-შენ ის ლექსი ხარ დასასრული, რომ ვერ ვუპოვნე!

ადრე შენს გარდა სხვა არავინ მისმენდა მახსოვს, დღეს მისმენს ყველა და ამავდროს ესმის არავის. შენს ნაფეხურებს წვიმა შლის და სისხლისფრად ათოვს, შენ ფურცელი ხარ ჩემს შავ წიგნში თეთრად

ანგელოზიაო ალბათ ამას იტყვით

სული ობოლიო,გული გატეხილი, გრძნობები შეცვლილი და ემოციები გამოცვლილი, თვალები სულის სარკე ტუჩები ვარდისფერი მიუწვდომელი და თნაც გამომწვევი ვარდის სიელფერე მისთვის ბოძებული

ახლახანს მე

მე ახლახანს მივატოვე ყველა, მე ახლახანს გადვუდექი ღმერთს, მე ხანდახან მეტნაკლებად მახსოვს, რომ ერთმანეთს ჩვენ, შევფიცეთ დღე, ვითომ არც და უგზოუკლოდ დამთმო, თითქოს არსად არ ვიყავით ჩვენ!?.

მსჯავრდებული და მოსამართლე . . .

-კითხვა პირველი ! გიყვარდით თუ მხოლოდ გაერთეთ? -არა რას ბრძანებთ (აღშფოთდა და სუნთქვა უჭირდა) სიტყვა მიყვარხარ ვიცი მითქვამს თქვენთვის არცერთხელ, მაგრამ არასდროს წამიშლიხართ ჩემი გულიდან.

შენი აქ ყოფნა მკლავს.

ისევ ზღვისფერი დამაქვს თვალები, სხვისი ცოლი ვარ კვლავ, ისევ შორიდან მელიცლიცები, ისევ შორიდან მკლავ, ო, რა ტყუილად დაგიქადნია, მე მოგიკლავო ქმარს. შენი სიტყვები,

ბოლო სიყვარულს და მუზას

შენ ჩემთვის სულ ხარ ქვეყნიერება შენ მომანიჭე ბედნიერება შენ ხარ სამყაროს მშვენიერება და ჩემი გულის, სულის მშვენება

მე და შენ

როცა მე და შენ წლები გვაშორებს რაღა თქმა უნდა ეს საწყენია მაგრამ როდესაც ჩემს გვერდითა ხარ იმ წუთზე ტკბილი არაფერია

მოინანიე

მოინანიეო ამბობენ რწმენით მოგეტევება ცოდვები გულს არ მოუსმინო ნაგლიაო გონებას მიენდეო გზით

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი

ოცნება თუ სინამდვილე? თამაში თუ რეალური გრძნობა? სიყვარული ყველაზე მშვენიერი გრძნობაა ამქვეყნად, გრძნობა, რომელიც აღმაფრენას გვანიჭებს, გრძნობა, რომელიც ღმერთთან გვაახლოვებს...

უცხო

არ ვიცი, იქნებ რამე გაშინებს, ცდილობ გაექცე წარსულის წამებს, ხელი ჩამჭიდე, არ შეუშინდე, მე გადაგარჩენ დიდ ხნის ნაწამებს.