გადავუფრენ

გადავუფრენ სასაფლაოს, თურმე ჩუმს და წყნარს, ეს სიჩუმე, ეს სიწყნარე მე ხანდახან მკლავს. გადავუფრენ მწვანე მდელოს, ამ მთების წინ გაშლილს, თითქოს, თითქოს საიქიოს წასულს და თან გახრწნილს. გადავუფრენ მე ჩემს ფიქრებს, ქარს გავატან დარდს. ყურადღებას არ

შეგონება

თუ კაცში არის საღი გონება და სულს უმაგრებს სარწმუნოება ის არ დაუშვებს მისი სამშობლო ხელში ჩაიგდონ ვიღაც მონებმა

ნოემბერი

ნოემბერი მიიწურა, იცი? მოგონებებს შენი სუნი დასდევს. ვცდილობ, შენ ერთს გაგაგონო ეს ხმა რადგან ჩემი სიყვარული განდე.

სიყვარულს

ის მინდოდა ჩემს მკლავებზე, რომ მენახე მძინარე გრძნობებიმაქვს...თითქოს ჯებირს ეხეთქება მდინარე

ღმერთმა არ გამყოფოს ჩემზე ცუდად ...

რისი მოსმენაც გსურს მასზე ვდუმვარ, არ ღირს მოსაყოლად დამიჯერე. ღმერთმა არ გამყოფოს ჩემზე ცუდად თორემ ყელში ბაწარს წაგიჭერენ _

მე და შენ რომ შევრიგდეთ

მე და შენ რომ შევრიგდეთ, რას იფიქრებს წვიმა? იფიქრებს, რომ შეგვარიგა ამინდებმა თბილმა. მე და შენ რომ შევრიგდეთ, რას იფიქრებს ქარი? იფიქრებს, რომ შერიგებით დრო მოგველის წყნარი.

პოეტების ქვეყანა

სიმართლეს ვამბობ, არაფერს ვითხოვ, - არა და რა ვქნა, ვერ მოვისვენებ, - ხუთამდე პოეტს ნამდვილად ვიცნობ, მაგრამ დანარჩენს ვეღარ ვიხსენებ.

ის რასაც ვუმღერი ზღვას...

წაიღე ზღვაო ჩემი ცრემლები, ღრემლები ღაწვზე მონადენები ფითქინა კანზე ჩამოღვენთილი სულის ტკივილის სველი ჰანგები.

სამშობლო

მზის ამოსვლისას შენ გიყურებდა ვრწმუნდები ალბათ შემიყვარდები ჩვენს შორის მანძილს ავსებს ოცნება გამაღვიძებდეს შენი კოცნები

იცი?

იცი?კალენდრის ყველა ის დღე მახსოვს ყოველი წუთი და წამი. ყველა ის დღე შევიზიზღე, ყველა მოგონება დავწვი.