საოცნებო გიოცნებო უნდა უხმოდ...

მენატრები.. მენატრები უსასრულოდ!.. სიყმაწვილევ, ბავშვობავ და სიხარულო.. წლებო.. წლებო, ტანჯვისაგან დაღარულო.. დარდო, მწარევ.. ნატვრავ, ჩუმად მოპარულო.. საოცნებო გიოცნებო უნდა უხმოდ.. ჩუმად, ისე თითქოს ვინმეს მკვდრეთით ვუხმობ..

იყო იდუმალი..

იყო იდუმალი, რაღაც უხილავი.. იყო დფარული, თითქოს არნახული; იყო ვნებიანი, თანაც სევდიანი.. ჩემი სიხარული, გრძნობა ზღვარგსაული... უკვე სადღაც გაქრა.. სადღაც დაიკარგა.. გულში ტკივილი და მხოლოდ განცდა დამრჩა..

Different. (თავი მეორე) +18

თვალები გავახილე და ნელ-ნელა წამოვდექი. პირდაპირ სააბაზანოსკენ წავედი. დღეს არანაირი საქმე არ მაქვს. ალბათ საღამოს წავალ კლუბში და გავერთობი. ან შერს დავურეკავ და რაღაცას მოვახერხებთ.

უიღბლო სიყვარული

სკოლაში ახალი გადასული ვარ , კლასელებთან უკვე დავმეგობრდი , რაც სულაც არ იყო რთული. მეორე პირველი სემესტრი თითქმის მთავრდებოდა, როცა მასწავლებელმა გვითხრა რომ სკოლაში ნიკა ბრუნდებოდა. ნიკა ამ კლასის მოსწავლე ყოფილა რომელიც მსახიობი არის და ამის

Love you

მთავარი ემოციაა,ემოცია რომელიც ჩემშია გამოკეტილი, ბავშობისდროინდელი მოგონებებიდან, თეთრი საღებავამძვრალი ურდულიანი გარჟის კარის მსგავსად სუნთქვის უფლებას მიკარგავს მახსენდება ფრაგმენტებად მეზობელი, ალბად მოვა დრო

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები ...

შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები იმდენად ღრმაა, მათ დასამალად ჩემს თავთანაც გავმართე ომი. არც სიყვარული, არც მონატრება... რაღაც სულ სხვაა, რაღაც საოცრად ჩემგან ახლო - შენგან კი შორი.

მესაკუთრე ჩოფლიანი! [1]

–ჩემო კარგო ნაკო, ესენი შენი კლასელბი არიან, ნუ ცოტათი გიჟები არიან, მაგრამ მიხვდები რომ კარგები არიან– სასაცილოდ დაიწყო ლაპარაკო ჩემმა ამჟამინდელმა დამრიგებელმა, მის გამოკვეთილ 'ლ'–ებზე სიცილი მომინდა მაგრამ თავი შევიკავე

შტეფან ცვაიგი უცნობი ქალის წერილი(ნაწილი 1)

ცნობილი მწერალი რ. სამი დღე მთაში იყო და დასასვენებლად, დილით ადრე ვენაში დაბრუნდა, სადგურზე გაზეთი იყიდა და თარიღს დახედა თუ არა, უცებ გახსენდა – დღეს მისი დაბადების დღგე იყო.”ორმოცდაერთი” - გაივლო გულში სწრაფად, მაგრამ ამით არც სიხარული უგრძნია და

მაპატიე

მაპატიე გუშინდელი ყურადღება გუშინდელი სიყვარულიც მაპატიე,ის გვირილა მაპატიე რომ მოვწყვიტე, მაპატიე მთელი გულით მაპატიე

უჩვეულო არეულობა

რითმების პოვნა ისევ გაძნელდა, გიტარის სიმებს აეკრა დარდი, ჩვეული გრძნობა როცა განელდა, შემომექარგა ოცნება მარდი... სიმართლე დღემდე არ მინდა გითხრა, რადგან ირღვევა ძველი ერთობა და პაწაწინა თამამი სიტყვა მომაკვდავი დღის პულსით ერთობა!