სიმშვიდეს ჩვეულს დამეკარგა მთლად მოსვენება

მის გვერდით ყოფნა წამიერიც სიმშვიდეს მიძღვნის სიმშვიდეს მაინც ღელვითა და სიგიჟით სავსეს დღეები გადის, თითქოს ჩემთვის სიბნელით სავსე ცხოვრება უკვე ნათელ ფერებს რომ მისახსოვრებს

მე ხომ მაგ დარდში ჩარჩენილი კვლავ შემიყვარდი..!

იცი? დაგიცდი, რად მაკმარე დღეის ნადარდი? მე ხომ მაგ დარდში დარჩენილი კვლავ შემიყვარდი?! რისთვის ვიცოცხლებ მეთქი, დარდებს, გაათნაკეცებს.. მაგრამ რა ვუყო, რომ სიცოცხლეც შენ ერთს დაგეძებს..

დედა უმწიკვლო და უმანკო ვარდია!

ქვეყნად დედის ღიმილი მიყვარს მისი სიტყვები მინათებს წყვდიადს მას ჩემი ცხოვრება ნათელში მიაქვს დედას შევადარებ მხოლოდ განთიადს!

როგორ მინდა ტყეში სახლი...

როგორ,მინდა ტყეში სახლი ოჯახი და სითბო მათი გულში სითბოს ნაპერწკალი მიღვიოდეს მათი სახით მოგიზგიზე ბუხარით და

როცა არავისგან ელი...

როცა არავისგან ელი, მოსალოდნელია "მარა" ჩემი სახელია შენი, აღარაფერი თქვა კმარა... როცა სიცივეში ვიღაც მოვა გაგათბობს და წავა, შენ კი ვერ იკავებ ღიმილს, თითქოს აღარ გრჩება ძალაც.

როცა სიყვარულად.

როცა დავწვები და სიზმრად დაგისახავ როცა მელანდები და სულ მედარდები როცა სიყვარულად გულში არ მინახავ მაინც მენატრები მაინც მენატრები.

ნეტავ შემეძლოს გულის მოსმენა

ნათელ ცას მუქი ღრუბლები შეცვლის თავიდან თითქოს გაგიხალისდა ახალი გრძნობა უკვე ნაცნობი შენი ყოველ დღის აჩრდილი გახდა.

***

ოცნებებმა გამიტაცეს ზღვისკენ თრობა იყო გუშინდელი ღამე არასოდეს დამავიწყო კიდევ როგორ გსურდი წამი რომ დაღალე ჭეშმარიტი გრძნობა გვიწყებს ამაგს ეცადე რომ არ გაფრინდე ღამე ლამის გული გავაყოლე თამაშს იცოდე რომ არ გავდივარ გარეთ

ქედმაღალი არარაობები

მანამდე ქედმაღლობენ სანამ არდაიწყებენ სულის ამოფურთხებას, ღმერთის არ სჯერათ არემორჩილებიან უფლის ნებას! ათეისტობა ამჯობინეს ქრისტიანულ სარწმუნოებას ჯერ სამშობლოს აგინებენ მერე კიდე დედას!... არკადრულობენ ხატისწინ სანთლის ანთებას!...

მე მოვალ შენთან და დაგაბრუნებ

ჩემი ოთახის ცივი კედლები რამდენ სევდას და სიყვარულს იტევს როცა ვზივარ და ლექსებით ვტირი სატრფოს გულივით გულჩვილად მისმენს.