უსათაურო.

ლექსებში სულის ნაწილი დავტოვე მე მოგიყვები ზღაპრად ლექსებში სიყვარულს გიხსნიდი მე მოგიყვები მართალს

თიხის ანგელოზი

თიხის ბორკილით მიმაბა მიწას. თავადაც მიწად ვიგრძენი თავი. მე დიდხანს მძერწა მახსოვს შემქმნელმა . ძლიერი ფრთების მეტყობა კვალი...

შენ მე რომ მლანძღავ მომიახლოვდი

შენ მე რომ მლანძღავ მომიახლოვდი, უნდა მოგიყვე ჩემს ცხოვრებაზე, მაინტერესებს კიდევ გექნება? პრეტენზიები ჩემს ცხონებაზე...

ჩურჩული გესმის?

ჩურჩული გესმის? ქარი ჩურჩულებს რას ყვება? ამბავს მომავლის ამბობს სიკეთე დამარცხდებაო

შინა მელოდა

მწოლიარე რომ ვიყავი შემომაფხიზლა ხმაურმა წამსავე ფეხზე წამოვხტი, თავსაფრის წაუკვრელადა,

ოცდაცამეტი

აუსრულებელ ოცნებებზე? კი, მტკივა გული! ნურავინ მეტყვის: არ აფასებ იმას რაცა გაქვს! ისე სათუთათ გამოვზარდე ეს ოცნებები, აუსრულებლად მენანება მათი გადაყრა!

გადარჩენა

კარზე აბრახუნებს გრძნობა, სიმარტოვე. ყურებს თითით ვიცნობ, ამ ხმის მეშინია! ცარიელ ბინაში შენი ნაბიჯები, გეფიცები მეტი აღარ შემიძლია!

ჭეშმარიტების ტკბობა

ღმერთს შევფიცე ჭეშმარიტება და ეს იყო რწმენა სიმართლის, ამ რწმენით ვცოცხლობ და მაქვს სასოება, იმედი სინათლის.

ლოცვა

ჩემს გულში შემოდი! წლებია ვმარტოობ.... ხავსი მოსდებია დერეფნებს სულისას.... აანთე იმედის ჩამქრალი კოცონი... ჰაერით ამავსე ამაო სუნთქვისას!!!

*****

მე არ ვარ წმინდა და სიძულვილს განვიცდი მძაფრად ფარისევლები კი ჩემამდე ვეღარ მოდიან, თუ შენს სახეზე მლიქვნელობას ავხადე ფარდა ჩემთვის ლამაზი ვეღარასდროს ვერ გამოდიხარ. ჩემი ეგოიზმიც სხვების ალტრუიზმზე ბევრად ნათელია