ვალენტინობას მარტო შევხვდები...

ვალენტინობას მარტო შევხვდები როგორც ყოველთვის,ეს სულ ასეა. რატომ ვიცინი,მიზეზს ვერ ვხვდები, როცა ეს გული სევდით სავსეა ქუჩაში ყველა ბედნიერია სიყვარულით და მსგავსი სცენებით შენს საჩუქარს კი სევდა ერია დამასაჩუქრე ჩემი ცრემლებით.

15 აპრილიც მოვა... )

მთვარე დარდისგან ჩამოდნა, ცაში ღრუბლები ტირიან, მე ამ წასვლასაც დაგაცდი, მე ბევრი არ მიტირია.

უარყოფილები

დაივიწყე რაც იყო. იცხოვრე აწმყოთი და შექმენი უკეთესი მომავალი!გული როცა თრთოდა კარგის მოლოდინში,ის რაღაცას გრძნობდა ამ მტანჯველ ლოდინში, სულის ჰარმონია დღეს რაღაცას თმობდა,რადგან სამომავლოდ

"ვერ ვმშვიდდები"

დღეს ცა ისევ უაზროდ და ნაირფერად აიმღვრა, დღეს ეს სივრცე ჩვენ შორის კიდევ უფრო გადიდა, დღეს ,დღე ისევ ნაცრისფრად და უხიაგოდ წავიდა დღეს მე ისევ შენთან მინდა , თან ჯიუტად არ მინდა.

არ ჩერდება დრო

რამდენს ვცდილობ, უშედეგოდ ვერ ვაჩერებ დროს, საკუთარ თავს ვებრძოლები და ვერ ვუგებ ომს, და წარსული ყველაფრისთვის, პატიებას მთხოვს, ბოდიშს მიხდის იმისთვის, რომ ვეღარ ვუგებ ბრბოს

გრძნობები გამამელია

ნეტავ ლამაზო საყელოს რამდენჯერ ღილი შაგხსნია, რამდენჯერ უთქომთ მიყვარხარ რამდენ სიყვარულ აგხსნია.

გავიმარჯვოთ

სიყვარულიც კი აქციეს მწუხრის ოხვრად,მეგობრობაც გადაიქცა მწვავე ბოღმად,გაღიმებას ჩაგითვლიან გიჟურ ბოდვად,პირფერობა დაგრჩენოდეთ თქვენთვის ოხრად. ღირსეულად ვეღარ აქცევს გრძნობა ამ ხალხს,ვარდისფერიც

დრო გადიოდა

დრო გადიოდა, დრო ვეღარ სუნთქავდა ის წუხდა ამაზე და ჩუმად მოთქვამდა ცრემლები თვალებზე მღელვარედ დიოდა დრო ვეღარ ცოცხლობდა, ის მხოლოდ კიოდა.დრომ გული ატკინა ცოცხალს და დატანჯა მან მისი სული

ნეკნი დავკარგე, ხალხო, ბობოლა!

წინ მელის ჯვარი შემკული ეკლით, უკან სიკვდილი და სიმარტოვე, მინდა იცოდეთ, ასე რომ ეტრფით, ის ნეკნი გუშინ ობლად დავტოვე..

ლევან დადუნაშვილს

ლექსი ეძღვნება ჩემს მეგობარს ლევან დადუნაშვილს, 51-ე სკოლის მოსწავლეს რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ უმოწყალოდ მოკლეს. მეგობრები დააფასეთ არ გადადოთ არა შესაძლოა ვეღარ ნახოთ, წადით მასთან ჩქარა! დამეღუპა მეგობარი, მოკლეს არაკაცებმა მსგავსი სულ