებში ჭინკები და ისევ ისე ასხივებდნენ შუქს.მაშინ მივხვდი,რომ ვერაფერიც ვერ დაგივიწყე.ყოველი გრძნობა თავიდან განახლდა.დიდხანს ვებრძოდი თავს,მაგრამ უშედეგოდ,ბოლოს ჩემს თავსაც გამოვუტყდი,რომ მიყვარდი,ყველაზე და ყველაფერზე