უცნობ გოგონას

დღეს დაგინახე სკვერში ახალი მუზის ველში რომ დაგინახე გემში გავები ლექსის ქსელში

,,ბედნიერება'' ,,მოიელობა"

ფიქრები ისე მომაწვა სულზე , ლამის გავგიჟდე სიმწისგან ვტირი, განარამდენჯერ შეიძლება რომ ყველამ იარა დაგატყვოს გულზე!

პირველი სიყვარული

შენზე სიყვარულს არ აქვს საზღვარი მე შენ მოგიძღვნი ყველას რაც არი ვერ მოგედრება ვერცერთი ქალი შენ მომიკიდე მე ცეცხლის ალი

'ლოთი' პოეტი ...

გალოთებულა ის პოეტი მე რომ მეტრფოდა, მის გულს და თვალებს გაუმართავთ სასმელთან ომი. არვის უყვარდა და იმ საწყალს მუდამ ეგონა რომ ერთ დღეს მაინც ვიჯდებოდით ქუჩაში ორნი.

ფანქრებივით გამომელევი

დღეს ეს ღრუბლები უსაშცელოდ ნაცრის'ფერია... ცის თვალებიდან მოგორავენ მძიმე ცრემლები, აქ საფიქრალი თითქოს უკვე გამომელია, მეც უსაშველო ღრუბლის წვეთებს გამოვერევი...

***

მიდის დრო, როგორც ბავშვობა ჭრელი სამყარო ქრება. თოვლად იფერფლება წარსული ზედ მწუხარების ლაქები რჩება და ნეგავიტივი მჟღავნდება ბოლოს.

ცისფერთვალებს

მზის ამოსვლისას ერთს ვხედავ მალულს ხიბლით მოთაფლულ თვალებს მინაბავს და სიზმარივით გამოცხადებულს მე სილამაზე ჯერ არ მინახავს.

თათია ნარჩემაშვილს

შენი სილამაზე გულში ჩამივარდა დიდხანს გიყურე და თან დროც გამივარდა შენზე ფიქრებმა ცაში ამიტაცა და მე მაშინვე შორს, შორს გამიტაცა

ირწმუნე

საფლავთან დაჩოქილ მიჯნურს შეხედე განშორება თუ არ განგიცდია უიმედობის ზღვარს არ გადასცდე გულის კარები დატოვე ღია ფიქრებში გათელილ ცას ხშირად უყურე პასუხების ზღვა შენს თავთან ყრია რთულია მარტო დაგტოვონ ასე

და ისევ თოვლია....

სიყვარულს ვეძებდი, გეძებდი... ვერ ვძლებდი, ჩემს გულში გიპოვნე და ისევ შორია, ვიცი რომ შენს სულში მეც უხმოდ მეძებდი, მაგრამ ამ დროის სვლით კვლავ ისევ თოვლია.მოვდივარ, მოდიხარ... ნაბიჯებს სწრაფად ვთმობთ, შეხვედრის მანძილი მცირდება თანდათან, ამჟამად